ცა მიწის ქვეშ

ზამთრის სუსხიანი დღეა,მატარებელი სწრაფი სვლით მიდის ლონდონისკენ.

ლურჯი ჩრდილების ქვეშ(სრულად)

- სად ხარ ? - სახლში დუდუ, სად უნდა ვიყო? გაიღიმა და ჩაი მოსვა. - 10 წუთში მოსვლას მოასწრებ? - ახალწელს გინდა დავასწრო? - თუნდაც - სად? - სადაც პირველად

ჭადრის ხის ქვეშ, სიყვარული ხარობს...

-მე დედასი და მამასი-გახუმრება სცადა ბიჭმა, თუმცა შეატყო, რომ სულაც არ ეხუმრებოდა ტასიას. -იცოდე, მამაჩემს დავუძახებ და... -და გამაფრენს ამერიკაში?-გადაიხარხარა ბიჭმა.

ურეკის მზის ქვეშ ( დასასრული )

- წავედით? - კიბეებიდან ჩამოდის ლევანი და ძლიერად მიკრავს გულში. თითქოს ახლა ვხვდები რა მნიშვნელოვანი გახდა ამ რამდენიმე კვირაში ჩემთვის ეს ადამიანი. - წავედით. - საწყლად ვპასუხობ. ლავანი თავზე მკოცნის და ამით თითქოს უსიტყვოდ მამშვიდებს. ვაფასებ მის

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი XIX)

მისი მზერა ამჯერად მკერდს მიწვავს,მერე კი მისი ამბორი და ცხელი ხელების შეხება,რომელიც ჭკუას მაკარგვინებენ. - ჩემი ცეცხლოვანი ქალი. - ამბობს ჩემს მკერდთან და მერე ნაზად მკოცნის იქვე. - შენი. - მსიამოვნებს,ის რომ მისი ვარ. - ჩემი,მხოლოდ ჩემი! -

არულით ნამღერი ნაამბობი) /სრულად/

2222222222222

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი XVIII)

- კარგად ვარ. ახლა უკეთ ვარ. - მისკენ ვიხრები და ნაზად ვუკოცნი ტუჩებს. ისიც ჩემი ინიციატივისგან გახელებული ფრთხილად აცურებს ხელს,ჩემი პენუარის ქვეშ და შიშველ ზურგზე ნაზად მეფერება. სუნთქვა მიხშირდება,ვხვდები რომ არც ისაა უკეთეს მდგომარეობაში. მალევე

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი XVII)

- რაღაც მოვიფიქრე.. - დინჯად ამბობს ირაკლი. - რაა? რაა? - პატარა ბავშვივით,გაბრწყინებული თვალებით კითხულობს ნინი. - რა დააა,მინდა სოფელში წავიდეთ ორი-სამი დღით,თუ თანახმა ხართ...- ამბობს და ჩვენს გამომეტყველებას აკვირდება სათითაოდ.

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი XVI)

- რატომ ეწევი?- მასთან ახლოს მივდივარ,სახეზე ხელისგულებს ვადებ და თვალებში ვუყურებ. ვგრძნობ,როგორი გახშირებულიც აქვს სუნთქვა. - რა გაწუხებს?- ხელებს ყელზე ვუცურებ და ცერა თითით ვეფერები.

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი XV)

- დაიწყო... - ირაკლი მოწყვეტით მკოცნის და საწოლის მეორე მხარეს წვება. - ამიხსნით რა ხდება აქ? - ნინი ლამის კივის. - ნინი მისმინე... - ლოგინიდან ვდგები, პენუარს ვისწორებ და მასთან ახლოს მივდივარ. - არაფრის მოსმენაც არ მინდა. - ყვირის და თვალებს