DAMN (1)

-ჯანდაბა, შეგიძლია მოკეტო? - სიცილით ვუყვირი ჩემს საუკეთესო მეგობარს, მარკს, რომელიც თითქმის მთელი შესვენებაა მღერის, ამმ, შესწორება,ყროყინებს. -ჯორჯ, შენსავით იდიოტი არ ვარ, რომ მთელი დღე უაზროდ ვიჯდე. - მეუბნება და თავში მირტყავს. -ჰეი, ეს

სულში მარტოობა ისევ დაწანწალებს...

სულში მარტოობა ისევ დაწანწალებს ღამეს უშენობა თეთრად დამჩნევია... ზოგჯერ ისე მინდა წამით რომ შეგიგრძნო მზად ვარ მთელი სამყარო მტრად მოვიკიდო... მაგრამ მაფხიზლებს კვლავ რეალობა და ვხვდები ოცნება ამაო ხდება... რამდენი ღამე ფიქრში გავატარე რამდენჯერ

ჰილეგი (2)

მერე, ქალი გადახტა. ამის დეტალებში გახსენება არ უნდოდა, მაგრამ მაინც ასტკივდა თავი როცა ჰაერში აალებული წითელი თმა გაახსენდა, წყალი კიდევ ერთხელ მოსვა და თითები საფეთქლებზე მიიჭირა. შეუმოწმებელს არ დატოვებდნენ, მაგრამ როდის? ჩანთა არავის გაუხსნია

Black Widow_შავი ქვრივი #4

სახეზე ცივი ოფლი მასხავს, რადგან ვხვდები, რომ მშრალზე არ ვდგავარ. გვერდით ვიწევი და სისხლის უზარმაზარ გუბეს ვხედავ. პირზე ხელს ვიფარებ რომ არ ვიკივლო და ვცდილობ გავიგო საიდან მოდის ეს სისხლი. თვალები მიშტერდება და მეორე ხელს კისერზე ვიდებ.

ყველა გოგო ვიღაცის დედოფალია.-დილა როგორც ასეთი... (10)

-ოოო შეიძლება სულ ძირს ვეგდო?! -აბა გოგო, რა ბედი გაქვს ეს არა? -ეხლა გამასწარი აქედან ალექსანდრე სანამ მაღაზიამდე მეთვითონ არ მიგაცილე! -ეგ როგორ?-თან იცმევდა თან მეკითხებოდა. -გამოგეკიდები ჩემო საყვარელო ქმარო! ეხლა კიდე დროზე მაღაზიაში!

შეუმჩნეველი (V ნაწილი)

იმ ღამეს დამესიზმრა რომ თბილისის ყველაზე მაღალ ადგილას მდგარი ქანდაკება ვიყავი. მთლიანად გაშეშებულს ხელები ჰაერში მქონდა აღმართული და თბილისს ზემოდან დავჰყურებდი. ვხედავდი ხეებს, ძველ და ახალ შენობებს, ზოგჯერ გადატენილ ზოგჯერ კი - ცარიელ ქუჩებს,

ორმაგი გრძნობები(5)

სახეზე თბილი ხელების შეხებას ვგრძნობდი, მარიამის ხმა ჩამესმოდა.მეგონა სიზმარს ვხედავდი და თვალების გახელა არ მინდოდა. -დემეტრეე ... გაახილე თვალები თორე ჩემი ხელით მოგკლავ გეფიცები- მისი ტუჩები ლოყაზე შემეხო თავი დამადო და ღრმად ამოისუნთქა

როგორც ყაყაჩოს ფურცლები ქარში

როგორც ყაყაჩოს ფურცლები ქარში, ჩვენი გრძნობები იფანტებოდა ძველი სიყვარული, ტკბილი მოგონება წარსულის ფიქრში იკარგებოდა.

სიზმარი

ზოგჯერ სიყვარულს სიტყვებით ხსნიან ზოგჯერ თვალებიც ბევრის მქმელია მე შევიყვარე შენი ღიმილი და ეგ თვალებიც უკვე ჩემია

ნინი and დამიანე (X ნაწილი)

წერილი ამოვიღე თაიგულიდან და წავიკითხე. -მშვენიერს, მშვენიერი თაიგული._გამომგზავნის რა გითხრათ, მაგრამ თაიგული ნამდვილად მომეწონა. ოთახში, რომ შევედი ალექსანდრემ შემომხედა და თვალი ჩამიკრა.