ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი ოცდაორი )

მთელი ღამე აივანზე გაატარა პლედ შემოხვეულმა. იცოდა ყველაფერი გართულდებოდა და კარგად არაფერი იქნებოდა. გადაწყვიტა თბილისში რომ ჩავიდოდნენ აუცილებლად ეტყოდა სიმართლეს, სანამ სხვისგან გაიგებდა.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი ოცდამეერთე )

მთის კაცივით, ბნელეთივით, შავ ბედაურზე შემომჯდარი რომ დაინახა რამოდენიმე წუთი თვალი გაუშტერდა. გაოგნებული იყო არ სჯეროდა, რომ შეძლებდა ცხენზე მჯდარიყო და ესეირნა თან ნერსესთან ერთად. ადვილი მოძრაობით დაისვა წინ და მკერდზე მიიკრა.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი მეოცე )

მანქანაში, გულის ამაფორიაქებელი, სიმშვიდე იყო გაჯერებული. თანანო, გონებას არ აძლევდა საშუალებას აზრი გამოეთქვა ამ სიტუაციათან დაკავშირებით. გულის კარნახს მიჰყვებოდა, გულს უჯერებდა. თავი ფანჯარაზე მიედო და ტკბებოდა მამაკაცის ყაყაჩოს სურნელით,

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი ცხრამეტი )

ყურადღება აღარ მიუქცევია, ზურგი აქცია და ლიფტისკენ წავიდა. სიბრაზისგან მთელი სხეული დაჭიმული ჰქონდა. მასთან შეხვედრისას ყოველთვის მტკივნეული წარსული ახსენდებოდა. ნანობდა მაშინ იმ წუთებში საკუთარი ხელებით რომ არ გამოასალმა სიცოცხლეს.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი თვრამეტი)

ღამე წყლის წყურვილმა გამოაღვიძა. საწოლის გვერდით, ტუმბოზე მდგარი ღამის სანათი აანთო. ხალათი მოიცვა და თვალების ფშვნეტით ქვემოთ ჩავიდა. სამზარეულოში შუქები აანთო. მაცივრიდან ფორთოხლის წვენი გამოიღო და ჭიქაში ჩამოისხა.

პროკურორი მაღალ ქუსლებზე ( 11 თავი)

ლოგინზე გულაღმა ვწევარ და ჭერს მივშტერებივარ. -მერამდენე დღეა ლუკას არ დავლაპარაკებივარ? არც მირეკავს იქნებ არ ვენატრები? მე რამდენჯერ დავურეკე იმდენჯერ გამორთული ქონდათ. იქნებ მამის ნახვის შემდეგ აღმზრდელი მისთვის არაფერია? იქნებ საერთოდაც მისთვის

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი ჩვიდმეტი )

თავის ოთახშია, ის კი ლოგინზე ბორკილებით არის მიბმული. გველივით იკლაკნება, ცდილობს თავი დააღწიოს, მაგრამ ყოველი მცდელობა რათქმაუნდა კრახით მთავრდება. მის წინ მათრახით ხელში ნერსე დგას და ბოროტული ღიმილი აქვს სახეზე აკრული.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი თექვსმეტი )

ვერაფრით მოახერხა დაეძინა. ძალიან უჭირდა პირველივე დღეს სხვა სახლში და სხვა ლოგინში დაძინება. მითუმეტეს როდესაც გვერდით ოთახში ნერსეს ეძინა. თბილი ჟაკეტი მოიცვა და უხმაუროდ ჩაიარა კიბეები. კარები უხმოდ გააღო და ეზოში გავიდა.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი თხუთმეტი)

ცა, ბრაზით გადმოჰყურებდა სამყაროს. ლურჯ ჰორიზონტს შავი შერეოდა და ერთბაშად შთანთქავდა ღრუბლების მასას. მიუხედავად იმისა რომ თენდებოდა, ელვა იკლაკნებოდა ცაზე და შემზარავ სითეთრეს ტოვებდა.

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი თოთხმეტი )

ნერსეს ღრიალმა მთელი სახლი შეარყია, და ექომ გამგმირავად გადაუარა უზარმაზარ ჰოლს. შეუბრალებელი, შემზარავი სიჩუმე ჩამოწვა. საკუთარი გულის აჩქარებული ცემაც კი ესმოდა და მკერდზე ძლიერ მოიჭირა ხელი, თითქოს შეეხებოდა და შესძლებდა მის დადუმებას.