მდუმარე სასტუმრო - ჭაობი (თავი 24)

სასტუმრო და მიმდებარე ტერიტორია მთლიანად ნისლში იყო გახვეული. საფლავების მხარეს რომ გაგეხედათ, იფიქრებდით, სადაცაა მიცვალებულები წამოდგებიანო…

"ჭაობი" (11- თეთრი ზეწარი )

და მაინც,ამ გრძნობასთან ერთად თანაარსებობის უფლება მისცა სასოწაკვეთილებასა და ტკივილს.შიგნით ყველაფრის ამღვრევა იგრძნო და მიხვდა რომ აქამდე თუ წკრიალა,მორაკრაკე წყარო იყო,ახლა ამღვრეულ,ტალახიან მდინარედ იქცა. ეს მდინარე დადგა,მიწას

"ჭაობი" ( 10 - უპს ! )

უკვე გვიანი დილა იყო ბებურიშვილების აგარაკს რომ მიადგნენ.გადმოვიდნენ და სახლი ჯერ გარედან შეათვალიერეს,ხანძარს მთელი მარხენა,ზედა მხარე შეეწირა.შიგნით შესულებს არაფერი დახვდათ იმ სცენიდან რაც დეკემბრის ცივ საღამოს გათამაშდა,აღარ იყო მანოს

"ჭაობი"( 9 - თამაშში ვართ !)

სანამ ოფისის გასასვლელამდე მივიდოდნენ ბებურიშვილი თავართქილაძეს არ მოშრებია,ანუ შიში არ უგრძვნია,აი მას შემდეგ რაც აშკარა გახდა მისი მომავალი,შეშინებულმა შეახვედრა საკუთარი თვალები მისას და გვერდით ფარივით ასვეტილმა მამაკაცმა ძლიერად მოუჭირა ხელი

"ჭაობი"(8-პირველი ნაბიჯები)

ფართე მხრები და ძლიერი მკლავები , წუთები იდგა ასე და დაუსრულებლად უყურებდა,თითქოს უნდა მეხსიერებაში საბოლოოდ ჩაიბეჭდოს და აღარასოდეს მოუწიოს მისმა გაშვებამო . ვერ გაანალიზა როგორ აღმოჩნდა ამ ძლიერ მკლავებში , მის მხრებში თავჩარგული - აი ისიც,ნაცნობი

"ჭაობი"(7-ფრთხილად!საიდუმლოებები მჟღავნდებიან)

თავად მესხიშვილი დიდად კმაყოფილი გახლდათ,რადგან მახვილმა მზერად მაშინვე შეამჩნევინა ჩრდილი რომეიც სიბნელეში შეირხა,ალბათ აინტერესებდა ვინ იყო მოსული,იქნებ ეჭვიც შეიტანა საკუთარი სამალავის საიმედოობაში.ყველაფერი წამებში მოხდა,მესხიშვილმა კუთხეში

"ჭაობი" (6 - მაინც გავიქცევი ! )

-ყველაფერი კარგად იქნება .... დამიჯერე ყველა ბარიერს გადალახავ და ის ტკივილი ახლა რომ დაუმარცხებელი გგონია მალე მიიძინებს,არ გაქრება მაგრამ მინელდება. -მე აღარავინ მყავს... შეიძლება ეს როდისმე დამავიწყდეს ? -იქ სადაც მიყავხარ კარგი ექიმები

"ჭაობი" ( 5- ვიღაც საიდუმლოს მალავს )

შუაღამე იყო ნოე,რომ ნათელას შეძახილმა გამოაღვიძა.ქალი მის მკლავს ეჯიკავებოდა და თან დაუსრულებლად ჩურჩულებდა რაღაცას.თვალები მოიფშვნიტა და ნამძინარევი ხმით მოთხოვა წესიერად ამიხსენიო,მერე კი როცა გაიგო გოგოს ჭრილობა გაეხსნა და სისხლი ისევ სდიდო ფეხზე

"ჭაობი" (4 - ვიბრძვით )

-ჩშშშშ , ახლა გეტკინება . ძალიან გეტკინება მაგრამ ბოლოა . ჩუმად იყავი გესმის ? აქშენს კივილს ვერავინ გაიგებს შენ კი დაშავდები ! ... - როცა სიტყვებით ვერაფერი გააწყო ნოემ,ბაჩანამ მზერა საწოლის მარცხენა მხარეს მდგარ კომოდზე სუფთა ზეწრებს ჰკიდა ,თეას

"ჭაობი" (3 - უბრალოდ გადარჩი ! )

ყველაფერი სიბნელეში ჩაიძირა,არადა განთიადი ახლა იწყებოდა და მთებიდან მომავალი ნისლიც იფანტებოდა,ბურუსი ერთ რაღაცასღა ეხვეოდა და ეს რაღაც უეცრად იქცა ვიღაცად. ანა გადარჩა !მანქანაში საზიზღარი სუნი ტრიალებდა ალოჰოლისა და თამბაქოსი,მერედა გვერდით