ნაადრევი სიკვდილი თავი მეორე : ელეანორას ცხოვრება

ბავშვმა დაიძინა ხვალ ელისაბედი სამი წლის ხდება მე კი ყველაზე საშინელი გეგმა მაქვს რაც კი ოდესმე მქონია... დემეტრე ჯერ კიდევ არ მოსულა სახლში... მისი ყურადღება მჭირდება თუმცა სამსახურის გამო საერთოდ არ მითმობს ბევრ დროს... მე ბუხრის წინ სავარძელში

ნაადრევი სიკვდილი შესავალი & თავი პირველი : ჩვენი სიყვარული

დავიბენი, სირცხვილისაგან გაწითლებულმა დაუფიქრებლად, მაგრამ მოკრძალებულად გავუღიმე და სასწრაფოდ გავეცალე მას, თუმცა მისი სახე გონებაში განსხვხავებულად დამრჩა. სახლთან ბედნიერი მივედი, რადგან ამ სიცივის ატანა უკვე გაუსაძლისი იყო

მე და სიკვდილი(თავი 13) (დასასრული)

უკვე დაინახეთ რამდენჯერაც მოვკვდი, მაგრამ დღეს აღმოვაჩინე რომ თურმე ეს სიკვდილი სრული უაზრობაა. რამდენიმე თვეა რაც ამ გაურკვეველი ტიპის ნაწარმოებს ვწერ. ხოდა ახლა მინდა გითხრათ ერთი საოცარი რამ: თუ წინა თავები წაკითხული გაქვთ, ნახავდით რომ მუდმივად

მე და სიკვდილი ( თავები 11, 12)

კიდევ ერთხელ მოგესალმებით ჩემო ერთგულო მკითხველებო. ალბათ ძალიან დაგღალეთ ჩემი ცოტა არ იყოს და ბანალური ისტორიით და ემოციების გადმოცემით, მაგრამ სამწუხაროდ წერის დამთავრებას ჯერ არ ვაპირებ. ჯერ კიდევ ბევრი მაქვს თქვენთვის სათქმელი. ამ თავის დაწერა

მე და სიკვდილი(თავი 10)

დღეს ჩვეულებისამებრ წყნარ, მშვიდ და სევდიან მუსიკებს ვუსმენდი, როდესაც გადავაწყდი სიმღერას "ხელოვნური სიყვარული". ძალიან მომეწონა და გადავწყვიტე მეფიქრა იმაზე თუ რა იყო ეს, რა იყო ამის არსი და საერთოდ არსებობდა თუ არა. გავიხსენე ჩემი ძველი

მე და სიკვდილი(თავი 9)

ამ დილით რაღაც მეამბოხეობის სურვილი გამიჩნდა. არა, სურვილი არა, უფრო მოთხოვნილება და გრძნობა შეიძლება დავარქვა ამას. მოკლედ რომ გითხრათ მინდოდა ყველაზე და ყველაფერზე უარი მეთქვა და გავქცეულიყავი, გავქცეულიყავი ადგილიდან რომელსაც დედამიწა ჰქვია

მე და სიკვდილი(თავები 7, 8)

წინა თავში ვახსენე ასეთი ფრაზა, პარალელური სამყარო. არ ვიცი ვინ რა იფიქრა, მაგრამ პირდაპირ გეტყვით რომ არ ვგულისხმობდი იმ სამყაროს, სასაც სიკვდილის შემდეგ შეიძლება აღმოვჩნდეთ. ოღონდ არ ვიცით ასე აუცილებლად მოხდება თუ არა.

მე და სიკვდილი (თავები 5, 6)

როგორც მოგეხსენებათ მორალურად ძალიან ცუდად ვგრძნობ თავს. ჰოდა სწორედ ამიტომ გადავწყვიტე რომ დღეს არ წავსულიყავი იმ სკოლაში სადაც ახლა ვსწავლობ და წავედი ჩემი ძმაკაცის სკოლაში სადაც 5 წელია აღარ ვყოფილვარ. იქამდე შეიძლება ითქვას თვალდახუჭული მივედი

მე და სიკვდილი(თავები 3, 4)

ალბათ გახსოვთ მედეაზე რომ გეუბნებოდით ჩემი ნამდვილი სიყვარულიათქო. არც ვაპირებ ამის უარყოფას, რადგან ის ერთადერთი და განუმეორებელია. ახლა ის რომ ამას კითხულობდეს დიდად არ ესიამოვნებოდა, მაგრამ ვალდებული ვარ ყველაფერი ვუთხრა ჩემს მკითხველს.

მე და სიკვდილი(თავი 2)

ახლა მინდა ცოტაოდენი რამ მოგიყვეთ ჩემზე. შეიძლება ცოტა ბანალური მოგეჩვენოთ რასაც ახლა წაიკითხავთ მაგრამ როგორც მოგეხსენებათ ხანდახან ბანალურობაშიც არის რაღაც ორიგინალური. ადგილი სადაც ჩემი პირველი მუზა გავიცანი დემირელის სახელობის კერძო კოლეჯია,