შეჩვევა თუ სიყვარული?! 5

მთელი ღამის უძილოს თავი საშინლად ტკიოდა, მაგრამ არც ძილი ეკარებოდა -თიკა შვილო, ადექი მოწესრიდგი და ჩამოდი დაბლა, როგორც ადრე ერთად მთელი ოჯახი ვმხიარულობდით ხოლმე (კახა) -მამა, როგორც ადრე იყო ისე ვერასოდეს ვეღარ იქნება ვერაფერი.. (თიკა)

რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიება?

****** და აი დადგა თოთხმეტი სექტემბერი სკოლის ბოლო წლის პირველი დღე ძალიან ეზარებოდა ლილეს სკოლაში წასვლა მაგრამ რა უნდა ექნა პირველივე დღეს ხომ არ გააცდენდა? ამიტომაც ზლაზვნით წამოდგა და ჩაცმას შეუდგა ბოლოს სრულიად გამზადებული სასააუზმოდ ჩავიდა

შეჩვევა თუ სიყვარული?! 4

როგორც იქნა მიაღწია იმ სხეულისკენ რომელიც წეღან დალანდა და რომელიც სიბნელეში ზურგით იდგა -რამე მოხდა სანდრო? (თიკა) მხარზე ხელი უნდა დაედო როდესაც მთლად ვერ მიამსგავსა ეს სხეული თავისი ბიჭის სხეულს. -მოხდა თიკუნა

შეჩვევა თუ სიყვარული?! 3

-მე მეტს ვეღარ დავლევ..(თიკა) რამოდენიმე ჭიქის შემდეგ გახედა დაქალს და შებარბაცდა -მოწეული გაქ როდესმე? (ნინი) -რაა?? (თიკა) -დაბოლებულხარ მეთქი?(ნინი)

შეჩვევა თუ სიყვარული?! 2

თიკა გაუნძრევლად იჯდა და მასწავლებელს თვალს არ აშორებდა -ნუ ხარ დაძაბული, მოეშვი კიარ შეგჭამ (გვერდიდან მოესმა ნაცნობი ხმა, მაგრამ ყურადღება არ მიუქცევია) გაკვეთილი თითქოს გაიწელა და ბოლოსდაბოლოს დაირეკა ზარი, მასწავლებელმა საკლასო ოთახი დატოვა და

უბრალოდ სიყვარული - სრულად

ყველაზე მეტად ეზარება დილას ადგომა , დაბღვერილმა მოამზადა მეორე დილისთვის საჭირო ნივთები და ცუდ ხასიათზე მყოფმა ჩაალაგა წიგნები კლასიკურ ჩანთაში. მამის სიკვდილის გამო სკოლაში პირველი სემესრტი საერთოდ არ დადიოდა , საპატიო არები კი ეწერებოდა

შეჩვევა თუ სიყვარული?! 1

-დედა, მამა, გთხოვთ რა მოხდება, ბარემ დავამთავრებ ჩემს სკოლაში და მერე გადავიდეთ თბილისში,ერთი თვე დარჩა , სულ რაღაც ერთი თვე.. არ მინდა სკოლის შეცვლა (თიკა) გოგონა ფეხებმოკეცილი იჯდა სავარძელში და სლუკუნებდა -თიკა, შვილო, ჩვენც გაგვიგე ეხლა რომ

მთვარე და სიყვარული

ნათქვამია, როცა მთვარე ამოვაო სიყვარული მაშინ გამოვაო! მთვარე ამოსულა მაგრამ არაფერი გამოსულა, ბევრი რამე გამოსულა მაგრამ სიყვარული არასდროს მოსულა. სიყვარულს არ ჭირდება მთვარე, რომ გამოვიდეს რამე.

მაჩუქე სიყვარული (19) დასასრული

"პატიება წარსულს ვერ დაგავიწყებს მაგრამ მომავალს შეცვლის,უფლება მაღლა-შეწყალებაა, სამართლიანობაზე მაღლა კი პატიება. შეცდომა ადამიანურია , პატიება კი ღვთაებრივი.. " მელოდიის ჰანგებივით ჩამესმა დედის სიტყვები ყურში, თვალები მივნაბე და კარგად

მაჩუქე სიყვარული (18)

თავი იატაკზე ჩამოვდე.. "მოხდეს რაც მოსახდენია.. ჯობია ეხლავე.. ამწუთასვე დამთავრდეს, მეტს ვეღარ გავუძლებ.. წამიყვანე შენთან.." გამოველაპარაკე ჩემს თავს და ორად მოვიკუნტე იატაკზე..