სიგიჟის ზღვარზე (11 თავი)

-არანორმალურია არა?-ნანამ დედამთილს დაუბღვირა -თუ ასეა რატომ არ წაყევით ხელის მოწერაზე? სინდისმა არ გაგიშვათ მგონი, მგონი ხვდებოდით რომ მიას ცხოვრებას ვღუპავდით და მაგიტომ ვერც თქვენ და ვერც ჩვენ ვერ გავბედეთ წასვლა და იმის ყურება როგორ მოაწერდა

სიგიჟის ზღვარზე (10 თავი)

ნატა მთელი სხეულით ცახცახებდა და აზრებს თავს ვერ უყრიდა, თან ხვდებოდა რომ საკუთარ თავს თუარ დაეხმარებოდა ვერავნ უშველიდ

სიგიჟის ზღვარზე (9 თავი)

მია იდგა ერთ ადგილას მიყინული და ვერაფერს გრძნობდა, გარდა სინანულისა, ნანობდა ყველაფერს, თავის გადაწყვეტილებებს, დაშვებულ შეცდომებს

სიგიჟის ზღვარზე (8 თავი)

ნატა ძალიან გაბრაზებული და გაღიზიანებული იყო, ზუსტად იცოდა რომ ავარიაში შემთხვევით არ მოყოლილან, დარწმუნებული იყო რომ მია ბექამ გაიტაცა

სიგიჟის ზღვარზე (7 თავი)

თორნიკე გაჩუმდა და ისევ ჭერს გაუშტერა თვალი, ნიკა დიდხანს უყურებდა მეგობარის ნატანჯ სახეს და ფიქრმა წაიღო მისი გონება, იმაზი ფიქრმა თუ როგორ შეცვალა თორნიკე მიამ

სიგიჟის ზღვარზე (6 თავი)

მია იდგა ერთ ადგილას მიყინული და ცრემლებად იღვრებოდა, ვერ გაებედა ხმის ამოღება და თავის მართლება, ან ვინ დაუჯერებდა? ვინ მოუსმენდა? რა აზრი ქონდა თავის მართლებას

სიგიჟის ზღვარზე (5 თავი)

-შემეშვით-დაყვირა მწყობრიდან გამოსულმა ბექამ და საჭეს მიუჯდა-არ წახვიდე-მია ბექას მივარდა და კარს დაეჯაჯგურა -გესმის ბექა?-ბიჭმა ამღვრეული თვალებით გამოხედა გოგონას და მინა ასწია, გაბრაზებულმა გოგონამ

სიგიჟის ზღვარზე (4 თავი)

მია დაყურებდა ბექას, მაგრამ სინამდვილეში მას კიარა თავის არეულ ცხოვრებას დასცქეროდა და გრძნობდა რამდენად უსუსური იყო, რამდენად სუსტი, რამდენად უძლური

სიგიჟის ზღვარზე (3 თავი)

მია ოთახში შეიკეტა, საწოლზე პირქვე დაემხო და ტირილს უმატა, ნატა კი ერთ ადგილზე მიყინულივით იდგა და ვერ მოეფიქრებინა როგორ ემართლა დის ეს გამოხტომადა-კბილი სტკივა და...-გაუნათდა უცებ გონება

სიგიჟის ზღვარზე (2 თავი)

მიამ კარგა ხანს გონს ვერ მოვიდა და ვერ იაზრებდა ეს ყველაფერი ცხადი იყო თუ სიზმარი, დაბნეული მისჩერებოდა ბნელ სივრცეს და ყველაფრის თავიდან გახსენებას ცდილობდა