სიმპათიური სტუმარი ( 1, 2, 3, 4, 5 თავი)

გამარჯობათ მეგობრებო! ჩემი წინა პროფილი რატომღაც ჩემთვის მიუწვდომელი გახდა. ამიტომ ახალი შევქმენი. პირველ 5 თავს ერთად ვდებ. ხვალ გპირდებით რომ მეექვსესაც დავდებ. ველოდები შეფასებებს კომენტარებში. ეს არის ისტორია გოგონაზე, რომელმაც ბევრი რამ

სიმპათიური სტუმარი (5 თავი)

დილით, ვიღაცის რხევამ გამაღვიძა. ვიღაცა მარყევდა. თავი გადავწიე და ცალი თვალი ძლივსძლივობით გავახილე. ვინ იქნებოდა თუ არა მარია. – ვაიმე, მარია, დამაძინე...– ჩავიდუდუნე და ისევ გადავაბრუნე თავი. – გოგო, რა გაძინებს? სამი საათია.

სიმპათიური სტუმარი

შვიდ საათზე გავდიოდით. ანაკლიისკენ წასვლა გადავწყვიტეთ ამიტომ არ ვჩქარობდით. ექვსე გავიღვიძე. ნახევარ საათში გავებზადე და შვიდს თხუთმეტი აკლდა მარისთან რომ ჩავედი. ანის და ლუკას გარდა ყველა აქ იყო. – დილა მშვიდობისა – რა დილა მშვიდობისა, შუა ღამე

სიმპათიური სტუმარი ( 3 თავი)

დილით რომ ავდექი უკვე 12 საათი იყო. ტელეს დავხედე და შეტყობინება დამხვდა. რათქმაუნდა მარიასგან. – ‘ გაიღვიძე მზეთუნახავო ‘ – ‘ დილა მშვიდობისა ‘ – ‘ რა გეგმები გვაქ დღეს? ‘ – ‘ თქვენი ამბავი რომ ვიცი უკვე გექნებათ რამე იდეა ‘

სიმპატიური სტუმარი (2 თავი)

ეს არის ისტორია გოგონაზე, რომელმაც დიდი ტკივილი გადაიტანა. მაგრამ ის ბოლომდე იბრძოდა სიყვარულისთვის. დილით რომ ავდექი მარი აღარ იყო ოთახში, როგორც ყოველთვის. სულ ასე ჩვევია. – ‘ ოჰ, არ მოვიშალეთ ეს ჩვეულება’

სიმპატიური სტუმარი (თავი 1)

უკვე აგვისტოა... ღმერთო, როგორ არ მინდა სკოლის დაწყება. სესილი–ეს არის ჩემი სახელი. 17 წლის ვარ. დიახ, მომავალი აბიტურიენტი. „აბიტურიენტობა არეტიანებსო“ – მართალია. ჯერ არ ვარ აბიტურიენტი, მაგრამ უკვე ღამეეს ვათენებ ეროვნულებზე ფიქრით.

ჭირვეული სტუმარი და მისი რეალური ისტორია

ჭირვეული სტუმარი და მისი რეალური ისტორია ვაღიარებ ამხელა გამოხმაურებას ამ ისტორიაზე ნამდვილად არ ველოდი. რაც ძალიან მიხარია და მსიამოვნებს. შემახსენეს საკუთარი დანაპირები, რეალური ვერსია მომეთხრო და პირობას ვასრულებ. უბრალოდ იმხელა კომენტარი

ჭირვეული სტუმარი (28 თავი) დასასრული

უცნაური ალიაქოთი იდგა აფციაურებთან, ამდენი ემოციისგან მოხუცს წნევამ აუწია, თამარი და ნინა წნევის აპარატითა და წამლებით დარბოდნენ და უფროს გოგოჭურს თავს დასტრიალებდნენ. ლევანი ისევ ეზოში დადიოდა და ნერვიულად სრესდა სიგარეტის ღერს, მე?! აღარ ვიცოდი რა

ჭირვეული სტუმარი (27 თავი)

ოცდამეშვიდე თავი - შეუძლებელია! - სუნთქვა შეკრული ვიმზერდი ლევანს. - დაუჯერებელია, ასე უთქმელად მიგატოვა? ეს როგორ?! ვცდილობდი ქეთის ასეთი ქცევისთვის გამამართლებელი მიზეზები მომეძებნა, მაგრამ... გარდა თავმოყვარეობისა და სიამაყისა არაფერი

ჭირვეული სტუმარი (26 თავი)

ოცდამეექვსე თავი ალბათ არის მომენტები, როცა ფიქრობ რომ როგორც იქნა ყველაფერი დალაგდა, ჩვეულ კალაპოტს დაუბრუნდა, როცა გულით გრძნობ, რომ ბედნიერი ხარ და მეტი არც არაფერი გინდა. ვუსმენდი ქეთის მშვიდ სუნთქვას და გული სიხარულით მევსებოდა, მე ცხოვრებისგან