ხევსურული ღამეები - დასასრული +18

კარავიდან ვხტები, ელვას ვხსნი და სუფთა ჰაერზე გავდივარ, თვალს ვავლებ ცეცხლისფრად აელვარებულ მთებს და სუნთქვა მიჭირს, სახეზე ხელს ვიფარებ, მუხლებზე ვდგები და ვყვირი, ჩემ თავს ვერ ვცნო, სხეულზე ხელს ისტერიულად ვისვამ და ადებულ მდინარეს ვუყურებ, მგონია

გამოღვიძება

შეშინებული ვიღვიძებ... ღამეა ძალიან ბნელა, თავს ცივად ვატრიალებ საწოლისკენ სადაც დედას ძინავს, ცარიელია ... მეშინია მე ხომ ჯერ რვა წლის ვარ, უცებ ჩემი უმცროსი და გამახსენდა, ოდნავ მომეშვა ადგილზეა, ძალიან ვნერვიულობ არვიცი

ხევსურული ღამეები - VIII +18

-გემუდარები მაკოცე- კბილს კბილზე ვაჭერ და ისევ ვუყურებ, თავს მისკენ ვწევ, მაგრამ ჩემი თმა უჭირავს და ამის შესაძლებლობას არ მაძლევს, ისე მათვალიერებს, თითქოს ჩემ დამახსოვრებას და ამოცნობას ცდილობდეს.

203-ე ოთახის ისტორიები (თავი 2)

-გყავს “შენი ადამიანი”?-არა.-არც არასდროს გყოლია?-არა.ვფიქრობ ადამიანი,რომელზეც შენ საუბრობ ერთხელ ჩნდება შენს ცხოვრებაში, ან სამუდამოდ რჩება ან ერთი ნახვით ამოგივსებს გულის "ცარიელ ნაწილებს",გაგრძნობინებს,რომ არის სამყაროში

ცოდვების ხარჯზე... (13 თავი)

-უფროსო, სახლში გავიდეთ, გამოიცვლით, წყალს გადაივლებთ და დავბრუნდეთ, სამი დღე ისედაც განყოფილებაში იყავით_გვერდით ამოუდგა ბიჭს კონსტანტინე. გათიშული სანდრო ჯერ კიდევ იმ კარს უყურებდა სადაც რამდენიმე წუთის წინ გაბრიელი გაქრა,

საქორწილო კაბა (7თავი)

ველოდი, ველოდი მოთმინებით ლუკას გონს მოსვლას, ერთი წამითაც არ დამიშვია ის რომ შეიძლება გონს აღარასდროს მოსულიყო, ვერც დავუშვებდი, ფიქრშიც კი არ შემეძლო ამის დაშვება, რომ ლუკა, ჩემი ლუკა შეიძლება ვეღარასდროს

სიყვარული მტკიცე (ნაწილი მეორე)

იმედი აღარ მაქვს, ამოწურულა თითქოს,გრძნობები ბევრი მაქვს, გული საშველს რომ ითხოვს,ვერას ვწერ, თითქოს, ფიქრი ამეკრძალა მასზე,ვერას ვამბობ მის გულში მე, დაკარგულ ჩემს ფასზე.მას ვეღარც ვცნობ, ვეღარც ვარჩევ უცხო პირისგან,

იზოლირებულ'ად

როდესაც ვეცადე,რომ ვყოფილიყავი ის ვინც ვარ,გამთელეს,გადამიარეს,მომკლეს,მომშალეს მომანგრიესსს.სული ამომაგლიჯეს და სხეულის თვალწინ აწამეს. ძალა წამართვეს მებრძოლა მათთან და ვყოფილიყავი მარტო.

დაბრუნება ( 4 თავი)

დილით თვალები ზანტად გავახილე, თუ კი ოდესმე ემოციურად დაღლილი და დაცარელებული ყოფილხართ მარტივად მიხვდებით ჩემს მდგომარეობას, რამდენიმეწუთის განმავლობაში გაუნძრევლად, ფანჯარაში ერთ წერტილს ვუყურებდი, საერთოდ არაფერზე ვფიქრობდი და ეს იყო ჩემთვის

შერვაშიძეები (სრულად)

მის დაკავებას შევესწარი.დაკითხვასა და სასამართლოსაც.ვიცოდი,რასაც ედავებოდნენ.მინახავს,როგორ გადაიყვანეს გლდანის ციხეში და როგორ მოათავსეს ავტომობილში ბორკილებდადებული.დედამისსაც ვიცნობდი.