ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (8)

-დაგეხმარები აბა რასვიზავ(ლუკა) -ფრანებით ანგელოზო რომ დავუწეროთ და ბევრი ფრანი გავუშვათ მიწაზე ცეცხლოთ გული და მიყვარხარ დავუწეროთ და ხო კიდევ ბევრი ბუშტები და ვარდები საგვჭირდება რომელიმე ჯგუფს დავურეკოთ და ვუმღეროთ რასიტყვი? გაოცებული მიყურებდა

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი

- ბეა ადექი დროზე! -მმმ... ცოტახანი დამაცადე და ავდგები შენ თავს ვფიცავარ -ისევ არ დგება ხო? ოთახში თავი თათულიმ შემოყო -ხო არ დგება, ამიტომაც იძულებული ვარ გეგმა ბ-ზე გადავიდე ღიმილით გადავხედე თათულის -ხო კაი ვდგები თქვენ ხო კაცს არ დაასვებებთ

ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 5)

კლუბის კარი გაიღო და შემოვიდა ოცამდე წყვილი რომლებსაც,ხელში თითო თეთრი, წითელი ვარდი და ბუშტი მოქონდათ და მაძლევდნენ,ბოლოს დავინახე დემეტრე რომელსაც,დიდი დათუნია და წითელი ვარდები ეჭირა,-გილოცავ პატარა დაბადებისდღეს

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (7)

-ერთზე ვფიქრობდი. -მეტყვი ვიზე?(ლუკა) -ალექსანდრეზე -მართლააა მოგწონს თუ გიყვარს?(ლუკა) -მიყვარს მასთან რომ ვარ ბედნიერი ვარ მგონია რომ დავფრინავ ყელაფერი მავიწყდება რაღაც ამოუცნობს ვგრძნობ. -ესეიგი გიყვარს.(ლუკა) ვისაუბრეთ ალექსანდრეზე მომიყვა რომ

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 14

მთელ ღამეს მამაკაცს უყურებდა ანკა უყურებდა და არც იცოდა რას გრძნობდა როგორ უყვარდა მისი მამაკაცური სახე მთელი ღამე თვალი ვერ მოაშორა და გრძნობდა როგორ უღვივდებოდა სიყვარული მის მიმართ მხოლოდ განთენიისას ჩაეძინა მაგრამ ახლა მამაკაცი ვერ აშორებდა

სამუდამოდ ჩემი! ! ! (თავი 1)

მოიცა რაო? ეს როგორ? გაკვირვებული ვაცეცებდი თვალებს აქეთ-იქით, კითხვის დასმას ვაპირებდი როცა ზარი დაირეკა და ორ წუთში კლასიც დაცარიელდა. მხოლოდ მე ვიდექი ოთახში. ჩემს ნაწერს დავხედე. ჩემს? ძალიან გავს ჩემს კალიგრაფიას თუმცა ჩემი არ არის. მეორე

ჩემი 13 ელფერი

ეს არის ჩვეულებრივი ბიჭის ისტორია, რომელსაც მშობლები მდიდარ დეიდასთან გააგზავნიან, რომ მიიღოს უკეთესი განათლება და ჰქონდეს კარგი მომავალი. დეიდა ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი, გავლენიანი ქალბატონია მთელს ქალაქში. ხოლო ჩვენი მთავარი გმირი, სტეფანი ერთი

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 20)

მიყვარხარ ნინუც,მიყვარხარ ყველაზე და ყველაფერზე მეტად!შენი ფერები აქვს ჩემსს ცხოვრებას,უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ უბრალოდ არ შემიძლია! ეს ყველაფერი ვიცი გტკენს ჩემო სიყვარულო,მაგრამ სხვაგვარად არ შემიძლიაა,მე შენ უნდა დაგიცვა საკუთარი სიცოცხლის ფასად! ეს

ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 4)

მოულოდნელობისგან შეშინებულმა შევხედე, ვაიმე, ეხლა ამას თავში რაღაცას ვურტყავ. -დემეტრე შენ ნორმალური ხარ?გული გამისკდა იდიოტო -ვუთხარი და მხარზე ხელი მივარტყი. -შენ არიცი, რომ გვიან შენთვის უცხო ქალაქში ბოდიალი არ შეიძლება? -და შენ ვინ გეკითხება?

ჩემი დასტოინი ბიჭი (თავი 3)

-სახლის ეზოში შევედი და გავშეშდი ჩემს წინ სახლი კი არა სასახლე იდგა როგორც ჩანს ჩემი "დედიკო" და "მამიკო" მდიდრები არიან .....გაბომ ჩემი ნივთების გადმოტანა დაიწყო მე კი სახლისკენ წავედი სახლის კარი მოსამსახურემ გამიღო....შიგნით იმდენი ოთახები და