შენ დამანახე ცხოვრების აზრი, შენ ხარ მიზეზი ჩემი ღიმილის

- რაც შენ გაგიცანი მას მერე არეული დავდივარ და ვერც კი ვხვდები რა ნამუსით უნდა შევიყვარო სხვა, გესმის? მხოლოდ შენ ხარ ერთადერთი მიზეზი რის გამოც მიღირს ცხოვრება, ხვდები? მე ასე ჯერ არასოდეს მყვარებია! არასდროს მიოცნებია და არ მქონდა სურვილი გამეგო

შენ ხარ...

შენ ხარ სულიდან ამოსული ჩემი დუმილი, შენ ხარ ოთახში ანთებული სინათლის სხივი , მიმოფანტილი გონების მიღმა , შენ ხარ ამბორი უმწიკლო წლების შემორჩენილი ოცნების ბოლო ! შენ ხარ ტკიბილო გლოვა და დარდი!

ჟურნალისტო! შარში ხარ...(თავი 7)

-ეგ აღარ უნდა გექნა-მეუბნება და სანამ რამის თქმას ვასწრებ ხელახლა მასკდება ტუჩებზე. კოცნა უფრო გამალებული და ძლიერი ხნება, ამაზე კი ფეხებში ძალა საერთოდ მერთმევა. მის სუნთხვას შეხებას ნიკაპზე ვგრძნობ და თანდათან უფრო დაბლა ჩამოდის, შიგადაშიგ სველ

შენ შენ ხარ ისევ

გუშინ ისევ იჯექი ჩემ წინ და ბოლო წლებისგან განსხვავებით შენ შენ იყავი. შეცვლილი, გაზრდილი, აღარსად იყო შენი გრძელი წითელი თმები, მე რომ ვერც ერთხელ ვერ შეგიქე და თეთრი კანი, ასე რომ ვიცავ ყოველდღე მზისგან და შენ არა. შენ შენ იყავი და მე უკვე ვეღარ

ჟურნალისტო! შარში ხარ... ( თავი 6)

-მე ვცდი-მისმა სუნთქვამ ყელზე სასიამოვნოდ მომიღუტუნა, ისე ახლოს იდგა, რომ მისი სუნამოს სუნს ვგრძნობდი, ორი წამით თვალები დავხუჭე და მისი სურნელი ღრმად შევისუნთქე-გავაღე-გონს მისმა კმაპოფილება შერეულმა ირონია მომიყვანა, სახლში შევვარდი და კარებს

ჟურნალისტო! შარში ხარ...(თავი 5)

ერთ ხელს კისერზე ვხვევ, მის დახორკლილ კანს, რომ ვეხები სხეულში უცნაურად მცრის, არ ვიცი თითქონს მომწონს კიდევ ეს შეგრძნება, მაგრამ არ ვიმჩნევ საკუთარი თავით გამოწვეულ დაბნეულობას და მეორე ხელს მხარზე ვუსმევ, თითებს კი მის კისერზე ვათამაშებ. კანი

ჟურნალისტო! შარში ხარ...(თავი 4)

-ისე მართლა პირველი გოგო ხარ ვისაც არ მოვწონვარ და ვერ ვხვდები რატომ? იქნებ შენ მაინც მითხრა? -ეჰ შენ რა მამაძაღლი ხარ, იცი ხვალ რომ ვერ გავიხსენებ და იმიტომ მეკითხები ხო?-თითის ქნეით ვეუბნები- არ ვიცი, ჯერ არასდროს მომწონებია ვინმე, რომ გითხრა

შენ კი აღარა ხარ ჩემი

ყველაფერმა დაკარგა ფერი ახლა შენც კი აღარ გქვია ჩემი, ქარი ქრის ქარი ქრის და თან მღერის ისევ მდუმარეა ხევი,

ჟურნალისტო! შარში ხარ..(თავი 3)

ტელეფონია ხმა მესმის და თვალებს ვახელ. საათს შევცქერი, მალე ესედაც ადგომა მიწევდა. ტელეფონზე ჩემი ძმის ნომერი ჩნდება, გული მეწვის. ალბათ ეხლა დედას გამო რეკავს, მწვანე ღილაკს თითს ვაჭერ და ვპასუხოდ, დაღლილი ხმით.

შენ ცუდი ადამიანი ხარ

მოვბეზრდი მითხრა რომ სამწუხაროა მე რომ ამირჩია მითხრა რომ შენ ძალიან ცუდი ადამიანი ხარო დავფიქრდი და მივხვდი რომ რაც უფრო მეტ ადამიანს ეზიზღები მით უფრო ძლიერი ხარ