ჯიშკარიანის წესები (თავი 10)

სალომე და დავითი არ მასვენებდნენ. ყოველ დღე იყვნენ ჩემთან ერთად. - მარშუტკით ჭანჭყარი არ გამაგონო, გამოგივლი დაგტოვებ ყველგან, სადაც გინდა. დავითი აქეთ გასცემდა ბრძანებებს. - ჰოო, და უკოფეინო ყავა გიყიდე, თორე ისე არ შეიძლება ეხა ყავის სმები და

ჯიშკარიანის წესები (თავი 10)

მძულდა, ხანდახან როგორ ძალიან მეზიზღებოდა, მაგრამ სიბრაზე გადამდიოდა და ღამე, ძილის წინ ისევ მიყვარდა, თან გაგიჟებით. მენატრებოდა ისე, რომ ხანდახან მეგონა, გული გამისკდება ამდენი ტირილისგანთქო. ისევ ალექსანდრეზე ვფიქრობდი, როდესაც ერთ ძალიან ლამაზ

ჯიშკარიანის წესები (თავი 9)

ზედმეტი სიტყვების გარეშე მესმოდა სალომესი. არასდროს მჯეროდა, როცა იძახდნენ: ადამიანი ვერ აირჩევს ვინ შეუყვარდებაო. არც მე მინდოდა ალექსანდრეს შეყვარება, ვიცოდი რა საშიში და ზედმეტად აზიატი ტიპი იყო, ასეთები მეზიზღებიან იდეაში. იდეაში იმდენი რაღაც

ჯიშკარიანის წესები (თავი 8)

როგორი FBI-ს აგენტივით გავიპარე აივანზე, ისე შემოვცუნცულდი უკან და მივხვდი, რომ ვიღაც აშკარად მათვალიერებდა შავი მანქანიდან. ჩემთვის თვალ-თვალის პირველი შემთხვევა არ ყოფილა, ამიტომ ვიცოდი, როგორ და რანაირად უნდა მოვქცეულიყავი. აბიტურენტი რომ ვიყავი,

ჯიშკარიანის წესები (თავი 7)

- ამდენი ტატუ რატომ გაქვს? ან რას ნიშნავს? - არ მოგწონს? - მომწონს, მაგრამ რომ დაბერდები?... ალექსანდრეს უშნოდ გაეცინა. - ზუსტადაც თუ დავბერდები, თითო ეს ტატუ გამახსენებს ჩემს ცხოვრებაში რა მტკენია და რა გამხარებია. მოხუცებს ავიწყდებათ ბევრი რამ,

ჯიშკარიანის წესები (თავი 6)

-მეშინია იგივე არ მოხდეს, რაც ჩემთან სახლში მოხდა. შენთან მარტო რომ ვარ იმდენად ვიბნევი და ვპატარავდები, წინააღმდეგობას ვერც ფიზიკურს გიწევ, ვერც სიტყვიერს. მაშინებ, ალექსანდრე, მაგიჟებ და თან მაშინებ. -გაგიჟება ჩემი ნახე შენ, ამის.. საქმეს ვერ

ჯიშკარიანის წესები (თავი 5)

- როგორ... აქ ... რანაირად... წინადადებას ვერ ვაყალიბებდი, კანკალმა ამიტანა, საკუთარ სახლში ვიღაც ისე შემოიჭრა, არც გამიგია, ისე მიყურებდა ამხენი ხანი, ვერც შევამჩნიე და ეს უბრალოდ ვიღაც არ იყო, თბილისში ყველაზე საშიში ტიპი იყო, გოგოები ეცემოდნენ და

ჯიშკარიანის წესები (თავი 4)

ტელეფონი ამოვიღე და სალომეს დავურეკე. არ აიღო, უკვე ნერვიულობას ვიწყებდი, ჩემს წინ ნაცნობი ჯიპი რომ გაჩერდა, ფეხებთან ძალიან ახლოს. - უკაცრავად, ქალბატონო ტარებას ახლა ვსწავლობ. თავი ალექსანდრემ გადმოყო, უკან სალომე იჯდა, უკმაყოფილო სახით, გვერძე კი

ჯიშკარიანის წესები (თავი 3)

-ბავშვური სილამაზე გაქვს, სიგარეტი არ გიხდება.თვალები გამიფართოვდა, ხმა ისევ ბოხი ჰქონდა, ისე უხეშად და მშრალად მესმოდა მისი ხმა, ყელი გამიშრა. -გკითხე აზრი? დავინტერესდი მიხდება თუ არათქო?

ჯიშკარიანის წესები (თავი 2)

- რა იყო, ეგ გრძელი ენა გადაგეყლაპა? გაიღიმა და თავისი თეთრი კბილები შემომანათა, როგორ მინდოდა ერთ-ერთი პარკი პირდაპირ სახისკენ გამექანებინა. ვერ ვიტანდი მისნაირ ტიპებს, თავი დიდი ვინმე ეგონა, თავისზე 7-8 წლით პატარას რომ ეჭიმებოდა, თან გოგოს! არა