სიკვდილის სუნი

სანამ დავიწყებდი ჩემი ისტორიების წერას და ლექსების მანამდე მქონდა სხვა შეხედულება ცხოვრებაზე ვფიქრობდი რო კაი ბიჭობით ყველაფერს მივაღწევდი ვჩხუბობდი ყოველ დღე მაგრამ პოლიციელები არასდროს ეჭვობდნენ ჩემზე... ერთ დღე გათენდა ჩემთვის უკვე ჩვეულებრივი

სიკვდილის შემდეგ

როცა მოვკვდები არ მომიტანოთ ჩემთვის კუთნილი ვარდების კონა, გვირილა მინდა კუბოს ფიცრამდე, რომ მიმაცილოს მე ესღა მინდა.

სიკვდილის ზღვარზე,

სიკვდილის ზღვარზე, სიცოცხლის ბოლოს, მე მახსენდება განვლილი წლები, მე მაგონდება ჩემი ცხოვრება და მერე ვხვდები რომ მალე ვკვდები.

სიკვდილის თვალებში

ამოახველებს მუზა ნიკოტინს, ისევ ფიქრებში ვაბოლებ ღამეს, კვლავ შეისუნთქავს რითმა ჰეროინს! და დამიკოცნის ნამთვრალევ თვალებს...ამ ჩემი სულის მეტალის კედლებს!.. გამოღწევა სურს,სურს ნაპირს მოსწყდეს! სიცივით მოცულ სივრცეში ვერ სძლებს.. მზემ გაახილა ფართედ

სიკვდილის ჩანახატი

თქვენ არ იცით სიყვარული,სიხარული,ბედნიერება,ნდობა. ამბობთ,რომ გიყვართ თუმცა ამ დიად გრძნობას ერთი ღამის ნეტარებაში ცვლით. ამბობთ,რომ გიხარიათ,ბედნიერი ხართ და შემდეგ ისეთ შეცდომას უშვებთ,რომ თავს სამუდამოდ იუბედურებთ.

სიკვდილის თამაშები (სრულად)

ელენეს გვამთან ქვა ეგდო. ემილის სულში დატრიალებულმა ქარიშხალმა მსუბუქად ააფრიალა ეს ქვა და მალე ნიკოლოზის სისხლით შეიღება წითლად. მისი სხეული ძირს ეგდო. დანარჩენებთან ერთად . ირგვლივ ყველაფერი ჩამკვდარიყო. მხოლოდ ორი გული ფეთქავდა ერთმანეთისთვის.

სიყვარული სიკვდილის ჟამს ))

მე სულიერად მოვკვდი ამ წამს, რომელიც შენთვის საფეხურს გავს, არ მიყვარს ცხოვრება რომელიც მაქვს, არ მიყვარს სიცოხლე,სიკვდილის ჟამს.

სიკვდილის დღიური

მთვარისგან მიტოვებული ღამეა. მე კვლავინდებურად მარტო ვგრძნობ თავს, როგორც ამ ცაზე მოკაშკაშე ვარსკვლავი და ვუსმენ ამაღელვებელ მუსიკას. მარტოობა მტანჯავს და მეც მინდა წავიდე, მაგრამ სად, არ ვიცი. არა მგონია კიდევ დიდი ხანი ვუღიმო რეალობას. ავდგები,

წამი სიკვდილის წინ

,,წამი სიკვდილის წინ’’ ყველა დეტალი თვალწინ ერთ წამში გაივლის და იდუმალი, ამოუცნობი სამყაროს კარიბჭესთან ერთი ნაბიჯი გაშორებს. გრძნობ რომ მთავრდება , მაგრამ ცდები. შეიგრძნობ ამქვეყნიურ სურნელს, რომელიც შენს პილტვებში ჩადის, მაგრამ გონებაში ილაქება.

სიკვდილის თამაშები (4)

გათენდა.მზის სხივებმა არე-მარე გაანათეს და სანდროს კარვამდეც იპოვეს გზა.ბიჭის სახეს ოქროსფერი მოეფინა და ძილისაგან აწითლებულ ბაგეებზე ალმური მოუკიდა.მისი სახე გაქვავებულიყო,თუმცა მორფეოსის სამყაროში ემოციების ზღვა