ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 13

აღარ ვფიქრობდი რომ თუ მისთვის ყველაფერს გავწირავდი ის დარჩებოდა. უბრალოდ ვცხოვრობდი და ვცდილობდი ჩემი საქმე ისე მეკეთებინა, რომ ამით აჟიოტაჟი არ გამომეწვია.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 12

-გააკეთებთ სვლას თუ დიდხანს გელოდოთ ქალბატონო?-მეკითხება ალექსანდრე წარბაწეული გამომეტყველებით.მიყვარს ჭადრაკის თამაში რაღაც ძალაუფლებას მანიჭებს, აქ ხომ ყველაფერს შენ წყვეტ და განაგებ ყოველ შენ

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 11

-მე არ შემიძლია სულ ასეთი როლი მოვირგო და როდესაც იდეალურ პერსონაჟებს აღარ განვასახიერებთ ცხოვრება მოსაწყენი ხდება, მე კიდევ მთელი ცხოვრება ვერ მოვაჩვენებ თავს იმათ რაც არ ვარ, მარტო იმიტომ რომ ურთიერთობა არ მოგბეზრდეს- მე არ მოგბეზრდე, სწორედ ამის

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 10

-შევძლებ?-ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს, მგონია რომ შეძლებ- გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს ყავით ხელში.არც ვიცოდი ჩემს სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 9

-ნუთუ სიცილი ცუდია? „ყოველთვის, როდესაც ადამიანი იცინის, ის რამდენიმე დღით იხანგრძლივებს სიცოცხლეს“-წარბაწეული მიყურებს. -„სიცილი ადამიანის გამოცდის საუკეთესო საშუალებაა“ შენივე ხელით ნუ მომიტან შენივე იარაღს. -ბოლო სვლა გავაკეთე- შამათი- ვთქვი და

ის, რაზეც არავინ საუბრობს თავი 8

-შევძლებ?-ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს, მგონია რომ შეძლებ- გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს ყავით ხელში.არც ვიცოდი ჩემს სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს 6,7 თავები

-შევძლებ?-ჩემ თავთან უნდა გამერკვია.-რაც არ უნდა იყოს, მგონია რომ შეძლებ- გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს.არც ვიცოდი ჩემს სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.

ის, რაზეც არავინ საუბრობს(1-5)

"-შევძლებ?-ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს, მგონია რომ შეძლებ-ავიხედე და გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარე, ყავით ხელში. ჩემ რეაქციას აკვირდებოდა, თუმცა არც ვიცოდი ჩემ სახეზე ახლა რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ

ის, რაზეც არავინ საუბრობს(თავი 3,4)

"მე და ჩემმა სამმა მეგობარმა გადავწყვიტეთ ორგანიზაცია შეგვექმნა, სადაც მსგავს ხალხს ვამხილებდით. მე პროგრამისტის როლს ვითავსებ, ასევე ხშირად დავდივართ მათთან შესახვედრად მე და ანი, ხოლო ბიჭები ალექსანდრე და გიორგი ორგანიზებასა და სხვა საქმეებს

ის, რაზეც არავინ საუბრობს

-შევძლებ? -ჩემ თავთან უნდა გამერკვია. -რაც არ უნდა იყოს მგონია შეძლებ - ავიხედე და გაკრეჭილი ირაკლი მედგა მაგიდის მეორე მხარეს, ყავით ხელში. ჩემ რეაქციას აკვირდებოდა, თუმცა არც ვიცოდი ახლა ჩემ სახეზე რა იკითხებოდა დაბნეულობა, გაკვირვება თუ სიხარული.