წარსული წარსულში (ნაწილი II ) სრულად

იესე მინდელი იჯდა უზარმაზარი მაგიდის თავში . გვერდს ერთი მხრიდან დიანა ჩადუნელი უმშვენებდა ,მეორე მხრიდან მარტა მინდელი . ერთ მუხლზე შვილიშვილი ეჯინა და მეორეზე შვილი . იქ ,მის წინ იყო აწმყო და მომავალი. ადამიანები ბევრი ჭრილობით, ცხოვრებისთვის

წარსული არ გვტოვებს (III თავი)

-ანუ შენ ხარ ამ ყველაფრის შემოქმედი....   —ჩაიცინა, კულონი გულის ჯიბეში ჩაიგდო და სახლში წავიდა.   მაშინ არ იცოდა, რომ ეს ინიციალები მთელ მის ცხოვრებას შეცვლიდა.      ხოლო იმ ღამით, როცა ელენეს საკუთარ საწოლში ეძინა — თავისი მზისა და იმედის 

წარსული არ გვტოვებს. (II თავი)

—დრო გადის, ყველა და ყველაფერი იცვლება, მაგრამ შენ არა ენენე..... მისი სახელი ზუსტად ის წარმოთქვა, როგორც მხოლოდ თვითონ ეძახდა.

წარსული არ გვტოვებს. ( I თავი)

"სიყვარული ბოროტებაზე და სიკეთზე მეტია. სიყვარული - ეს გენეტიკური მოთხოვნილებაა. ეს ძღვენიცაა და წყევლაც. სიყვარული - ავადმყოფობაა, ნარკოტიკია. სიყვარული - ყველაზე მშვენიერი და ყველაზე საშინელი გრძნობაა ჩვენს ცხოვრებაში"

სინანული სახელად წარსული (სრულად)

ზაფხულის ცხელი საღამო იდგა. თებეა მეგობრებს დაემშვიდობა, მაგრამ წასვლას ჯერ არ ჩქარობდა. ბარში შემორჩა და სმა განაგრძო. ცოტა ხნის წინ 30 წელი შეუსრულდა. იჯდა და ფიქრობდა, რამდენი სულელური გადაწყვეტილება ჰქონდა მიღებული.

ნინი რომელსაც ბედნიერი წარსული ჰქონდა

ისევ თოვს….ისევ თეთრია ყველაფერი….ისევ მხიარულობა, ისევ გუნდაობა, თოვლიანი გზები, ფიფქები….ყველა ბედნიერია, უხარიათ თოვლი, რომელიც მოვიდა… ამ ყველაფერთან ერთად ყველას აქვს იმედი, იმედი, რომ ყველაფერი კარგად იქნება...

უწყინარი წარსული

იქნებ ეს მხოლოდ სიწყნარეა ქარიშხლის წინ

წარსული წარსულში {სრულად}

ცხოვრება კვლავ თავს გესხმის ,აკეთებ არჩევანს , წარსულს ქმნი ის კი ცვლილებებს არასდროს განიცდის . შენს დატოვებულ კვალს ვერაფერი წაშლის . აწმყო იქცევა წარსულად და აწმყოს მიჰყავხარ მომავალთან, ისაა წამყვანი წერტილი , ცხოვრების მთავარი მომენტი ამიტომაც

წარსული მომავალში

- ვინ არის მა? - მოისმა ოთხის სიღრმიდან. ეს ხმა უცხო იყო მისთვის. საერთო აღარ ჰქონდა დიდი ხნის წინ მიტოვებულთან. არაფერს ეუბნებოდა და არაფერს ახსენებდა. მიხვდა, ის ნაწილი, რომელიც მოიცილა, მას აღარ ეკუთვნოდა. სამუდამოდ იქ დარჩა, სადაც ადგილი აღარ

კომა. თავი 7. წარსული. ნაწილი 3.

ივნისის მშვიდი საღამო იყო...ჩემს სულში კი ედემის ბაღივით გაფერადდა სამყარო...სამყარო, სადაც ამდენი წელი გაუჩერებლად თოვდა...ის დაბრუნდა...ის აქ არის...რეალურია? არ ვიცი...მაგრამ, თუ სიზმარია, მინდა რომ არასდროს დასრულდეს...