ჩუმი სიყვარული (სრულად)

ლექსო: რა ხასიათი გაქვს გოგონი, ასეთი ხასიათით ვერ გათხოვდები ნინა: შენ მაგაზე არ იდარდო, თაყვანისმცემლების რაოდენობას არ ვუჩივი ლექსო: შეყვარებული არ გყავს ხო? ნინა: მერე შენ რა? ლექსო: არაფერი, გამიკვირდებოდა რომ გყოლოდა ნინა: თავი დამანებე

ღიმილი ჰქონდა სასწაულად სევდიანი (სრულად)

წვიმის წვეთების შხარუნი ისმოდა ოთახში, ფანჯრის რაფაზე შემომჯდარიყო ლილე და ნამიანი ქუჩებისთვის გაესწორებინა მზერა. უყურებდა ქალაქს... ქალაქს სადაც სიყვარული ყველა კუთხე კუნჭულში ახწევდა და ხალხს აბედნიერებდა, უყურებდა წყვილებს რომლებსაც ღიმილი

ყინულის ყვავილები (სრულად)

ჩემს ხელებში მოქცეული,ქურთუკში გახვეული ახალშობილი ნაგავსაყრელისთვის დამახასიათებელ,მკვდარი კატის თუ ვირთხის სუნად ყარდა და ტიროდა. მის დასამშვიდებლად არაფრის გაკეთება არ შემეძლო - ჭიპლარიდან სისხლი სდიოდა,შიოდა და ეშინოდა. სციოდა კიდეც,როგორც

Dandelions (სრულად)

- ზაზა გეყოფა მტკივა! - ვცადე ხელი გამომეგლიჯა მაგრამ ამან პირიქით იმოქმედა და ორივე მკლავში ხელები მაგრად მომიჭირა. - ის შენზე ხუთი წლით დიდია! იმდენად გავხარ, რომ... მგონია მას ვუყურებ... - და ამიტომ მიმწარებ ცხოვრებას? ჩემზე იყრი მის ჯავრს? -

ვ/ე ნაწ.2 (სრულად)

მონატრების გრძნობა, აუტანელი. სურვილი, რომ იგი ოცნებებს გამოსტაცო...ყველაზე ცუდი ის არის, რომ რაღაცას ნანობ მაგრამ ვერაფერს აკეთებ ეს შეცდომა რომ გამოასწორო. გულისტკივილი და დარდი...მუცელში სიცარიელე..უძილო ღამეები, შიმშილი, რომელსაც

დედის სურნელი (სრულად)

როგორც გაზაფხული იწყება მარტით ისე თითეული ჩვენგანის სიცოცხლე იწყება დედით. დედა ყველაზე თბილი,ყველაზე ტკბილი სიტყვაა რაც კი ოდესმე წარმოუთქვიათ ჩვენს ბაგეებს.ქალი რომელიც ცხრა თვე მუცლით გვატარებს,ერთი წელი ხელით და მთელი ცხოვრება გულით ეს მხოლოდ

ოქროსფერგულა (სრულად)

''წლები დასჭირდა იმის გასააზრებლად, რომ ყველაფერი, რაც ამ ხნის განმავლობაში შეუყვარდა და შესძულდა, ივას უკავშირდებოდა. ივა იყო ყოველი დღის დასაწყისი და დასასრული! ივა იყო საუზმეც, სადილიც და ვახშამიც!''

გვირილების სურნელი (სრულად)

თათიამ უღონოდ ამოიხავლა. მერე ძლივს მოიკრიბა ძალ-ღონე და ხმამაღლა თქვა,ისე რომ მისი დაუძლურებული ხმა ანდრონიკემდე მისულიყო. -ხვალ მივფრინავ ანდრონიკე,ღამის სამზეა ფრენა. დაგელოდები... ბიჭმა ამოიგმინა. უნდოდა მიეხედა,მიბრუნებულიყო და მაგრად მოხვეოდა

გაჭედილები (სრულად)

ისტორიის დაწყება ყოველთვის ჭირს,გაგრძელებაა მხოლოდ ადვილი.პირველი ასოები ფურცელზე,ეს იმედის მომცემია.შემდგომში შენი მოთხრობის გაკრიტიკება კი კიდევ ერთი ნაბიჯი წარმატებისკენ. ამ ისტორიას უბრალო და ჩვეულებრივი დასაწყისი აქვს,რაღაც ბანალური

ფიქრები მუდამ გვიან ამბობენ სათქმელს... [სრულად]

-მიყვარხარ! - ჩუმად უთხრა ბიჭმა. გოგონა დუმდა.. უხაროდა.. ფიქრები ჩუმად მღეროდნენ.. მაგრამ გოგონას პასუხი არ ისმოდა. ‘მეც მიყვარხარ!’ - გაიფიქრა გოგონამ, მაგრამ ხმა არ ამოუღია.