იცოცხლე რენე, გიგრძენი (თავი 2)

დილა ჩვეულებრივად გათენდა, კარგი ამინდი იყო. -ადექი, ბიჭო, საუზმეზე დავაგვიანებთ - უკვე გამოწყობილი ერო ალის აღვიძებდა. -აუუუუ, ატრაკებ რა... დამაძინე, ბლინ, შენ აქ კარიერული წინსვლის ტრენინგზე ხარ თუ ყაზარმაში?! - ალის დილის ბუზღუნი რეჯიმში

იცოცხლე რენე! შენთვის ვიცოცხლებ ( თავი 1 )

-ჩემთვის - უპასუხაა ალიმ და ფრთხილად ჩამოჯდა ციცაბო მთის ერთ-ერთ უიმედო ქვაზე. იყურებოდა რენე ალის წყნეთის ტყეში უაზროდ ბოდიალისას შემთხვევით შემოფეთებული მოშიშვლებული წერტილიდან და მიუხედავად იმისა, რომ მის უკან ბევრი ადამიანი სუნთქავდა,

ის შენ ხარ, რაც ჩემში ძგერს

იცი? ხანდახან ვფიქრობ ხოლმე, იმაზე თუ რამდენად დიდი ხარ და ამასთანავე რამდენად მცირე, არ ვიცი რას შეგადარო. შენ ხარ ყველაფერში და ყველაში, ანდაც შენშია ყველა და ყველაფერი. შენ ხარ ბედნიერებაში, სიხარულში, სილამაზეში, ნგრევაში, ომში, ცრემლებში,

გარეწარის დღიურები (დღე 1)

მოკლედ არ ვიცი როგორ ავღწერო ეს ნაწარმოები, უბრალოდ წაიკითხეთ და მიხვდებით თუ რამდენად მოკლედაა აღწერილი თვითონ შიგნითვე.აქ აღწერილი ყველა ისტორია რეალურია...მოკლედ, დღეს 11 თებევრვალია,

ღმერთისფერი ვარდი

სამყროში, სადაც ადამიანებს სიყვარული ამოძრავებთ, სიყვარულის დღე თენდებოდა. ქალაქში თოვდა, თევბერვლის თეთრი თოვლი თეთრად თრთოდა, თითთქოს ციდან ანგელოზების რაზმი ცვიოდა. არ უხდებოდა 13 თებერვალს თოვლი, რადგან ბევრისთვის „სიყვარული“ გაუფასურებული

მე ვარ ცივი

ახლა ქარია გარეტ, ძლიერი ქარი. ჩემი ძველი ფანჯარა ხის ჩარჩოში კანკალევს. შიგნით სიცივეა, შეიძლება სიცივეა ხალიჩის რომელიც კედელზე მაქ გამოკრული და ჩემს ოთახს ძველმოდურობას ანიჭებს, ან სიცივეა ჭერის რომელსაც 18 წლის წინ მამაჩემი უყურებდა სიკვდილის

ფრთები საჩუქრად

,რადგან მან მოინდომა მმართველობა, თავის სფეროში ზენიტის დაკავება და გულკეთილმა მამამ შეუსრულა ეს სურვილი, ჩამოაგდო დედამიწაზე და უბოძა მას დედამიწისა და ჯოჯოხეთის მმართველობა დროის დასრულებამდე, მაგრამ ხანდახან ხომ მასაც ეწვის ეშმაკის გული, ოდესღაც

სახლში დაბრუნება

პატარა უფლისწულს მოეწონა ფილოსოფოსი, მაგრამ იქ ვერ დარჩებოდა, რადგან სახლი ელოდა მას, სახლი სადაც მას ელოდებოდნენ და ის დაიდძრა. ისევ შირს პეიზაჟზე გამოჩნდა მისი პლანეტა გულის ფეთქვამ იმატა და ლამის მხატვრის საჩუქარი გაუვარდა ხელიდან, მაგრამ მაინც