არასდროს უშენოდ! (15)

- რომ დამინახე შეცბი... - დაიწყო დემეტრემ, როცა სავაჭრი ცენტრიდან გამოვედით და ტროტუარს ნელი ნაბიჯით გავუყევით... - თითქოს სხვა ვინმეს ელოდი... - პირიქით - ცოტახნის დუმილის შემდეგ გავუღიმე. - ვისაც არ ველოდი ის მეგონე. - რომ ჩაგეკითხო ვინთქო

არასდროს უშენოდ! (14)

სიყვარულის ისტორია...გახსოვთ? სანამ ამბის თხრობას დავიწყებდი გითხარით, ადამიანურ დრამებთან მიმართებაში შეუვალი ვართქო... ჩემი თეორიული ვარაუდი ძლიერ პიროვნებაზე დადასტურდა... ვერ აგიხსნით რაოდენ დიდ ტკივილს მაყენებდა, იმის გაფიქრება, რომ სანდრო

არასდროს უშენოდ! (13)

სწორედ მაშინ როცა სალო სახლთნ ჩამოვსვი, მობილურზე შეტყობინება მომივიდა. - „ კატ სად ხარ?“ -სანდრო იყო. - „ სალო გავიყვანე და ახლა სახლში მივდივარ, შენ?“ - „ მანქანით ხარ?“ - „კი, რაიყო?“ - „რიყეზე გამოხვალ? ნახვა მინდა“ - „სად ხარ შენ?“ - „მეც მალე

არასდროს უშენოდ! (12)

ამ დღის შემდეგ ყველაფერს თვისი სახელი დაერქვა... მას შემდეგ მე სანდროს შეყვარებული ვიყავი... თითოეულ მის სიტყვაში ვგრძნობდი სიყვარულს და მარადისობის რწმენას ვსწავლობდი... ასათიანი თანდათნ გავიცანი... გავიგე ყველაფერი მასზე... რომელი საჭმელი

არასდროს უშენოდ! (11)

სიყვარულის ისტორია...კატ... იცი ცხოვრება რა ძნელია? - თვალი სანდროს გავუსწორე და მივხვდი ეს კითხვა პასუხის გასაცემად არ იყო დასმული. სანდრო რაღაცის მოყოლას იწყებდა და ისეთი გრძნობა მქონდა, ეს რაღაც შემცვლიდა. - ბავრჯერ მიფიქრია, სად იყო ჩემი

არასდროს უშენოდ! (10)

სიყვარულის ისტორიადილის რვა საათზე ბავშვები თავს დამეცნენ და ლოგინიდან დაფეთებული წამომაგდეს. თხაფათხუფით დავიბანე ხელ-პირი და მოვწესრიგდი. გუშინ ღამით გამზადებული შავი ელასტიკა და თავისუფალი სტილის, კაპიუშონიანი, ნაცრისფერი ზედა ჩავიცვი, ფეხზე

არასდროს უშენოდ! (9)

საღამოს ცხრა საათამდე აუზის დარბაზში ვიყავით. ჯაკუზში ვინებივრეთ და ხელბურთიც ვითამაშეთ. სანდრომ სცადა ჩემთვის ცურვა ესწავლებინა და მეტნაკლებად გამოუვიდა კიდეც. ცხრა საათზე ოთახებში დავბრუნდით. ცხელი შხაპი სწრაფად მივიღე. თმაც შეძლებისდაგვარად

არასდროს უშენოდ! (8)

დაახლოებით საათნახევარი დაგვჭირდა კიდევ, რომ ყაზბეგში შევსულიყავით. ყაზბეგის შესასვლელიდან კი თხუთმეტი წუთის სავალში იყო სასტუმრო, რომელშიც დღევანდელ ღამეს გავათევდით და სადაც მომდევნო სამი დღის მანძილზე დავბინავდებოდით.

არასდროს უშენოდ! (7)

სიყვარულის ისტორია...ყაზბეგისკენ მიმავალი გზა გრძელი და დამქანცველი გამოდგა, თუმცა სანდროს კამპანია განწყობის დადაბლების საშუალებას არ მაძლევდა... მის ყოველ დანახვაზე გული გამალებით იწყებდა ცემას, მის თვალებს შეფეთებული ჩემი თვალები კი დაბნეულად

არასდროს უშენოდ! (6)

სახლამდე მისასვლელად ხუთი წუთიც არ დაგვჭირვებია, თან თუ გავითვალისწინებთ, რომ საჭესთან სანდრო იჯდა. აქამდე არ მითქვამს რომ სანდრო არაჩვეულებრივი მძღოლია? მართლაც საოცრად მართავს ავტომობილს. მე, ზოგადად, სიჩქარი ძალიან მიყვარს, მაგრამ თუ მძღოლის