ჩემი ფერი

მე, მეგობარი მომიკვდა! მე მეგობარი მომიკვდა. ყველაფერს აქვს ვადა, თურმე ადამიანებსაც. მე მეგობარი მომიკვდა რადგან მის სულში არსებული მეგობრობის ვადა ამოიწურა.

ჩემი სული

უსახლკარო ვარ , არ მაქვს ნავსაყუდელი, არ მაქვს ადგილი სადაც ჩემი სული გაშიშვლდება და ნაზად იმოძრავებს, ჩემი სული უსახლკაროა არ აქვს ადგილი სადაც ცრემლის მოსაწმენდად შევა ან სადაც მყუდროდ დაჯდება რათა კიდევ ერთხელ შეძლოს  დაამარცხოს შავი ფერის

ჩემი იყავი....ადრე

ველოდები მთელი ამ დროის მანძილზე რომ დამირეკავს,მიუხედავად იმისა რომ ვიცი ჩემზე პატივმოყვარესთან მაქვს საქმე..... თუმცა არ ვუყვარვარ და მის პატივმოყვარეობასაც ამიტომ არ თმობს.. არც მე მიყვარს და ამიტომაც სულ მიზეზს ვეძებ გული შევუღონო... მაშინ რატომ

ჩემი ტკივილი

ღამის სუჩუმეს მთვარეს ვაბრალებ, მუსიკას ისევ მთები ჩამძახის. მთვარე გახდება ჩემი ტკივილი, ვითა ალერდი - ღამის სიჩუმე.

ჩემი ქვეყნის გადაღმა

-რატომ ტირი ქეთო? - ოჯახი მომენატრა ტასია... - დიდი ხანია აქეთ ხარ? - 11 წელი სრულდება... - დაიღალე?

ჩემი დაიკო

ისე მომენატრე რომ მე მომელანდე ჩემო საყვარელო ჩემო სანატრელო მე შენს გვერდით ვდგავარ მაგრამ მე არ ვჩანვარ ძალიან მიყვარხარ ჩემი ფერია ხარ ჩემი ბედნიერება ჩემი ქვეყნიერება ჩემი ცხოვრების არსი ჩემი ვენერა, მარსი

დაე, შენს ფერებს შეაბერდეს ჩემი ბავშვობა (სრულად)

დაე, შენს ფერებს შეაბერდეს ჩემი ბავშვობა, შენი უბრალო ხასიათი შერჩეს ჩემს გრძნობას, აღარ გათენდეს უშენობით არცერთი შობა და მხოლოდ შენი ნაბიჯის ხმა დაეტყოს ტრფობას,

შენ კი აღარა ხარ ჩემი

ყველაფერმა დაკარგა ფერი ახლა შენც კი აღარ გქვია ჩემი, ქარი ქრის ქარი ქრის და თან მღერის ისევ მდუმარეა ხევი,

ჩემი ცხოვრების ორი წელი (პირველი თავი)

სამყარომ ჩემთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანი წამართვა.რატომ ხდება ყოველთვის ასე?რატომ არ შეიძლება ახლა ჩემს გვერდით იდგეს ჩემი ანგელოზი და ერთმანეთს ვუყვებოდეთ რა მოხდა დღეს კარგი და რა ცუდი?მე აღარავინ მყავს.ის იყო ჩემი ყველაფერი.მისით ვიღვიძებდი და

მარი ჩემი სიხარული

სანამ მარიზე გეტყოდეთ რამეს მოგესალმებით მე ამ დიდ ღამეს მე მოგიკითხავთ როგორც დიდ მთვარეს და ვარსკვლავების უსასრულ არეს