სასრულეთი (თავი 20)

«შენ დამპირდი, რომ სიცოცხლის დასასრულამდე გეყვარებოდი», — აცხადებს შეურაცხყოფილი მხარე, თითქოს იგი მრავალდოლარიანი თამასუქი იყოს, წარდგენისთანავე რომ ამოიგება.

სასრულეთი (თავი 19)

-„ვიპოვე ლეა, ჩემო ლეა, და შენამდე მოსასვლელ გზასაც ვიპოვი“.გულის ფანცქალით დავაჭირე გაგზავნის ღილაკს და მოუთმენლად მოვყევი ოთახში ბოლთის ცემას. არ გასულა დიდი ხანი და ტელეფონზე ზარი გაისმა, საქართველოს

სასრულეთი (თავი VIII)

კაცობრიობის მარტივი საყოფაცხოვრებო გამოგონებებიდან თუ რაიმეა აღსანიშნავი, ეს პირველ რიგში შხაპის ყურმილია. მეტისმეტადაც კი კარგი გამოგონებაა შხაპის ჭავლი. ერთნაირად შეგიძლია გაუზიარო, როგორც ბედნიერი ემოციები, ასევე დარდი და წუხილი. როგორც სიმღერის

სასრულეთი (თავი 17)

ხშირად იმდენად დიდ დროს ვატარებთ საყვარელ ადამიანთან, ისე ვეშვებით ყოველდღიურობის მორევში, რომ გვგონია, ის უკვე ჩვენთვის გადაშლილი წიგნია, უკვე ყველა ფურცელი წაკითხული და ორჯერ გადაკითხული გვაქვს. სწორედ აქ ვუშვებთ შეცდომას. ფურცლებს შორის

სასრულეთი (თავი 16)

მედინაში ჩასვლისთანავე პირველი რაც გავაკეთე, მობილური ტელეფონის გამორთვა იყო, შემდეგ კი წინასწარმეტყველის საფლავის მოლოცვა და დაუდ ფაშას საფლავის მონახულება. როგორც ყოველთვის, საფლავზე მხოლოდ შროშანი მივიტანე და მდუმარედ ქვაზე ჩამომჯდარმა რამდენიმე

სასრულეთი (თავი 15) +18

დილით მაღვიძარას ხმამ გამომაფხიზლა. ჯანდაბა, მაგვიანდება.... საჩქაროდ დავიწყე ჩაცმა, თან ვერაფერს ვაგნებდი და ყველაფერი ძირს მივარდებოდა. სულ ასე მემართება, როცა ნერვიულობას ვიწყებ, არაფერი გამომდის და ყველაფერს ვაფუჭებ. აფორიაქებული გული მხოლოდ

სასრულეთი (თავი 14)

სწრაფადვე შევბრუნდი, სამუშაო მაგიდაზე ფაილები მოვძებნე და სათაურის გადასაკითხად გადავფურცლე. გადავფურცლე და მოულოდნელობისგან ფაილები ძირს დამივარდა.ძირს დაგდებული მთავარი გვერდიდან ორმოცდარვიანი

სასრულეთი (თავი 13)

ჩვენი შეხვედრის პირველი ადგილის დანახვისას ისევ ურთიერთსაწინააღმდეგო ემოციების ზღვამ მომიცვა, თითქოს სწორედ ჩემში ჰპოვა გამოვლინება ორივე ელინურმა საწყისმა, დიონისეულმა და აპოლონისეულმა. აპოლონისეული საწყისს სურდა ჰარმონიულად მეცხოვრა

სასრულეთი (თავი 12)

ვიგრძენი, როგორ დამეჭიმა ყელზე ძარღვები. ხელით დავიწყე ხალხის გაწევა და ჩემგან ზურგით მდგომი წყვილისკენ მიახლოება. და აი, მათი ჯერიც დადგა. კაცმა პასპორტი და ბილეთები გაუწოდა. უჩუმრად მივუახლოვდი ლეას და ზურგიდან ყურში ჩავჩურჩულე: „შენმა სიყვარულმა

სასრულეთი (თავი 11) +18

დრო და დრო ჩვენი თვალები ისევ ეჩეხებოდა ერთმანეთს. რას ვხედავდი? მონატრებას, სითბოს, სიყვარულს, სურვილს, თუმცა სადღაც ჭაობისფერის სიღრმიდან სულ ოდნავ, მაგრამ მაინც კრთოდა ეჭვი, შიში, და რამაც ყველაზე მეტად შემაშინა, შურისძიების წყურვილი.