თვალები (13 თავი)

- უთავმოყვარეო ხარ! - მსაყვედურობდა დედა - ამდენი წლებია კაცმა მიგატოვა, შენ კი... ერთი თითი დაგიქნია და თავქუდმოგლეჯილი მირბიხარ მაშინვე. მხოლოდ ფულის მოცემაა კაცის მოვალეობა? - შფოთავდა ის, მაგრამ მე მაინც იმდენად კმაყოფილი ვიყავი, რომ მისი

თვალები (12 თავი)

მარიამის გათხოვების შემდეგ სამეგობროს შეკრება აღარ გვქონდა. რამდენიმეჯერ დამირეკა - იქნებ გამოიაროო! - მაგრამ ლევანზე იმდენად ვიყავი გაღიზიანებული, მისვლისგან თავი შევიკავე. ვიცოდი ჩემს უარყოფით ემოციებს ვერ დავმალავდი, მარიამს კი მამიდაშვილის

თვალები (11 თავი)

ყველაზე გაბრაზებული ვიყავი, განსაკუთრებით საკუთარ თავზე. ასეთ არარაობასთან რომ მიწევდა ურთიერთობა. თუმცა მომენტებში ისევ ეჭვი მიპყრობდა. ადამიანი მაგრძნობინებდა რომ მოვწონდი. არც იმ ასაკში ვიყავი, რომ ჩემთან სექსის სურვილი შეურაწყოფად ჩამეთვალა.

თვალები (10 თავი)

გიორგი საკმარისზე მეტ თანხას მიგზავნიდა, ამიტომ არც მე მენანებოდა ამ თანხის ბავშვებში დაბანდება. მათი შემდგომი წარმატებებით, თუ ვიმსჯელებთ ეს „ინვესტიცია“ ნამდვილად საუკეთესო გამოდგა. საბოლოოდ მოწყინდა გიორგისაც მუდამ კამათი და ჯიჯღინი. ის მაინც

თვალები (9 თავი)

ეს ერთი დღე როგორმე ავიტან, შემდეგ სადღა ვნახავ? როგორც აქამდე არ შევხვედრივარ, ისე მომავალშიც აღარ ვნახავ, მაგრამ ლევანს სასმელი უფრო ეკიდებოდა და შესაბამისად მისი მომეტებული ყურადღებაც სულ უფრო მომაბეზრებელი ხდებოდა. აშკარად ვხედავდი, მისი საცოლის

თვალები (8 თავი)

ჩემი მდგომარეობიდან გამომდინარე კლინიკაში იშვიათად მივდიოდი, ძირითადად ავადმყოფს კახა ნახულობდა. ექიმების თქმით: მან ძლიერი დეპრესიის ფონზე, ილუზიური სამყარო შექმნა, რომლის დატოვებაც არ სურდა. მკურნალობა საკმაოდ ხანგრძლივი პროცესი გამოდგა.

თვალები (7 თავი)

თამრო! თამრო! – მესმოდა მისი ხმა. კიბეებზე სირბილით დავეშვი, ცრემლები ღაპაღუპით მომდიოდა თვალებიდან – თამრო, არ დამტოვო! გეხვეწები! – მესმოდა უკან დადევნებული გიორგის ხმა. გავჩერდი, მისკენ შევბრუნდი - არ დამტოვო! - მეხვეწებოდა იგი,

თვალები (6 თავი)

- რა სისულელეს ამბობ! – გამეღიმა მე – ასე უხერხულად ცხოვრებაში არ ვყოფილვარ, თან მიზეზიც მე გავხდი... – ცრემლები მომადგა თვალებზე. - არ იტირო, გაჩერდი!..... – ლოყით ხელზე მეფერებოდა - ბედნიერი ვარ ჩემთან რომ ხარ, შენს გამო სიცოცხლესაც დავთმობ, ეს

თვალები (5 თავი)

მათი კეკლუცისა და ბედნიერი სახეების ყურება იმდენად მაღიზიანებდა, რომ ავდექი და კარავში შევედი. მთელი საღამო აღარც გამოვსულვარ, გვიან ღამით მესმოდა როგორ დაიშალნენ ახალგაზრდები, ყველა თავ-თავის კარავში შევიდა, ბევრი ვიწრიალე ლოგინში, მაგრამ ვერაფრით

თვალები (4 თავი)

- ზოგჯერ პრინცი შეიძლება ახლოს იყოს და ვერ ამჩნევდე, უბრალო მწყემსი გეგონოს, მთავარია გომბეშოში პრინცის შემჩნევა შეძლო. - დღევანდელ ცხოვრებაში აღარ არიან გომბეშოდ გადაცმული პრინცები, გომბეშო - გომბეშოა, პრინცი კი - პრინცი, სამწუხაროდ აღარც