ღამის სტუმარი 8
ნათქვამია,სიყვარული არის ის,რაც პლანეტას ამოძრავებს,რისკენაც ვილტვით და რისთვისაც ვიბრძვითო.მიუხედავად ამისა,ამ გრძნობის სრულფასოვანი განმარტება ჯერ ვერავინ შეძლო. განა შევძლებ მე მის განმარტებას? არამც და არამც.... ყველა თავისებურად აღიქვამსღამის სტუმარი 7
მიუხედავად იმისა რო ფეხი გაჭრილი მქონდა და მტკიოდა,მაინც ვახერხებდი სიარულს, ბანაკიდან მოშორებით არ მივდიოდი.... უფრო სწორად გასვლის უფლებას არ მაძლევდენენ,გართობით მშვენივრად ვერთობოდით.ნასადილევს ბავშვები ჩანჩქერის დასალაშქრად წავიდნენ,მე კიღამის სტუმარი 6
ანუშკა ანტიდეპრესანტივით მოქმედებდა ჩემზე,ემოციებისგან დატვირთულს შემეძლო მისთვის ყველაფრის მოყოლა,თავიდან გაოგნებული მისმენდა,არ სჯეროდა.ბოლოს როგორც იქნა დაიჯერა,ფილმში ეგონა თავი,რომელიც აქამდე მის გარეშე მიმდინარეობდა,ახლა კი დანამდვილებით იცოდაღამის სტუმარი 5
ბავშვობიდანვე გამოვირჩეოდი ჩემი თანატოლი გოგონებისგან,როცა ისინი თოჯინებით თამაშობდნენ მე მდინარეზე სათევზაოდ დავყავდი მამას,ნაკლებად მიზიდავდა "გოგოშკური" რაღაცეები,ბიჭებთან ურთიერთობის მხრივ მე მხოლოდ მეგობრობით შემოვიფარგლებოდი. ჩემთვის დაღამის სტუმარი 4
"დროა გავარკვიოთ ყველაფერი" ეს ფრაზა ისე ჟღერდა თითქოს ნაჩხუბრები ვიყავით და ურთიერთობის დალაგებას ვცდილობდით... სასაცილოდ მომეჩვენა,ჩვენ ხო ერთმანეთს არც კი ვიცნობდით,მხოლოდ ის შემთხვევა,ის საღამო გვაკავშირებდა ერთმანეთთან -კარგი გავარკვიოთღამის სტუმარი 3
-აქ რატო მომიყვანე? სასოწარკვეთილი ხმით ვკითხე და ნაბიჯს ავუჩქარე -მეგონა მოგეწონებოდა,გაერთობოდი,რა მოხდა აღარ მეტყვი.აბუზღუნდა,სასმელისგან გაბრუებულს უჭირდა სიარული,ცდილობდა არ ჩამომრჩენოდა,მაგრამ ვერ მომყვებოდა, ეზოში შევიპარე,ნასვამს ხელიღამის სტუმარი 2
იმ ღამის დავიწყებას ვცდილობდი,მის შესახებ არავისთვის მითქვამს,ან კი მქონდა რამე სათქმელი?ისიც კი არ ვიცოდი ვინ იყო ზაფხულის მაქსიმალურად შერგება მინდოდა,მაგრამ რაღაც არ მაძლევდა უფლებას მისით დავმტკბარიყავი,გარეგნულად არაფერი მაწუხებდა,მაგრამღამის სტუმარი
ოთხშაბათი საღამო იყო,ჰამაკში მჯდომი ქუჩას გავცქეროდი,ჩაფიქრებულს ვარდის საამო სურნელი თავ-გზას მირევდა.არ მახსოვს როდის ჩამეძინა, კომფორტულად მოკალათებული ტკბილ ზმანებას მივცემოდი, აგვისტოს დასაწყისისთვის შუეფერებელი ამინდი იყო...სისხლიანი მთვარე უცნობი სტუმარი
კიდევ ერთი უღიმღამო დღე გათენდა. არა ჯერა არა ჯერ მზე არ ამოსულა უხ, როგორ მომწყინდა ეს ყველაფერი ეს ნაცრისფერი სამყარო. ხანდახან თვის მოკვლაზეც ვფიქრობ ხოლმე, მაგრამ მერე ვხვდები, რომ ამისთვის საკმარისად ძლიერი არ ვარ. ამ სამყაროზე რაც ვიცი ესსიმპათიური სტუმარი ( 19-დასასრული)
მანქანით თბილისისკენ მივდიოდი. „ გაბრო... გთხოვ არ დამტავო... გაბრო...“ ვქვითინებდი და ცრემლიანი თვალებით ძლივს ვხედავდი გზას. თბილისში შევედი და საავადმყოფოსკენ გავაქანე მანქანა. ათ წუთში იქ ვიყავი. სწარფად შევვარდი საავადმყოფოში. მისაღებშიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.