შენი სიყვარულის ფობია მემართება (36)

ცვეტში ბევრჯერ მითქვამს, რომ უაზრო ლაპარაკი ჩემი სტილი არ არის, ამიტომ წასვლის თემაზე მოკლედ ვიტყვი ყველაფერს - ნიტამ საბოლოოდ გადაწყვიტა ჩემთან ერთად დაბრუნდებულიყო საქართველოში, ამით რაღათქმაუნდა მაგარი კმაყოფილი

ემოციურად შეშლილი (სრულად)

ყველა რაღაცის მოლოდინშია. არ იციან რა მოხდება, არც ის იციან რა უნდათ, რომ მოხდეს... ირგვლივ ქაოსია. უამრავი ადამიანი შეიკრიბა რაღაც საინტერესოსთვის, უჩვეულო და არაორდინალური შეგრძნებებისყვთვის. ხალხი ერთმანეთში

მოსიარულე კატასტროფა (4თავი)

მთელი სისწრაფით უკან დავიხიე მაგრამ გიორგიმ მისკენ ძლიერად მიმიზიდიდა! როგორც იქნა თავი დავიხსენი მისგან -რასაკეთებბ!! ეს არშეიძლება (ვყვიროდი) -ვერ შევძელიი!! შენგან თავის შორს დაჭერა ვერ შევძელიიი!!!!! (გიორგი)

ქარის საიდუმლო სრულად

თბილ შენობაში შესვლა მესიამოვნა. გარეთ ისეთი ქარბუქი იყო, ნაბიჯის გადადგმა მიჭირდა, მთელი გზა თითქმის თვალდახუჭული მოვდიოდი, მტვერი რომ არ შემყროდა თვალებში. როგორ არ მიყვარს ქარი, საშინლად მეჯავრება, მაგრამ ყველაზე საინტერესო ის არის, რომ

ტკბილი წვიმა (პირველი თავი)

-კატო, კატო გაიღვიძე, თორემ დაგვაგვიანდება. ამაოდ ცდილობდა სოფო მეგობრის გაღვიძებას –ოო. სოფო... ცოტა მაცადე რა. დაიწუწუნა უკმაყოფილოდ კატომ და ბალიში თავზე დაიფარა. –გოგო ადექი, მე ვთხოვდები თუ შენ? დიზაინერი გველოდება.კაბა უკვე მზადაა.

ვნება (მეექვსე ნაწილი)

იქნებ შენს მომავალს წყვეტს,გამოცდილების არ მქონენი ხარივით ჯიუტად არ უნდა მივიწევდეთ მიზნისკენ,ჯერ მათ უნდა ვკითხოთ ვინც უკვე გამოიარა სიჯიუტის წლები.

სიყვარულის შიშის სინდრომი (1)

მისკენ გავიხედე და დავინახე როგორ ელაპარაკებოდა ვიღაც ბიჭს , ის კი უმისამართოდ იქნევდა მის ხელებს-თავი დამანებე! - მხოლოდ გოგოს ხმა ისმოდა რატომღაც ჩავთვალე რომ ეს ბიჭი მას ცუდად ექცეოდა და მშველელის როლი მოვირგე

...სალამი კიტა

ეს მე ვარ ,კრავაი. ალბათ ჩემი სახელი არაფერს გეუბნება, მაგრამ ნეტავ წარმოდგენა მაინც გქონდეს შენი სახელი ჩემში რას იწვევს. არასდროს დამვიწყებიხარ, ზოგჯერ თვალს ,რომ ვხუჭავ მაშინაც შენ ჩნდები და ვეღარც კი ვფიქრობ თავს როგორ ვუშველო.

ბურდულები თავი3

-დიდი ამბავია-კარგი მერე მომიყევი .. როდის უნდა გამოგწერონ ?-არ ვიცი ყველაფერი კარგად მიდისო ექომმა და იმედი ამლე ვერ ვიტან საავადმყოფოებს სახლში მინდაა- თქვა ნაგვლიანად -ახალ სახლში -გავუგიმე-იცი მათ ჩემზე დიდი

უდანაშაულო დამნაშავე

წვიმიანი დღე იყო..ქარი ფოთლებს ჰაერში ფანტავდა და სიკვდილს უსწრაფებდა…ქუჩაში სრული სიმშვიდე სუფევდა....არსაიდან ჩამგამოვიდოდა გარეთ?წვიმის წვეთები ხმაურიანად ეცემოდა მიწაზე ქარის გამაყრუებელი ხმა კი მთელ არემარეს