შეგეჩვიე XXIII

კარგი რაა, დროის მეტი რა გვაქვს მომიყევი. -არა მერე სხვა დროს. როდესაც იოანე იქნება სახლში მაშინ მოდი და თვითონ მოაყოლე უფრო საინტერესო იქნება. -კარგი როგორც გინდა. მაშინ მე წავალ ახლა. თან ოფისში გავივლი და შენც აღარ შეგაწყენ თავს. -გამიხარდა რომ

შეგეჩვიე XXII

-მივალაგებ და დავწვები. შენ წადი. -ვიცი შეიძლება გულის სიღრმეში ეწყინოს რომ არ ვეხმარები მაგრამ გამიგებს. ნამდვილად არ მქონდა მიხმარების თავი. თანაც ვიცი რაიმეს ავურევ და ეს მეტ ეჭვს გამოიწვევს ამიტომ სჯობს დავწვე. ფიქრებში გართულს მივხვდი ძილი

შეგეჩვიე XXII

ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა ვერც გავიაზრე მხოლოდ თებეას გამეტებული და გამაყრუებელი კივილი ჩამესმოდა ყურებში მაგრამ ვერ ვრეაგირებდი. თვალებში გაიელვა როგორ ჩაიქროლა თებეას სხეულმა ჩემს წინ, უცებ მოვეგე გონს ა მისი დაჭერა მოვასწარი. ისტერიკაში იყო. მე

შეგეჩვიე XXI

ძილბურანში თებეას სიცილი ჩამესმის თან მაისურზე მექაჩება. მის სიცილს ჩემი სახელი ენაცვლება. -იოანე, იოანე, -იმეორებს და მის სიცილში ტირილიც ერევა. შემეშინდა და შიშმა მაიძულა მალე გამოვფხიზლებულიყავი. -რა ხდება თებეა, კარგად ხარ? -მირტყამს იოანე,

შეგეჩვიე XX

-წინდახედული ადამიანი ყოფილხართ მაგრამ შეცდომებს ყველა უშვებს. უცებ გამდიდრებულთა სენია. -როგორც იქნა მანდილოსანმა ხმა ამოიღო და მაშინვე შხამი ამოაყოლა. ირონიით სავსე გამომეტყველებით მიცქერდა. ნიშნის მოგებით ჩაიცინა. თითქოს ყველაფერი მზად ქონდა

შეგეჩვიე XIX

-რა გჭირს თებეა კარგად ხარ? -ცრემლიანი თვალებით ამომხედა და ხელი ტელევიზორისკენ გაიშვირა. ერთერთი საინფორმაციო გამოშვება თვითმფრინავის ჩამოვარდნას აცხადებდა. გამიკვირდა ამან ასე რატომ აანერვიულა, ასეთი რამ არაერთხელ მომხდარა საუბედუროდ. დაჩის დაც

შეგეჩვიე XVIII

ოღონდ ახლა სამსახურში არ ვიყო წასასვლელი და ყველაფერს დავთმობდი, წუხანდელი ღამისთევის შემდეგ თავის აწევაც კი მეზარება ბალიშიდან. მაგრამ საქმე მიხმობს. თებეა უკვე ამდგარიყო. მასზე ფიქრში ვიყავი და ოთახის კარი შემოაღო, -იოანე ლიანა გირეკავს. -რაა?

შეგეჩვიე XVII

-მეც მიყვარხართ ჩემო სულელო გოგო. ნურაფრის შეგეშინდება მე შენს გვერდით ვიქნები ყოველთვის. -ასე გულდამძიმებულს დაძინება ძალიან გამიჭირდა. ვატყობდი თებეასაც არ ეძინა მაგრამ სანუგეშოთ ვერაფერს ვეტყოდი ამიტომ ჯობდა დაესვენა. დილით გაბრუებულს გამეღვიძა.

შეგეჩვიე XVI

სახლში მისვლისთანავე იოანემ ხელში ამიყვანა და დამაბზრიალა. -იცი უბედნიერესი ვარ. ვერასოდეს ვიფიქრებდი, რომ შვილის ყოლა მენდომებოდა. მაგრამ ახლა სხვანაირად ვფიქრობ. შენ სინათლე ხარ ჩემო ფერია. -დამსვი იოანე, თავბრუ დამეხვევა. -აუ მაპატიე, ხომ არაფერი

შეგეჩვიე XV

-რა კარგია არა ნატუკა ორსულად რომ არის. ახალ ეტაპზე გადავიდნენ. -ჰო იქნებ ის ბოთე ცოტა მართლა დაჭკვიანდეს. -მიხარია მათ გამო. სიმართლე გითხრა თავიდან მაეჭვებდა მაგათი ამბავი ორი გადარეული რომ შეხვდა ერთმანეთს მაგრამ საბედნიეროდ ააწყვეს ურთიერთობა.