სადღაც შორს... მთებში თავი 29

-დათა ჩემ სხეულში, ჩემი გულის ქვეშ კიდევ ორი გული ძგერს. უთხრა გოგომ და მისი ხელები აიღო, მუცელზე მიიდო. ბიჭი დაიბნა. ხმა ვერ ამოიღო, -ხო, თავი დაუქნია გოგომ და გაუღიმა. -რაც გაიფიქრე ეგაა. მე ორსულად ვარ. ტყუპებს ველოდები. -ჩემი გოგო, როგორ

სადღაც შორს... მთებში თავი 28

-სად მიდიხარ?დააწია დათამ -უნდა ვნახო, უნდა მოვძებნო. იქ იქნება ნამდვილად, უბრალოდ არ უნდა რომ იცოდნენ, არსად წავიდოდა. ვერ დავიჯერებ, ამოსძახა ქვემოდან და კისრისტეხით დაეშვა ქვემოთ.. მანქანა დიდი სისწრაფით მიჰყავდა.უფრო და უფრო უმატებდა სიჩქარეს.

სადღაც შორს... მთებში თავი 27

შვილო ეს წყალობაა რაც უფალმა გამოიმეტა შენთვის. ჩაეხუტა მოხუცი.-მარო ბებო ეს ხომ შანსია. ეს სწორედ რასაც ველოდი-რისი დროა ბებო?ვერ გავიგე?-დაბრუნების დრო დადგა ბებ. დროა ძველი ცხოვრება დავიბრუნო. უკან ვბრუნდები ბებო... ომახიანად შესძახა სოფომ და

სადღაც შორს... მთებში თავი 26

სოფო ნერვიულად სცემდა ბოლთას ოთახში. საშინლად არ მოეწონა ბექაურის ხმა. მიხვდა რომ რაღაც მოხდა. უკვე მოსაღამოვებული იყო. გულს კი ვერაფერს უდებდა. ვერც კაბას არჩევდა. მერამდენედ გადმოალაგა გარდერობიდან ტანსაცმელი თითქოს რამე ახალს იპოვიდა. რეზოს

ისევ შორს

მთვარიანი ღამის ორი საათია, შუა ქალაქისკენ მივალ მგლოვიარე. ფიქრში უიმედო ხმები გადადიან, როცა სიშორეზე ტირის როიალი.

სადღაც შორს... მთებში თავი 25

-არა, მე ამას არ შევეგუები. აირჩიე ან ის ან ოჯახი? ულტიმატუმი წაუყენა დედამ -მე მას ვირჩევ. გამოსცრა რეზომ და კარი ისე გაიხურა რომ კინაღამ ანჯამებიდან ამოვარდა. მანქანაში ჩაჯდა და ადგილს მოსწყვიტა. მობილური მოიმარჯვა და სოფოს დაურეკა. -ყველაზე

სადღაც შორს... მთებში თავი 24

დათა იმდენად დაიბნა თამუნას რეაქციაზე, რომ ისიც ძლივს მოიფიქრა ხელები მოეხვია და მკერდში ძლიერად ჩაეკრა. იგრძნო როგორ უცემდა გოგოს გული. ცხვირი მის თმაში ჩარგო და მისი სურნელი შეისუნთქა. თავბრუ დაახვია იმდენად რამდნადაც ეს შეიძლებოდა. რაც უფრო

სადღაც შორს... მთებში თავი 23

სოფო ისეთი ბედნიერი იყო სიხარულისგან ცაში დაფრინავდა. რომ შესძლებოდა მიწას ალბათ ფეხსაც არ დააკარებდა. ნუთუ მისთვის იყო ეს ყველაფერი? გულში ვეღარ იტევდა ამ სიყვარულს. უნდოდა ყველასთვის გაეზიარებინა,თუმცა ჩუმად იყო და თავისთვის ინახავდა.

სადღაც შორს... მთებში თავი 22

... ყოველთვის მაინტერესებდა როგორი იყო ლამაზი ქალი ან ვინ როგორ ქალს თვლიდა ლამაზად? ყოველთვის მაინტერესებდა რაში მდგომარეობდა ბედნიერება და ადამიანის ცხოვრების არსი... როცა ამ თემაზე საკითხები წამოიჭრებოდა ყველა სხვადასხვა აზრს გამოთქვამდა.. მე კი

მე ვიცი, რომ შენ ხარ შორს, ყველაზე შორს ..

მე შენთან ვარ ყოველ წუთსა და წამს ჩემი ფიქრებით და მოგონებებით, რომლებიც შენ მაჩუქე. ახლა სიტყვებს თავს ვერ ვუყრი და ვერ ვწერ ჩემს სიყვარულზე, რომელიც ოკეანეზე უფრო უძირო და ღრმაა .. მენატრება შენი ხელების შეხება და ტკივილიანი თვალები, რომლებიც