შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ#2

სანდრო წინ მსხდომ ორგოგოს აკვირდებოდა. აქსანა ზურგით იჯდა , სახეს ვერხედავდა . ხოლო ლეას კარგად უყურებდა. -ლუკა ეს გოგოები აქ ხშირად დადიან ამკაფეში? - აბა - ლუკამაც გოგოებ გახედა და გოგოებმაც იგრძნეს მზერა ჩაის ფინჯნები დადგეს და კაფე დატოვეს. -

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?! #1

- ორწელში ასოცდარვა სახლის გატეხვა და ისე წასვლა უკვალოდ , ეს უკვე დიდი პროფესიონალიზმია . ამხნის მანძილზე ერთი შეცდომაც არდაუშვიათ. - საუბარში ბატონი ლუკა ჩაერთო, - მარტო თმის ფერით ვერ დავიჭერთ. ქალაქში უამრავი ქერა და წაბლისფერ თმიანი გოგო

შენ ჩემი სამყარო გააფერადე (2)

7 საათი ხდებოდა ნინიმ რომ მიწერა გამოგივლი და ერთად წავიდეთ კაფეში , დანარჩენებიც მოვლენო. ნენემ მომზადება დაიწყო.თმა გაიშალა შავი ჯინსი , თეთრი მაისური და ფეხზე ‘’all starebi’’ ჩაიცვა , ჟაკეტიც შემოიცვა და სახლიდან გავიდა. სადარბაზოსთან ნინი

შენ ჩემი სამყარო გააფერადე (1)

-ნენეეეე-გაისმა ქალის ხმაა ოთახში-ადექი საყვარელო დაგაგვიანდება. -ღმერთო როგორ მეზარება-ჩაიბუტბუტა გოგომ ნამძინარევი ხმით და საწოლიდან წამოიზლაზნა. ნენე ავალიანი 17 წლის თინეიჯერი, მძიმე წარსულთ და სავდიანი აწმყოთი. 1 წლის წინ მშობლები

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.

30-ში დილით ჩანთა ჩავალაგე და გაგუაში წავედით, ეზოში ჩვენი სამეგობრო და ნათესავები დაგვხვდნენ, ელოდნენ ბავშვების დაბადებას. სანამ შემიყვანდნენ დედას, მამას და ჩემს ტკბილ დედამთილს ჩავეხუტე და შევედი. მშობიარობას ჩემი თხოვნით ლევანი ესწრებოდა, ის

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.

ლევანის მხარზე თავი დავადე, ყურსასენები მოვირგე და ჩამეძინა, მხოლოდ თვითმფრინავის დაჯდომამ გამომაღვიძა. -ძილისგუდა გაიღვიძე? -აუუ კიი....უკვე ჩამოვედით? -კიი, უკვე ჩამოვედით. აეროპორტიდან ტაქსით Sealife Family Resort Hotel-ში წავედით. ლევანის

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.

დღეს 30-აგვისტოა, დილიდან მზადებაში ვიყავით. თიკა 1-კვირის ჩამოსული იყო, ის და სალი იყვნენ ჩემი მეჯვარეები. კაბის ჩაცმაში ჩემი გოგოები დამეხმარნენ, დედას არ ეცალა, გადარბენაზე იყო. ლამაზ, დეკოლტე თვლებით მორთულ კაბას გრძელი შლეიფი ამშვენებდა.

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.

მაკა და დიმა 15-იანვარს გავაცილე საქრთველოში, არ მეთმობოდნენ, მაგრამ სხვა გზა არ იყო. სახლი ისევ დაცარიელდა, ისევ მარტო დავრჩი.... გადიოდა დღეები, თვეები.... მე და გუგას შესანიშნავი ურთიერთობა გვქონდა, იშვიათად ვჩხუბობდით,

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.

დილით 6-საათზე გამაღვიძა ბუდელნიკის ხმამ, პირველი დღე ისე მიხაროდა თითქოს სკოლის მოსწავლე ვიყავი და სკოლისთვის ვემზადებოდი, ისე პირველ დღეს მაინც სულ სხვა „მუღამი“ აქვს.

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.

დილით გაღვიძებისთანავე თიკასთან ჩავედი, ყავა დავლიეთ და გუშინდელი ჩემებთან საუბარი მოვუყევი, ჭორაობაში დრო უცებ გავიდა, ავედი სახლში მოვემზადე მალე დედამაც დამირეკა ცოტახანს ვილაპარაკეთ, ვუთხარი ჩემი გააწყვეტილების შესახებ,