გესმის ჩემი ხმა ?

გული დამიხტის,ხან აქეთ ხან იქეთ..ისევე ლამობს ამოძვრენას საგულედან,როგორც ადრე ათი წლის წინ,როდესაც პირველად მიყიდეს ლეკვი.. ვიცი,ვიცი ვერ გნახავ ვერ შეგეზები,შენს ლამაზ სახეს ვრ შევავლებ ჩემს პატარა ხელებს...ვიცი ვერ მოვესწრები შენი თვალების

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 3

მთელი ზაფხული ქუთაისში გავატარე.სწავლის დაწყებამდე ერთი კვირაა დარჩენილი ცოტას ვნერვიულობ მაინც ახალი ვარ ამ ქალაქში,გვიანობამდე წიგნს ვკითხულობდი. უეცრად სიმღერის ხმა გავიგონე ფანჯრიდან გავიხედე და ჩემი სიმპატიური მეზობელი დავინახე. .ისეთი ნასვამი

ჩემი სამოთხე (თავი 4)

ცხოვრებაში პირველად ვგრძნობდი,რაღაც უცნაურს,განსხვავებულს.ადამიანი მთელი სიცოცხლე გაორებულია,გაორებული კი არ არის ყველაფერი ორი აქვს მომადლებული ბუნებისგან,არა მარტო ფეხი,ხელი,თვალი თუ ყური-ფიქრიც,მიზანიც,თვალსაზრისიც,სურვილიც.მდინარესავით ორ ნაპირს

ჩემი სამოთხე (თავი 3)

-ვიცი.მყვარებია.სიყვარული ნარკოტიკს ჰგავს.თავიდან ეიფორია,სიმსუბუქე, და სრული გალღობის შეგრძნება გეუფლება.ჯერ ღრმად არ შეგიტოპავს,თუმცა შეგრძნებები მოგწონს,მაინც გჯერა,რომ ნებისმიერ წუთს შეგიძლია განზე გადგე.საყვარელ ადამიანზე დღეში ორ წუთს ფიქრობ

ჩემი ქალაქი

წყნარად მივყვები მეტროს ვაგონებს, ხმას კი არავინ აღარ მაგონებს, აქ ხომ არავინ აფასებს ამ გორებს, აქ ყველა ახალ სკანდალს აგორებს.

შენ დღესაც ჩემი აუხსნელი გრძნობა ხარ!

როდესაც ეს ამბავი მოხდა, სასწავლებლად საზღვარგარეთ ვიყავი. არასოდეს მჯეროდა სოციალური ქსელით გაცნობილი ადამიანი როგორ უნდა შეგყვარებოდა, თუმცა დავრწუმნდი რომ არასოდეს არ უნდა თქვა არასოდეს.

ჩემი სამოთხე (თავი 2)

მაშინ სიბრაზემ მომკლა,თითქოს ხელახლა დავიბადე,ჩემში უცებ ყველა გრძნობა გაქრა,თითქოს გულიც უეცრად ქვად მექცა,სულიც დამშვიდდა,ემოციები მოვიკალი,გული გავაღე და რაც კი მქონდა ყველაფერი ამოვიღე,გავათავისუფლე,გავუშვი.თითქოს სიყვარულმა შინაგანად მომკლა და

ჩემი სამოთხე

ჩემი ცხოვრება ერთი დიდი უაზრობაა,რუტინული დღეებითა და ყოველთვის ცუდი დასასრულებით სავსე ,თუმცა არც არადროა იწყებოდა კარგით და არც არასდროს იტო ბედნიერებით სავსე ალბათ ახლა წარმოიდგინეთ როგორი დეპრესიული,

შენ ჩემი გახდები?! (დასასრული)

თითეულ ჩვენგანს დაბადებიდან დაჰყვება თავის ბედი და ბედის ვარსკვლავი, რა ვქნა, რომ ისევ ასე ვფიქრობ ახლაც ამდენი წლის შემდეგ. თითეულ ჩვენგანს საკუთარი ბედი აქვს, რომელსაც იქ, მაღლა ზეცაში წერენ,თუმცა ამ ბედის შეცვლაც შესაძლებელია ჩვენ თუ ხელს

ჩემი მწვანეთვალება (დასასრული)

მან შემომატრიალა და თვალებში ჩამხედა. მის სახეს მთვარე ანათებდა და მკაფიოდ ჩანდა მისი მწვანე, უძირო თვალები-ბელ რაღაცას გეტყვი, ოონდ ამას მართლა ვამბობ-ჰარი გისმენ. ძალიან მეძინება-მიყვარხარ- მითხრა. არც უჩურჩულია,