ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (1)

მწველ მზერას ვგრძნობ ზურგში. ნაბიჯს ვუჩქარებ. სულ ცოტაც და მომიახლოვდება. უკვე შიშისგან ყვირილი უნდა დავიწყო, რომ ვტრიალდები და საკმაოდ სიმპათიურ ყმაწვილს „შევეჩეხები“

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეოთხე)

ამ ადამიანთან საოცრად მშვიდად ვიყავი, მისი შეხებისასამ ადამიანთან საოცრად მშვიდად ვიყავი, მისი შეხებისას სამყაროს ვწყდებოდი...მიყვარდა?! არვიცი ალბათ კი ალბათ არა...მაგრამ ეს კი ვიცი მისი თვალები ყველაფერს მირჩევნია,მისი მზერა მაგიჟებს,საშინლად

-ეს ომია? -სულაც არა ეს ჩემი ხასიათია - 2

-გირჩევია მოემზადო ზეგ იქნება წვეულება და იმედია კარგად მოიქცევი - ეს თქვა სახეზე ცინიკური ღიმილი აიკრა და ოთახი დატოვა მე კი კარებს ბალიში ვესროლე ისევ დავწექი და ტირილი დავიწყე.

ჩემი აგვისტოს ხუთი დღე 3

პატარა მდინარესთან მივედით, ხისგან გაკეთებულ ხიდზე გადავედით და სახლისწინ ავიტუზეთ. ჩვენს წინ ორსართულიანი ხის სახლი იდგა, წინ კი უზარმაზარი მსხლის ხე, ჰომ, ვიცი გაგიკვირდებათ მაგრამ ამხელა მსხლის ხე მე არასოდეს მინახავს. ტოტები მზრუნველად

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მესამე)

შენ ჩემი ხარ ლამაზო თავი მესამე,ამ თავში იქნება საეჭვიანო სცენები ახალი სახეები..გაოცება,სიმართლე და გალაკტიონის ამონარიდები,პოეზიის წვეთები და პოეზიის სუნი..კერძოდ გალაკტიონის შემოქმედებიდან....გამგები მარიამი და ეჭვიანი დემეტრე.