გულის სიღრმეში (დასასრული)

-ნუ ნერვიულობ გეგა, ეს მეც მინდოდა, შენ არაფერ შუაში ხარ. არც ცოლად მოყვანას გთხოვ. მე უკვე დიდი გოგო ვარ და ვიცი რასაც ვაკეთებ. ჩემს საქციელზე პასუხისმგებელი მეთვითონ ვარ. -მე მაინც - დაიწყო გეგამ -ჩუ.. - ტუჩებზე მივადე საჩვენებელი თითი - თუ

გულის სიღრმეში (თავი VII)

ალბათ, არ ვიცი. მართლა არ ვიცი და თქვენ რა გითხრათ რისი მეშინოდა? ან ალბათ უფრო იმედგაცრუების მეშინოდა. მეშინოდა ბედნიერების საფეხურიდან არ ჩამოვარდნილიყავი და ტკივილი არ მეგრძნო. ალბათ ამის გამო ვიყავი ჩაკეტილი და ჩემ თავს

გულის სიღრმეში (თავი VII)

დილით ადრაიანდ გამაღვიძა სანდრომ. წინა საღამოს ყველაფერი ჩავალაგე და გავამზადე რაც უნდა წამეღო. დამტენები, ლეპროპი, ტელეფონი, რამოდენიმე წიგნი, ყურსასმენები, კბილის ჩოთქი, სავარცხელი,რამოდენიმე მაისური და ჯინსი, ცოტა თბილი კურტკა, ბოტასი და ბათინკი.

გულის სიღრმეში (თავი VI)

-კარგი გამოვალ ცოტახანში - დავთანხმდი ყოყმანის შემდეგ -სადარბაზოსთან ვარ და გელოდები მაშინ -აშკარად ბედნიერი ხმა ქონდა -კარგი ჩამოვდივარ - გამეცინა და ტელეფონი გავთიშე

გულის სიღრმეში (თავი V)

-რომელ გრძნობებზე მელაპარაკები ქეთო? - თეფში ავიღე და ნიჟარისკენ წავედი -გიორგის, გეგას გრძნობებზე -კარგი რააა - ხელი ავიქნიე და თეფში ნიჟარაში ჩავდე. - იმათ გრძნობებზე მე რა გელაპარაკო? -შენ გრძნობებზე მითხარი მაშინ -თეფშებით ხელში მიდი-მოდიოდა

გულის სიღრმეში (თავი IV)

-უნდა დამათრო? - გამეცინა და ბოთლი შევათამაშე ხელში -მეგონა შენ მეპატიჟებოდი მაგ საკითხზე- ცადა გაეცინა არ გამოუვიდა მაგიდა შეათვალიერა, მერე მე გამომხედა და კითხვით სავსე მზერა მომაპყრო. პიჯაკი დივანზე მიაფინა და ბოთლი გამომართვა გასახსნელად.

გულის სიღრმეში (თავი III)

-მოგიტაცე -გამომხედა და გაეცინა -ალბათ შენ არ იცი რომ მთელი ჩემი სანათესაო და სამეგობრო ჩემ გათხოვებაზე ოცნებობს და შენი ამ საქციელით მათ ძალიან გააბედნიერებ. -უფრო კომფორტულად მოვკალათდი სავარძელზე და გზას გავხედე

გულის სიღრმეში (თავი II)

„ჯერ ხელები დაიბანე“- ღიმილით დატუქსავდა და აბაზანისკენ გაისტუმრებდა, გზაში დააწევდა „შენი საყვარელი პეროგი გამოგიცხე“ გეგას აბაზანისკენ მიმავალს გაეღიმებოდა და გული სითბოთ აევსებოდა. ვახშამი მშვიდ და ნაზი მუსიკის ფონზე ჩაივლიდა

გულის სიღრმეში (თავი I)

ყოველდღიურობის რუტინაში ისე ვართ გახვეულები და დაბრმავებულები ბოლო სერიის რობოტივით უშეცდომოდ ვაკეთბთ ყველაფერს. მსოფლიო ვითარდება, ტექნოლოგიები მედიცინა ყველაფერი წინ მიიწევს გრძნობების და ურთიერთობების გარდა. ყველაფრის განვითარების უკუპროპორციულად

ტკივილი სულის სიღრმეში

დაღამდა და ვზივარ ბნელ კუთხეში და უცნაური ფიქრებით შეპრყორბილი ამ ტექსტს ვწერ, არ ვიცი რა მჭირს თითქოს დავიკარგე თითქოს გავიჭედე სივრცეში და გასველის ძიებაში ბევრი დრო გამეპარა, მაგრამ მთავარი ისა რომ შენ დაკარგე ის ვისაც ამდენი ხანი ვეძებდი და ასე