ჩემი მცველი (თავი 2 )

ეესეც მეორე თავი იმედია მოგეწონებათ არ დაგავიწყდეთ თქვენი აზრის დაფიქსირება <3პირველი სექტემბერი. აკადემიაში პირველი დღე იყო და შესაბამისი სამოსი უნდა შემერჩია. შავი SkinnyJeans, ლურჯი ზედა, ტყავის შავი კურტკა და შავი მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი

უთხარი დედაშენს რომ.. შენ ახლა ჩემი ხარ (2)

- ეს მგონი ის მანქანა რომელიც გვევონა, რომ მოგვდრედა - ჩაილაპარაკა ეკამ - მგონი კი არა ისაა - დააზუსტა ლიზამ - კი მარა, აქ რა უნდა? - იკითხა ელემ

ჩემი ბრაზიანი ბიჭი (10)

- ვერ იძინებ? რომელია საათია ტო - ხუთი დაიწყო... - ამჯერად რა გინდა.. - თქვა და წამოჯდა. - პიცა მინდა... -ადექი ჩაიცვი. - რატომ? - კაფე ვიცი 24 საათი მუშაობენ და კარგი პიცაც აქვთ, მიდი ადექი. ლოყაზე ვაკოცე ჯერ კიდევ ნახევრად მძინარეს და საწოლიდან

ჩემი ბრაზიანი ბიჭი (9)

- ნიკა.. - მართალი ხარ,ამ ურთიერთობის დამთავრება მინდა! გაშტერებული ვუყურებდი,ცოტაც და ვიყვირებდი, ვიყვირებდი რომ ვეღარ ვიტან, მეზიზღება.. რომ მენატრება ის ბიჭი,რომელიც შემიყვარდა.. და არა ასეთი ნიკა.. - ხოდა დაამთავრე! - ვთქვი და ცრემლები

უთხარი დედაშენს რომ.. შენ ახლა ჩემი ხარ (1)

- ლინდააა, ადექი დეე.. მოვიდნენ გოგოები უკვეე - მესმის დედას ყვირილი- რა გაყვირებს დეე, უკვე აქ ვარ - ჩავეხუტე და ვაკოცე ჩემს საყვარელ დედიკოს- გოგოშკებოო,.- დავიკივლე და ჩემ დაქალებს შევაფრინდი-ამას რა სჭირს დღეს - ''გაკვირვებულმა''

ჩემი მცველი

როცა დამინახა, ორი წამით თითქოს გაოგნდა, შემდეგ თავი გაიქნია, თითქოს სულელური აზრები მოიშორა.-მეზობელი ვარ...-და მან ისევ გაიღიმა. კარებთან როცა მივედი გაიწია. ჯიბიდან გასაღების ამოღებას რომ ვცდილობდი, იმ პაკეტიდან სადაც კვერცხი მქონდა

ჩემი ბედისწერა ხარ..(7 დასასრული)

ესეც დასადრულიიელენე - ნელ-ნელა რეალურ სამყაროს ვუბრუნდებოდი, რაღაც სავარძელზეზე ვეგდე და ხმებსაც ბუნდოვნად ვგებულობდი.. მალე ხმების გარჩევაც შევძელი.. თორნიკე და ვიღაც უნცნობები იყვნენ.. თვალებს არ ვახელდი.. არ მინდოდა სცოდნოდათ რომ გამოვფხიზლდი..

გჯეროდეს ჩემი (7)

სახში ვბრუნდებოდი რომ ყვავილები და შოკოლადი მომცეს ბარათი ვნახე: "მე შებ მიყვარხარ ლექსად დაგიწერ, შენს მიმართ რას ვგრძნობ ლექსში აღგიწერ, მიყვარხარ მე დღეს ამას დაგიწერ, ნეტა ვიცოდე შენ რას დამიწერ?".

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (Xთავი-დასასრული)

დღეს მამიკოს ვნახავთ მე და ჩემი წერტილი .. ისე აქტიურბს დილიდან ალბათ გრძნობს მოსალოდნელ შეხვედრას... თვითფრინავში დრო ისე გაიწელა ვეღარ ვისვენებდი, ბევრჯელ ვცადე დაძინება მაგრამ ხან ბავშვი არ ისვენებდა ხან მე...ბევრჯერ დავხატე გონებაში ის სურათი

ჩემი ბედისწერა ხარ..(6)

- ქორწილში დედაშენი რატომ არ იყო - თომას მზერა დაუსევდიანდა, შევნიშნე თუ არა დავამატე - თუ არ გინდა ნუ ვისაუბრებთ - გავუღიმე გულწრფელად