მამაკაცი მეტროდან (1 + 2 თავი) სრულად

დავყავდი. აღწერის ბოლოს მკვლელის ფოტო იყო. ფოტოზე კი ნაცნობი მკაცრი გამომეტყველება . მოწყვეტით დავვარდი იატაკზე. მხოლოდ დედაჩემის ტირილი და შემდეგ სასწრაფოს გამაბრუებელი სირენის ხმა წვდებოდა ჩემს ყურთასმენას. 15 წუთის დაგვიანებით მივედი ლექციაზე.

წარსულის ლანდები (სრულად)

საავადმყოფოს ნესტიან კედლებს თითოეული პაციენტის ტკივილი და ვარამი შეეთვისებინათ. აქ ყველაფერი ისეთი გულისგამაწვრილებელი და სევდიანი იყო, რომ შეუძლებელია, შენდა უნებურად, სიკვდილზე არ გეფიქრა. სიკვდილზე, რომელიც ოდესღაც აუცილებლად გეწვევა და სჯობს,

ჩემი რაპუნცელი - სრულად

-მე მინდა ახლავე ცოტალ გამომყვე ! - სად მქონდა მთვრალს აზროვნების უნარი მაგრამ ამ 5 სიტყვის გაგონებისას თვალები ისე დავჭყიტე და დავქაჩე კინაღამ ბუდიდან გადმომივარდა ... -მეეე ? - ისე შევიცხადე გეგონებოდათ უნდა მოგკლაო მითხრა -არა გიგა და ნიკო შენ

მწარე ბედი

ეს თქვენთვის არის მალე თორემ უკვე ერთი კვირაა რაც გამოფხიზლდი -ხელი მოკიდა ექიმმა სელს და საწოლში დააბრუნა. -ანალიზებმა აჩვენეს რომ საჭირო არ არის თქვენი აქ ყოფნა. მკურნალობას სახლში განაგრძობთ. შენ კი ტომ ვიმედოვნებ სწო გადაწყვეტილებებს მიიღებ. არ

სიყვარული თამაშით იწყება - სრულად

-ნანკა სიდამონიძე სიმპატიითაა განწყობილი მამრობითი სქესის წარმომადგენელის მიმართ - სიცილს ვერ იკავებდა ჯუღელი და დაქალის შაყირს განაგრძობდა-ახლა ნატუკა ჯუღელი გეიტყიპება - ბოლოს სიცილი მანაც რომ ვერ შეიკავა დანებდა და კისკისი მორთო ...- არა ეს რომ

ბავშვობის სიყვარული - სრულად

-მგონი თქვენ დაგვასწრებთ ! - ეშმაკურად ჩავუკარი თვალი წყვილს და დათას მხარზე თავი დავადე ...-ვინ ესენი ? ცოლო კარგი დღე არ გელის ღამე - სიცილით მაკოცა თავზე ჩანქსელიანმა ...-მიყვარს ცუდი დღეები - ვუჩურჩულე ეშმაკურად ყურში და

ღრუბლებში [სრულად]

''ლილეკო შენ თუ ამას კითხულობ,ესე იგი ჩვენს სახლში ხარ.იმაზე ბედნიერი ვარ ვიდრე შენ წარმოგიდგენია.ახლა ზუსტად ვიცი,რომ ტირი,მაგრამ სატირალი არაფერი გაქვს.რა მნიშვნელობა აქვს მანძილს ან დროს,როდესაც სიყვარულია.სადაც არ უნდა ვიყო ხო იცი,რომ თქვენ ორი

ქუჩაში ერთხელ - სრულად

-ნიკუშ შენ ძმობას ვფივარ შენ ხარ ! -შანსი არაა მე არ ვთამაშობ თქო ხო გითხარით ? - წარბები შეკრა გადრანმა ... სულ ასე იყო ესენი ერთობოდნენ ეს კი სულ დასტოინად და სერიოზულად იჯდა და არასსდროს "კარგი ვაჭარბებ" იშვიათად ყვებოდა ცანცარში ...

თეთრნულდმა დაგვაკავშირა (სრულად)

-ნიტა, ახლავე ჩამოდი-მთელ ხმაზე ყვიროდა ეშმაკის ბორბლის ქვეშ მდგარი ელენე -ცოტახანი და ჩამოვალ-ჩასძახა რკინებს შორის მდგარმა ნიტამ-ღმერთო, რა ლამაზია ჩემი თბილისი-ემოციებს ვერ მალავდა ნიტა, თავი მიაბრუნა და მისი ძმის მანქანა როგორც კი დაინახა,

სიკვდილი ღირდა (სრულად)

ცარიელი სახლი, ცარიელი ყველაფრით, ავეჯით, ხალიჩით, ჩოხით, ხანჯლილთ, ფარით, ნაქსოვ-ნაქარგებით, სკივრებით, წიგნებით, თაროებით. ბუხრით, უადამიანობით... რეზი ოთახის ცენტრში იდგა. არ მორიდებია არც ცრემლს, არც ყვირილს, მტვრევას, ლეწვას. პაპას ტანს