აქ სიტყვები ზედმეტია (მეოთხე თავი)

მოსაცმელი ავიღე და სახლიდან გამოვედი. მანქანაში ჩვჯექი თუარა მისი დაქოქვისა და ტკაცანის ხმა ერთი იყო. ამის შემდეგ კი მანქანა უბრალოდ ჩაქვრა. გულგახეთქილი გადმოვხტი იმის შიშით, რომ ბოლი აუვიდოდა და აფეთქდებოდა, თუმცა მსგავსი არაფერი მომხდარა.

აქ სიტყვები ზედმეტია (მესამე თავი)

- აბა ჩაალაგე ტანსაცმელი ? აფორიაქებულმა ნუცამ ჩემი ოთახის კარი შემოაო და ლოგინზე შემომდგარ ჩემოდანს დაკვირვებით დახედა. მე სარკის წინ ვიდექი და „ბიკინებს“ ვიზომავდი. -რაარის გოგო ეს, ჯერ არაფერი გაგიმზადებია ? -დამშვიდდი ყველაფერს მოვასწრებ. -ხოიცი

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე თავი)

შოკირებული ვიდექი და და თვალებგაფართოებული ვაკვირდებოდი ხან ნუცას, ხან კიდევ მის გვერდით მდგომ ალექსანდრეს. გაბრაზება, სიხარული, და იმდეგაცრუება ერთდროულად დაატყდომოდა თავს ჩემს ცნობიერებას. დაახლოებით ინდური სერიალის პროტოტიპი შეიქმნა. სამი

აქ სიტყვები ზედმეტია (პირველი თავი)

როგორც კი ნუცა გავიდა ლოგინზე ჩამოვჯექი და ღრმად ჩავისუნთქე. 5 წლის შემდეგ ციურმა ანგელოზმა გადაწყვიტა, რომ ხორცი შეისხას და საუფლო მიწაზე დაეშვას. ეგ გეგმის გარეშე არ დაბრუნდებოდა. ესეიგი "ომი" დაიწყო არა ბატონო ალექსანდრე? ძალიან კარგი, მაშ დროა

აქ სიტყვები ზედმეტია

- მია ვთხოვდები, ყველაფერს აგიხსნი, 15 წუთში შენთან ვართ.და გამითიშა. "ვთხოვდები", "15 წუთი", "თ", "ჩემთან", "15 წუთში", "თ". სიტყვა "შოკი" ვერ აღწერს იმ მდგომარეობას, რომელშიც მე ვიმყოფებოდი მომდევნო 10 წუთის განმავლობაში. ერთ ადგილას გაშეშებულს,

სიტყვები

მინდა დაუსრულებლად ვისაუბრო შემოდგომის ფოთლების მეჯლისზე. ერთხელაც ალბათ გაწყდება უხილავი ძაფები ჩემსა და მიწას შორის, წვიმის სურნელით გაჟღენთილი სიტყვები ამიტაცებენ, შევერევი ოქროსფერ ფოთლებს, რომ მათთან ერთად ვიფრინო ცაში. უბრალოდ მინდა უსასრულოდ

შენი ლექსები შენი სიტყვები

შენი ლექსები შენი სიტყვები არ წაიშლება ამ გონებიდან სუფთა ფურცელზე შენი ფიქრები აკვიატება გოგონებთან

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (13)

დიდი თხოვნის შემდეგ ჯდება ეტლში და გარეთ გამყავს სუფთა ჰაერზე,ვგრძნობ როგორ უჭირს ესე ყოფნა,მისი ტკივილი მეც მტკივა,ვხვდბი რომ საკუთარი თავი სძულს ამის გამო.როცა ვიგრძნი მისი დაკარგვის საშიშრობა მაშინ მივხვდი თუ როგორ ძლიერ მყვარებია,სიყვარულზე

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (12)

ორსულობის გამო მაღალქსულიან ფეხსაცმელებს ვერ ვიყენებ,დაბალ ძირზე მაცვია შუზი,ახლა ჩემი ფეხსაცმელი მარმარილოს ჰოლში შესვლისას აღარ კაკუნობს და ეს ძალიან მაკლია,ჩემს მაგიდასთან ვჯდები და კომპიუტერს ვრთავ.თითქოს ყველაფერი რიგზეა,ყველაფერი ისეა როგორც

ხანდახან სიტყვები სათქმელს ვერ ამბობენ (11)

მხოლოდ პირველ დღეს იგრძნო თავი კარგად,ეგონა შურისძიება შვაბს მოუტანდა,თუმცა შეცდა,რაც უფრო მეტად გადიოდა დღეები მით უფრო მეტად ენატრებოდა კატო და ხვდებოდა,რომ შეცდომა დაუშვა,თანაც საშინელი შეცდომა,მაგრამ უკვე გვიანი იყო,კატო ამას არასოდეს