შესაფერისი! (ნაწილი 7)

-მაგიჟებ! მაგიჟებ ანთაძე! ფანჯრიდან შემოსულმა ქარმა მამცნო, რომ იმ წამს ჩემი ხალათი უკვე ძირს ეგდო და მხოლოდ საცოდავი მოკლე პიჟამა იცავდა ჩემს სხეულს მისგან. უაზროდ და გაუჩერებლივ ვფართხალებდი და ვცდილობდი, რომ მისი ტუჩები აღარ შემხებოდა.

შესაფერისი! (თავი 6)

-უჩა, რას აკეთებ?! გადაირიე?!-წამოვიკივლე, როცა მუცელზე ვიგრძენი მისი ხეკების შეხება და ვცადე როგორმე გავთავისუფლებულიყავი. -ნუ ფართხალებ-გასცა ბრძანება და ცხვირი ჩემს თმებში ჩარგო-მაინც რა თბილი ხარ. -მომშორდი რა, ადამიანი არ ხარ?!

შესაფერისი! (ნაწილი 5)

მის ბაგეებს დაწაფებული მამაკაცი რამოდენიმე წამში შეამჩნია და მოულოდნელობისგან ლამის ფეხები მოეკვეთა, რომ არა მამაკაცის ხელი მის წელზე. -მსოფლიოს დაგიდებ ფეხთან-გამოუცხადა ალეკომ და ისევ დააკვდა გოგონას ტუჩებს.

შესაფერისი! (ნაწილი 4)

მისი ახურებული ტუჩები უეცრად შეეხო ჩემს ლოყას და ადგილზე გავშრი, როცა მარჯვენა ხელი წელზე მომხვია. ვკანკალებდი და ჩემი გააფთრებული ეგო, მიუხედავად იმისა, რომ სადაც იყო წაიქცეოდა, არ მაძლევდა უფლებას, რომ მას ჩავჭიდებოდი. -შენზე ბევრს

შესაფერისი! (ნაწილი 3)

-ამ ფარდის ნაჭერში, როგ… როგორ არ გცივა?!-გაისმა ერთი გადმოდგმული ნაბიჯის ხმა. -არ მცივა-დავიჩემე. -ძალიან თხელია და თანაც როგორი მოკლეა-ამას მეორე გადმოდგმული ნაბიჯი მოყვა

შესაფერისი! (ნაწილი 2)

-გამაგებინეთ რამოხდა, თორემ გასკდა გული. -ახრჩობდა! ამისდედამოვ***ნ!-დაიყვირა უჩამ და ისევ სცადა ძმაკაცის მკლავებიდან განთავისუფლებას. -არგინდა..-ვცადე ჩემი ძმის გაჩერება. -რას შვრებოდა?!-ხმაწართმეულმა

შესაფერისი! (ნაწილი 1)

-ღმერთს მადლობა-წამოვიძახე და თმა ლამაზად გადავიყარე გვერდზე. -სავია ყველაფერს აგიხსნი-ფეხზე წამოდგომას ცდილობდა ქერა მამაკაცი. -მიხარია რომ ეს მოხდა, მართლა, ასე რომ არაფერია ასახსნელი-ხელის მოძრაობით ვანიშნე, რომ არ ეცადა ადგომა-სადღაც გულის