უსახელო (თავი 2)

მეორე დილით ადრე ავდექი, მაგრამ არ ვიცი რატომ. დედა სამსაურში იყო უკვე წასული. საუზმედ ჩაი და ნუთელიანი პური მოიმზადე როორც ყოველთვის რადგან ბევრი ''ჩალიჩი'' არ სჭირდება. შემდეგ ლეპტოპი გავხსნი და სამსახურის ძებნა დავიწყე. სიმართლე გითხრათ ჩემი

უსახელო (თავი 1)

-მოხვედი თეა? -გავძახე შემოსასვლელში თეას, ლეპტოპი დავხურე და ამზარეულოში გავვარდი.-ხო მოვედი... რა ქენი ბილეთებზე? -შემოვიდა თეა სამზარეულოში და მაგიდას მიუჯდა.-შენ გელოდებოდი. უბრალოდ არ ვიცი რომლით წავიდეთ ამსტერდამით

უსახელო გრძნობა (10 დასასრული)

აი ასე უბრალოდ ადგა და წავიდა,არ უფიქრია არაფერზე.არც იმაზე რა მოხდებოდა მერე,მისი სიტყვები უტრიალებდა ,სწავლას ვერ მვატოვებ და სწავის გამო დატოვა.კიარადა ნიკამ დატოვა ან ორივემ. იცოდნენ თავიანთი დანაშაული..მაგრამ ორივე ისეთი ჯიუტი იყოო..არც

უსახელო გრძნობა (9)

უბრალოდ იცინოდნენ და მხიარულობდნენ. მაინც ამდენი დრო გავიდა და ისევ ერთად არიან..დრო ვერ დაგვაშორებსო ამბობდნენ.არ ჩქარობდნენ ქორწილს ჯერ მხოლოდ 18 წლისები იყვნენ ყვეაფერი წინ ქონდათ..მოასწრებდნენ,ახლა რომ დაოჯახებულიყვნენ სწავლას ვეღარ

უსახელო გრძნობა (7)

უკვე ორი დღე გავიდა რაც რაჭაში "ნებივრობენ". ეს ორი დღე მაქსიმალურად საოცრად გაატარა "წყვილმა". მაგრამ არც ბულაძე არ აკლებდა. ისიც ისე ექცეოდა თამთას როგორც ნიკა ნინას. მაგრამ რეზის და თათიას წყვილი რა მოსატანი იყო ნინასთან და ნიკასთან. ნინა

უსახელო გრძნობა (7)

მართლა კარგი გეგმა იყო ჯენელიძის "შეყვარებულობა" თან ნიკას მიმართ არ იყო გულგრილი. მგონი არც ის. არა ისე ძალიან ნერვიულობდა. მისი სახე რომ დაინახა. უცბად ოფლმა დაასხა ისევ იმ ჟრუანტელმა დაუარა რასაც ადრე გრძნობდა. არ ჯეროდა..ახლაც არ ჯერა რომ

უსახელო გრძნობა (6)

დადგა მეორე დღეც. უკვე აბულაძეს ელოდებოდნენ. როგრ იყვნენ ნინა და ნიკა?! ალბათ ყველაზე საშინელი დღე იყო მათ ცხოვრებაში ნიკასთვის იმიტომ რომ ნინას ყოფილი იყო ნინასთვის იმიტომ ომ არ მოიკითხა და ასე გაუჩინარდა. ახლაც ლოგინზე ზის ნინა და ფირქობს რომ

უსახელო გრძნობა (5)

-რეზი აბულაძე-ამის გაგონებაზე ნინა გაშტერდა. სახეზე ფერ არ ედო მკვდარს გავდა. რეზი! მისი რეზი მაგრამ.. გაბრაზებული რომ იყო? მერე რა? იქნებ რეზიმ ბოდიში მოუხადოს? მაგრამ ნიკა? ხომ მოწონს? არა არა! ხვალ ცხუბი არ ატყდეს და მეტი არაფერი მინდაო გაიფიქრა.

უსახელო გრძნობა (4)

დილას თვალი გაახილა და კარგად მოათვალიერა იქურობა. აშკარად ახსოვს,რომ გუშინ ჰამაკში იწვა. ვინმემ შემოიყვანა? იქნებ მერე თვითონ ადგა? უაზრო ფიქრს მორჩა. ადგა მოწესრიგდა იქურობა მოწესრიგა და ბავშვებს შეუერთდა.-დილამშვიდობისა-მისალმა ყველა.-დღეს რას

უსახელო გრძნობა (3)

ორი თვე გავიდა,ყვლეაფერი კარგად მიდიოდა, ეს ორი თვე მათტვის ბევრს ნიშნავდა. უკვე სასწავლო წლის მიწურეული იყო და ერთ-ერთმა კლასელმა თავის სოფელში მიიწვია კლასელები. ორი კვირით სრული იდილია ქონდათ. თან ამ ორ კვირაში ეს ორი ბედოვლათი თავის გრძნობებში