ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 11)

გავიფიქრე კიდევ კარგი იოანე წავიდა და ამას არ ხედავს მეთქი და... ამ დროს მანქანის დამუხრუჭების ხმა იყო.იოანე..;ახლა მზად ვიყავი გასაქცევად.შემოვბრუნდი მანქანიდან ისეთი მზერით და მანერით გადმოვიდა,მეგონა ჰაერი გასქელდა და ვეღარ ვსუნთქავდი.

მადერა [თავი 1]

ყველაზე უცნაური რა გადაგხდენია? - მკითხა ერთხელ. დამთხვევა იყო, ბედისგან კარგად გაწერილი ირონია, რომ ეს მოხდა ერთი დღით ადრე, სანამ ყველაფერი დაიწყებოდა. დიდხანს ვიფიქრე და, უფრო გონებამახვილი რომ ვერაფერი მოვიფიქრე, გულწრფელად ვაღიარე: -

და მაინც ყინულს საყინულეში დავადნობთ?! (თავი მეორე)

ჩემი დღის გეგმა?! ჰმ... დღეს დილით ბარში წავალ და იქაურობას შევათვალიერებ. ერთი-ორ ჭიქა ვისკსაც დავლევ და ჩემს "ბუდეში" დავბრუნდები. ჩემს მზარეულს ისე ეშინია ჩემი, რომ ვერც კი ვიგებ ისე ადრე მოდის და საუზმეს და სადილს მიმზადებს.

სიშორე

შორს ხარ და მე უშენოდ თითქოს მკვდარი, ვუყურებ “ფერად”სამყაროს რომელის გახდა მკრთალი.. უფერულ ქუჩებზე დავდივარ მარტო,ფიქრებით შენზე, მერე კი ჩუმად ვიხსენებ ბედნიერ მომენტებს ჩვენზე..

მთაწმინდის მთვარე {11}

-ძალას ნუ გამომაყენებინებ. -ა რ ა! - თავი გააქნია და ლუკაც ლამის წყობიდან გამოიყვანა. -კარგი. - სწრაფად გადავიდა მანქანიდან, კარი გამოაღო და მკლავში ჩაავლო ხელი.

ცრემლების პრინცესა ( მესამე თავი)

საშინლად დაიქუხა. თათია შეხტა და უფრო მეტად მიეკრო გუგას. ბავშვობიდან ეშინოდა ქუხილის. ბავშვთა სახლში, ფანჯრიდან ელვას მოჰკრავდა თუარა თვალს, ხელებს ყურებზე მიიფარებდა, რომ ის საზარელი ხმა არ გაეგო. ვერ ახერხებდა მისი პატარა ხელები იმ საშინელი ხმის

მთვარის წითელი სონატა (ნაწ. XI)

- ღმერთო, ვთხოვდები!- დავიყვირე და გაკრეჭილმა გავხედე. - ღმერთო, გიჟი მომყავს ცოლად!- მანაც მომბაძა და სიცილში ამყვა.. მანქანა დაძრა, შენობებით ვხვდებოდი რომ მასთან მივდიოდით.

გულმა მიგიღო

რა ვუყო ჩემს შინაგან სიცარიელეს? როგორ შევინარჩუნო ღიმილი თუნდაც სხვებისთვის? ხალხის წინ თამაში არ მიჭირს, ჩემი "კარგად ვარ" არასოდეს იწვევს ეჭვს, მაგრამ საკმარისია მარტო დავრჩე და მორჩა... ჩემი შინაგანი დემონები ჩემს შთანთქმას ლამობენ.

დარჩი ჩემთან

ალბათ სულმინდოდა მეწერა იმაზე რაც მიყვარს, თვალებზე რომლებმაც შეცვალეს ჩემი სამყარო... დეკემბრის ღამის მძიმე წუთებია დამძიმებული თვალებით ვუყურებ სიცარიელეს და ვცდილობ შენი სახის დანახვას . სიჩუმეს ვერ არღვევს შენი ხმა და ეს ძალიან მაგიჟებს .

ჩემი სასჯელი ხარ (1თავი)

მინებ დაბურულმა შავმა იქს ექვსმა ტრასიდან სიჩქარის შეუცვლელად გადაუხვია თითქმის მიუვალ გზაზე აშკარად ეჩქარებოდათ დანიშნულების ადგილამდე მისვლა, წარბს არცერთი არ იხრიდა იმის გამო რომ ამ მიუვალ ადგილებში მიმავალი მანქანა ირწეოდა აქეთ-იქით და