გული გატეხილი, სული ცარიელი

გული გატეხილი,სული ცარიელი,თვალი ცრემლიანი,ხელი დასერილი,ფიქრი ბინძური,თავში გაჩენილი,არაფერს მოელი, მარტოდ დარჩენილი.ყველამ მიგატოვა ყველამ გაგწირა, გამოწოდებული ხელიც ყველამ გასწია,

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამმეორე ნაწილის (დასასრული)

-არ გაბედო უარის თქმა,ის პატარა არ არის დამნაშავე თუ მას ასეთი დედა ჰყავს.ის გაიზრდება სუფთა სამყაროში სადაც ისწავლის სიყვარულს და მისი სული არ დაავადდება,ის ისწავლის და ქვეყანას გამოადგება.გიორგიმ დაფირდა და გელას უთხრა. -თანახმა ვარ,შენ იყავი

დამარხული სული

გაუთბო...ყვირი,ემუდარები მაგრამ არავინ გისმენს, უბრალოდ სიბრალურით სავდე თვალებით გიყურებენ და მაინც გართმევენ მას,ან მისგან დარჩენილ ნაწილს... იბრძვი მაგრამ რისთვის??? ის უკვე გაასვენეს სახლიდან და ახლა უკვე მიწაში უშვებენ თოკებით...მარხავენ მის

მოლურჯო სული (თავი 1,2)

ბავშვობიდან მგონია, რომ წვიმასა და ცრემლს შორის საოცარია მაგიაა, მაგია, რომელიც სულს ეხება. ტკივილი, რატომღაც სულ თანს სდევს ადამიანს, შემდეგ წამის რაღაც ნაწილში გვეწევა და აღარ გვშორდება, სამუდამო ბინას იდებს ჩვენში და ჩვენად. წარსული რა ტკბილი და

დაშლილი სული. (სრულად)

ყველას უნერგავენ იმედს , რომ გაიზრდებიან და მოხდება რაღაც სასწაული, რაც შეცვლის მათ ცხოვრებას შემდგომში, იშოვიან არაჩვეულებრივ სამსახურს არაჩვეულებრივი ანაზღაურებით, შეხვდებიან თეთრ რაშზე ამხედრებულ პრინცს და ეყოლებათ ლამაზი შვილები. როდესაც ბავშვი

მოხეტიალე სული (ნაწილი II)

სახე გამიმკაცრდა და ჩემს თვალებში სიძულვილმა დაისადგურა. -არ გაბედო!მოახლოებაც კი არ გაბედო ჩემთან... გასაგებია?!-ჯეკი თავისი ჭკუით ცდილობდა უმანკო სახე მიეღო. ჩემსკენ გამოემართა. მე უკან დავიხიე... ის შეჩერდა და მეც გავჩერდი.

მოხეტიალე სული (ნაწილი I)

-იჩქარე ემილი ,არ მინდა პირველ პაემანზე დავიგვიანო-ასე მეწუწუნებოდა იზაბელი მთელი დილა.-ნუ ღელავ,ფისო არ დაგვაგვიანდება-ორივეს სიცილი აგვიტყდა და სადარბაზოს კარი გავიხურეთ. იზაბელი წინ გარბოდა,ერთ-ადგილზე ვერ ისვენებდა

დაობლებული სული ანუ სიცარიელე

ადამიანი იმდენად ეგოისტია ,რომ სურს მიიღოს მარადიულობა მაგრამ ამ მარადიულობაში დროებითს ვერ აფასებს და კარგავს იმას რასაც მისი გაბედნიერება შეეძლო.როდესაც ვიღაცის ღიმილიანი სახე შენი ბედნიერების დასაწყისი ხდება ,აქ მასთან განშრება დიდი ტკივილია.და

სული ტალახისთვის ცოდვაა ციციკორე (სრულად)

ის პატარა გოგო ღმერთს არ მოუკლავს, ბედისწერას არ დაუჩეხავს და ძაღლებისთვის განგებას არ უჭმევია, თუ ღმერთი ხედავდა იმ ღამეს ორივემ რა გავაკეთეთ, როგორც ჩანს წინააღმდეგი არ იყო, მას მერე ერთი რამ ვიცი, ღმერთს სამყარო ასეთი არ შეუქმნია...ამას ჩვენ

ჩემი სული

უსახლკარო ვარ , არ მაქვს ნავსაყუდელი, არ მაქვს ადგილი სადაც ჩემი სული გაშიშვლდება და ნაზად იმოძრავებს, ჩემი სული უსახლკაროა არ აქვს ადგილი სადაც ცრემლის მოსაწმენდად შევა ან სადაც მყუდროდ დაჯდება რათა კიდევ ერთხელ შეძლოს  დაამარცხოს შავი ფერის