უკვდავი სიყვარული_08.08.08(სრულად)

უკვდავი სიყვარული_08.08.08(სრულად) ისტორია რომელშიც ცემი გულის პატარა ნაწილი ჩავდე.ნამდვილი სიყვარულის ამბავი რომელმაც ჩემი აზრით არ უნდა დაგტოვოთ გულგრილი.გოგონა რომელსაც ტკივა.

ძვირფასი განძი [სრულად]

მიუხედავად იმისა რომ მშობლები არ ჰყავდა, მაინც ტკბილად ახსენდებოდა ბავშვობა. თბილი, მოსიყვარულე აღმზრდელები ანებივრებდნენ. ნინო, მისი უახლოესი მეგობარი სულ მასთან იყო. ერთსა და იმავე დროს მიიყვანეს ბავშვთა სახლში და დატოვეს.

საუკუნო შეხვედრა 2 (სრულად)

ნეტავ მართლა ცულიანი კაცია სიკვდილი? ალბათ მალე გავიგებ,მაგრამ მაგ დროისთვის უკვე ძალიან შორს ღრუბლებში ვიქნები. ჩემი სხეული დარჩება ასფალტზე ხალიჩასავით... მერე იმედიმაქვს რომ მიტირებენ ან ვინმეს შევეცოდები,იმედი მაქვს დემეტრეც იტირებს,მასაც

ისევ მიყვარხარ (სრულად)

ზოგჯერ ადამიანები ჩვენს ცხოვრებაში შემოიჭრებიან, გვპირდებიან სამუდამოდ ერთად ყოფნას ჩვენთან დაახლოვებას ცდილობენ,ჩვენს სულებში იქექებიან,გულს მთლიანად მიისაკუთრებენ და როცა აღარაფერს დაგვიტოვებენ მიდიან...

ლურჯი განთიადი(სრულად)

თავატკივებული ვიღვიძებ და ძილის შებრუნებას ვცდილობ, მაგრამ მორფეოსის სამყაროში დაბრუნება არ გამომდის. მზის სხივები თვალებს მტკენს და თავისი ყვითელი ციალით ადგომას მაიძულებს. ზამთრის სუსხიანი დილაა, მცივა. ბუზღუნით ვიმოსები და ტუჩზე ფანქარს

წიწილავ!!(სრულად)

...ქალბატონო გთხოვთ უბრალოდ ძალიან მჭირდება ეს ფული,თვალებაცრემლიანებული ვემუდარებოდი ბანკში მჯდომ ქალს და ამ კვირაში უკვე მესამედ ვეხვეწებოდი რომ ჩემთვის სესხი დაემტკიცებინათ... -ვიცი გოგონა, რომ ძალიან გჭირდება, მაგრამ თქვენ არ გაქვთ სტაბილური

როდესაც სიკვდილი ხსნაა!(სრულად)

ტკივილი ადამიანის ცხოვრების უცვლელი თანამგზავრია! არ არსებობს იმაზე უფრო საშინელი, აუტანელი რამ ვიდრე სულიერი ტკივილია, იმიტომ რომ მას წამალი ვერ გააყუჩებს, მისი საშველი არ არსებობს, სისულელეა იმის მტკიცება თითქოს

უშგულში ნაპოვნი ანგელოზი [სრულად]

მარიამ იმნაძე, დამამთავრებელი კურსის სტუდენტი კურსელებთან ერთად მიდიოდა სვანეთში, ექსკურსიაზე. ერთი კვირაა უკვე დიდი ენთუზიაზმით ემზადება ამ ტურისთვის, ახლაც თვალებგაბრწყინებული ავიდა ავტობუსში და თავისუფალი ადგილი დაიკავა. სვანეთი ყოველთვის

საუკუნო შეხვედრა (სრულად)

_სად მიდიხარ?-სადაც ბედი წამიყვანს,-ოდნავ შესამცნევი ღიმილით ვპასუხობ.-ხოიცი ბედს ყოველთვის ჩემთან მოყავხარ-ჩემსკენ მოდის და მეხუტება არც მევარ ჩხუტების წინააღმდეგი.-გამგუდავ ეგრე-სუნთქვა შეკრულმა ძლივს აღმოვთქვი

ღამე ორი ცის ქვეშ (სრულად)

მახსენდება ის დღე, როცა ბაღში ბიჭმა, რომელსაც ვუყვარდი, სკამი გამომიწია და პირდაპირ ძირს დამანარცხა და როცა მასწავლებელმა უსაყვედურა, თავი გაიმართლა, ასე მინდოდა, სიყვარული ამეხსნაო.