ცხოვრება ცეცხლის ალში (8 ნაწილი)
-მაგის კითხვას არ სჯობს ჩამეხუტო?_თვალებ მოჭუტულმა ხელები ჩემსკენ გამოიშვირა და დაელოდა როდის მოვიმოქმედებდი რაიმეს.გონს მოგებულმა და გახარებულმა ხელები კისერზე მოვხვიე და თავი მის ყელში ჩავრგე.ლევანმაც სიცილით მომხვია ხელი წელზე,არავინ არ არსებობდაცხოვრება ცეცხლის ალში(7 ნაწილი)
ექიმთან ვიყავით მე და დედა თაბაშირის მოსახსნელად.ეს ორი თვე როგორ ვიტანდი ამ საშინელებას ვერ ვხვდები.თან როგორ გვალოდინებს ეს ექიმიც,სადაცა შევუვარდე და ვცემო.აბა ვის გაუგია პაციენტის ორი საათი ლოდინი,ჯერ ერთი საათი აქ მოსვლას მოუნდა და ეხლაცხოვრება ცეცხლის ალში (6 ნაწილი)
სიზმრებს ძალიან იშვიათად ვხედავ,თუ მესიზმრა ისეთი საოცრება რაღაც დამესიზმრება საერთოდ რომ ვერ მოვალ გონს.ამბობენ რომ ყველაზე მეტად ის გესიზმრება რაზეც დაძინებამდე ფიქრობდი და ოცნებობ ო.ხშირად მართალიც არის ეს ყველაფერი და ხშირად უბრალოდცხოვრება ცეცხლის ალში (5 ნაწილი)
კაი ლიკამ გააღო,უკან ჭინკებ აცეკვებული შემოვიდა და ლევანიც მოყვა.სულ არ ჩანდა ლევანი დათვში.ყავისფერი დათვით ჩემსკენ წამოვიდა და გამიღიმა,ისე სასაცილოდ იჭყიტებოდა და იცინოდა მისი შეჭმა მოგინდებოდა.ცხოვრება ცეცხლის ალში (5 ნაწილი)
ამჯერად აღარ დამჭირვებია თვალებში მხედველობის დაწმენდა კარგად ვხედავდი მაკოს ცრემლებით სავსე თვალებს. -რაიმე რომ დაგმართნოდა?რაიმე სერიოზული რომ ყოფილიყო არვიცი რა მეშველებოდა უშენოდ _სახეზე მეფერებოდა და მკოცნიდა მაკო.ხელს ვერც კი გამოძრავებდი ისეცხოვრება ცეცხლის ალში (4 ნაწილი)
დანარჩენი გზა შეშინებული გულის დამშვიდებას მოვუნდი.დედაც შეშინებული აცეცებდა თვალებს,გულში ისე ვლანძღავდი მძღოლს.ექსკურსიაზე ვარ ნამყოფი სვანეთში მაგრამ მშობლებთან ერთად სხვაა.ყველაფერს სხვაგვარად ხედავ და აღიქვამ.როგორც მამამ თქვა ერთი კვირაცხოვრება ცეცხლის ალში (3 ნაწილი)
ვეღარაფერი ვეღარ ვთქვი,დამნაშავედ თავი ჩავხარე და თვალზე მომდგარი ცრემლი შეუმჩნევლად მოვიწმინდე.მე,ლიკა და ლევანი ერთად ვიყავით,ლევანის მანქანაში.იმ დღეაც წვიმას აპირებდა.თავი ფანჯარას მივადე და თვალები დავხუჭე.თუ მგზავრობისას არ ვსაუბრობ ყოველთვისცხოვრება
ყველაფრით დავიღალე. ცხოვრება დუნედ მიდის. რუტინა,რუტინა და ისევ რუტინა.ერთფეროვნება მკლავს.არ მაძლევს საშიალებას,რომ თავი ვიგრძნო ცოცხალ ადამიანად.ადამიანად,რომელსაც თავისუფლების ფრთები აქვს შესხმული.დრო სადღაც მიჰქრის..
დრო სადღაც მიდის,მიჰქრის უკვალოდ, არ გველოდება ჩვენ წარმავალებს. მხოლოდ დაღს გვასვამს და გვტოვებს მარტო, ამ რეალობის მკაცრის წინაშე. რა მალე გადის ჩვენი ცხოვრება, ხშირად ამაო,დაუსაბამო.ცხოვრება ცეცხლის ალში (2 ნაწილი)
ეს არის ისტორია გოგონაზე რომელიც ცუდი სწავლისთვის დასაჯეს,მას მოუწევს არდადეგების გატარება მამიდასთან.ყველაფერი შეიცვლება როდესაც ის გაიცნობს მამიდაშვილის მეგობრებს.მეორე დღეს საშინლად ცუდ ხასიათზე ვიყავი,თან გარეთ ზაფხულის წვიმას დაეპყრო ყველაფერიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.