მირონოვი (სრულად)

-არა შენ არგესმის. არც კი მომწონს იდიოტია. არასდროს შემიყვარდება ის. ერთი უბრალო ოდიოტია რომელსაც თავის თავი რაღაც ჰგონია-გაბრაზებულმა ვიყვირე და გაღიმებულ გვანცას გავხედე. -რაგაცინებს?-კვლავ გავბრაზდი მე. -არვიცი-მხრები აიჩეჩა მან

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 7

-მოგენატრე?-გაოგნებულმა ვკითხე და თვალეგბაფართოებული წამოვხტი ფეხზე. -ჰო-თავი დამიქნია და თავი ბალიშზე კომფორტულად დადო -ვერხარ ხო?-გაღიზიანებულმა ვკითხე -მშობლები გაიგებენ-წარბი ამიწია და ეშმაკურად ჩაიცინა

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 6

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო-ვნახოთ რამდენ ხანს არ გამცემ ხმას-ჯიბრიანად ჩაილალაპა და ლოგინზე დაეხეთქა. კვლავ არ გამიცია ხმა. კარის გაღება ვცადე თუმცა უშედეგოდ. გაბრაზებული მივტრიალდი რატისკენ რომელსაც თვალები დაეხუჭა. სწრაფად გავედი აივანზე და

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 5

3 სართულიანი სახლის წინ ვიდექი და ვუყურებდი როგორ გადმოჰქონდა პროდუქტები რატის მანქანიდან, მალევე გააღო სახლის კარი და ყველაფერი შიგნით შეიტანა. მეც უკან შევყევი და უხმოდ დავჯექი იქვე მდგარ დივანზე. სახლში ციოდა ამიტომ არც მიფიქრია ქურთუკის

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 4

-ექიმთან ყველაფერს რომ მოვრჩით უკვე 6 საათი იყო, გადაღლილი და დასუსტებული დავჯექი მანქანის უკანა სავარძელზე და თვალები დაღლილმა დავხუჭე -არ დაიძინო მა. სახლში მივალთ და მერე დაიძინე-თბილად მითხრა მამამ, მე გამეცინა და თავვი დავუქნიე, თვალები ფართოთ

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 3

-წავედი მე შევხვდები ლიკას და ლევანს მერე ანდროს და მოვალ მალე არმოიწყინოო-გარედან სიცილით მივაძახე და გავიგონე როგორ დააბრახუნა კარზე. კიბეები ჩავირბინე და კაფისკენ წავედი. შესულს მაშინვე მომხვდა თვალში ლიკა და მისკენ წავედი-შენ რა მართლა წიგნები

ყველა ბედნიერი ვერ იქნება.. (სრულად)

გაკვირვებული იხედებოდა და კართან დატოვებული ვარდები სულ არ აინტერესებდა. არა როგორ არ აინტერესებდა! ძალიან უყვარდა ვარდები. განსაკუთრებით თეთრი. უბრალოდ აინტერესებდა ვინ დატოვა. ეგონა ალბათ ვინმეს კარი შეეშალაო მაგრამ იმდენად მოიხიბლა მაინც შეიტანა

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 2

-წამოდი სახლში ავიდეთ თორემ გაცივდები-მითრა რატიმ და მანიშნა ადექიო. -ბოდიში მომიხადე.-გავჯიუტდი მეც არადა რაში მჭირდებოდა ეხლა ამის ბოდიში? -ადექითქო რომ ვამბობ ესეიგი ეგრე უნდა გააკეთო-გაბრაზებულმა მითხრა მკლავზე ხელი წამავლო და ფეხზე ძალით

ზაფხულის ერთი ლამაზი დღე იყო 1

-მაა, არ მინდა მე მაგ წვეულებაზე წამოსვლა, თანაც ნახე როგორი ქარია? პარიკი რომ მომძვრეს?-ვთხოვდი მამას თან ჩემს თეთრ პარიკს დავყურებდი რომელიც ხელში მეჭირა.-კარგი შვილო რადგან მასეა ჩვენც სახლში დავრჩებით. შენს გარდა არავინ გვყავს ხომ იცი?-მამამ

რადროს მეგობრობაა.. მიყვარხარ (სრულად)

ის დღე იყო, სამშაბათი, მაშინ 17 წლის ვიყავი. გადავწყვიტე რამე შემეცვალა ჩემს ცხოვრებაში. ავდექი და ჩემს ლამაზ ფრჩხილზე მუქი ლურჯო ლაქის ნაცვლად ღია კრემისფერი. კანისფერი ლაქი წავისვი. ჩემი თავით კმაყოფილი ვიყავი ჩემი გადაწყვეტილებით და ქუჩაში