ასეც ხდება ხოლმე (სრულად)

შემეცოდა ეს დიდუბე ისედაც ერთი დიდი ნაგვის გროვაა, ადამიანების ხელშითქო ,ამიტომ იმ პატარა ფურცელს ძირიდან ვიღებ და ახლა ნამდვილად ვაგდებ ნაგავში . ისე მეზარება იმ ცათაბჯენზე ასვლა და გადასვლა მეორე მხარეს, რომ ვკვდები. ისიც არ მინდა გზაზე გადავიდე

ასეც ხდება ხოლმე (29 თავი)

ნიკოლოზისა და ნიდას ურთიერთობა იმაზე მეტად დატკბა ვიდრე სასტავი წარმოიდგენდა . მთელი ერთი კვირის განმავლობაში ნიდას ბატონი ნიკა უვლიდა, რადგანაც გოგონას მარჯვენა ხელი ჯერ ჯერობით „პარალიზებული“ ქონდა. ლუკიტოს გადარეული, მანიაკალური ახირება

ასეც ხდება ხოლმე (28 თავი)

ტაქსიდან გადმოსული ნიკოლოზი, სწრაფად მიაბიჯებდა სახლისკენ. მაქსიმე აჩქარებულ გულზე უფრო ძლიერად ყავდა მიკრული და ნერვუყლად ათვალიერებდა გარემოს. ეზოს კარი ხელის კანკალით შეაღო, ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა და ნელი სვლით წავიდა სახლისკენ. კარებზე სუნთქვა

ასეც ხდება ხოლმე (27 თავი)

ნიკოლოზი ბანცალით წავიდა ნიდასკენ, გოგონამ ხელი შეაშველა მეუღლეს, რომ არ წაქცეულიყო და ღვინის ჭიქა ხელიდან გამოართვა. -ზომაზე მეტი გაქვს დალეული.. უკმაყოფილოდ გააქნია თავი გაღიმებულმა.. -მე მეგონა.. მეგონა.. მეტყოდი რო... თვალების ფახუნით დახედა

ასეც ხდება ხოლმე (26 თავი)

ლუკას მისვლამ საუბარი გააწყვეტინა ომიკოს და ნიდას. -ბაზარში მიდიან ბავშვები ნიდუ როგორ ხარ? რას შვებიიიი? გაიკრიჭა  მანქანიდან გადმოსული ლუკიტო.. -ეს რაღა მოიგონე? გაიღიმა  ნიდამ და ლუკა გადაკოცნა.

ასეც ხდება ხოლმე (25 თავი)

ერთი კვირა გავიდა, რაც ნიდას ნიკოლოზი არ უნახავს. სიგიჟემდე ენატრებოდა, მაგრამ ამაში თავის თავსაც არ უტყდებოდა. თავისუ¬ფალ დროსაც არ იტოვებ¬და საფიქრად. სწავლობ¬და, მუშაობდა და თან მაქსიმეს უვლიდა. ბი¬ჭები ყველანაირად ეხმ¬ერებოდნენ, არც ერთ დღეს

ასეც ხდება ხოლმე (24 თავი)

ნიკას ცხოვრება თავდაყირა იდგა, მაგრამ ნიდას სამსახურის დაწყებამ უფრო არია. დილით გადიოდა სახლიდან და ვინ იცის სად დადიოდა, საღამოს კი ბრუნდებოდა ისიც იმიტომ, რომ მაქსიმე დაეტოვებინა, რადგან ნიდა სამსახურში მიდიოდა. ნიდა და ნიკა ერთმანეთს

ასეც ხდება ხოლმე (23 თავი)

აივანზე მყოფი, უსასრულობას გაჰყურებდა და იმ ბედნიერ თვეებს იხსენებდა, რომელიც ნიკოლოზთან ერთად გაატარა. ცდილობდა თავი ხელში აეყვანა და ემოციები გაეკონტროლებინა. ცრემლები მოიწმინდა და თავაწეული შევიდა შიგნით. მუსიკის ხმა უსიამოვნოდ მოხვდა მის

ასეც ხდება ხოლმე (22 თავი)

ნიკოლოზი დაბნეული დაჰყურებდა ატირებულ გოგოს, რომელიც კისერზე ჩამოკიდებოდა და ხელის გაშვებას არ აპირებდა. ყოყმანის შემდეგ მოჰხვია ხელები წელზე და ნაცნობი სურნელი ღრმად ჩაისუნთქა. უცნაური გძნობა ჰქონდა, თითქოს უცხო და თითქოს ნაცნობი სიტუაცია

ასეც ხდება ხოლმე (21 თავი)

ასეც ხდება ხოლმე.. როცა ადამიანებს გვგონია, რომ ჩვენი იდილია დითხანს გაგძელდება, სწორედ მაშინ ანგრევს ცხოვრება ბედნიერებას, სადაც ტკივილი ჩნდება და ის სიმშვიდე ქრება, რომელიც თურმე სამარადისო არ ყოფილა.. -იო რა მოხდა ? იყვირა გეგამ და მობილური