არ შეგიყვარდეს. წესი 11.

-რა იყო, რამ გამოგაშტერა.-დამცინავი მზერა არ უქრებოდა. -არ მეგონა თუ ოდესღაც ისევ გნახავდი... -რას ვიზამთ, ყველაფერი ხდება, ბოდიში რომ საბოლოოდ არ გავქრი.-იმდენად აუტანელი ხმით მელაპარაკებოდა, მინდოდა გამერტყა. \

არ შეგიყვარდეს. წესი 10.

  თებერვალი, მარტი, აპრილი, მაისი, ივნისი...ზაფხულის არდადეგებია. მამაჩემი ჩამოვიდა. თოკომ თსუ-ში ჩააბარა იურიდიულზე. იურისტი ბიჭი მეყოლება. მე და ნუცა უფრო დავახლოვდით. მიუხედავად ძნელი დასაწყისისა, ახლა საუკეთესო დაქალები ვართ. ყველაფერი თითქოს

არ შეგიყვარდეს. წესი 9.

უკანმოუხედავად, აჩქარებული ნაბიჯებით და დაქუცმაცებული გულით მივდიოდი.   სკოლაში მივედი. ნუცა უკვე მოსულიყო. თბილად მივესალმე, თუმცა მან, რა თქმა უნდა, შეამჩნია ჩემი ამღვრეული სახე.  მე რა ვიცოდი, თუ მაშინ ბოლოჯერ ვხედავდი...

არ შეგიყვარდეს. წესი 8.

-ბოდიში...-ხელი გამიშვა.-პირობა მოგეცი რომ ზედმეტს აღარ გაგიბედავდი.-ჩაეცინა. -არაუშავს.-ხმა ჩამეხლიჩა. -მასწავლებელთან ძალიან დაგაგვიანდა? -რა მნიშვნელობა აქვს. -ადრე ამ მიზეზით გამირბოდი.-გაეცინა.

არ შეგიყვარდეს. წესი 7.

ცოტა ხანი ასე ვიდექით. უაზროდ სასიამოვნო საღამომ, რომელიც არ მახარებდა, უცებ მომიყვანა ხასიათზე.   სახლამდე მიმაცილა. -ხვალ ასეთი სახით მოხვალ სკოლაში?-ვუთხარი სიცილით, თან მინდოდა გამემხიარულებინა.-სხვა გზა მაქვს?-ამყვა.-ან საერთოდ არ მოვალ, ლაშას

არ შეგიყვარდეს. წესი 6.

როგორ მოვიარე მასწავლებლები, როგორ მოვედი სახლში...უბრალოდ არ მახსოვს. ტუჩები მიხურს. ისევ ვგრძნობ მის კოცნას. მთელ სხეულში ჟრუანტელი მივლის. იოანე პირველი ბიჭი იყო, ვინც მაკოცა.

არ შეგიყვარდეს. წესი 5.

  ღამე ვერ დავიძინე, ამ დროს ყველაზე მეტად მინდოდა უბრალოდ გავთიშულიყავი, რომ აღარაფერი მეგრძნო.   ჩემი მტკიცე ხასიათი ვიღაც ბიჭმა შეარყია. იმდენად, რომ ცრემლებიც კი მადგება, მაგრამ...არა!   როგორც იქნა გათენდა და მეც უხალისოდ ავდექი ლოგინიდან.

არ შეგიყვარდეს. წესი 4.

  გაკვირვებულმა ავხედე. კულონს ხელს არ ვუშვებდი. -იმედია ისეთივეა.-გამიღიმა.   დავხედე. მართლა ისეთივე იყო. ჩემი ვერცხლის გული. ვერაფერი ვუთხარი. -კარგი, წავედი.  კისერზე ნაზად მომადო ხელი, ოდნავ მომიახლოვდა და თვალებში ჩამხედა. თითქოს უნდა

არ შეგიყვარდეს. წესი 3.

  სკოლის მერე მასწავლებელი მყავდა. მე და ნუცას ერთი გზით მოგვიწია წასვლა. როგორც ჩანს, ძალიან მეტყობოდა რომ აზრებით საერთოდ სხვაგან ვიყავი. ყოველგვარ შემთხვევაში, ნუცამ ეს ძალიან მარტივად შეამჩნია. -მთელი დღეა სადღაც ასტრალში ხარ.-აღნიშნა სიცილით.

არ შეგიყვარდეს. წესი 2.

  პირველი გაკვეთილი დამთავრდა. ჭერს ავხედე. დღესაც 2 მასწავლებელი მყავს. მათემატიკა, ბიოლოგია. ოთხშაბათი ყოველთვის მღლის, რატომ არ ვიცი. -ანუკა, დღეს სკოლის მერე რას შვები?-ნუცა წინ დამიჯდა. -1 საათი ვისვენებ და მერე მასწავლებლები. -აუ, მე კიდე