როიალები (4)

ბელას უგონო სხეული ესვენა მახარაძეს მკლავებში და სისხლით მოსვრილ სახეს უკოცნიდა. მკერდის ქვემოთ, მუცლიდან სისხლის ჩანჩქერი იღვრებოდა, თითქოს ერთბაშად გამოჰქონდა სხეულიდან ყველაფერი, რაც ნიკოს მასში უყვარდა.

როიალები (3)

ოთახი ჩაბნელებულიყო. მახარაძე თეთრ დარბაზში იჯდა, ხელები შემოეწყო როიალის შავ, პრიალა ზედაპირზე და თვალები დაეხუჭა. ოდნავ ამოძრავებდა გუგებს, ქუთუთოები ნელა, დინჯად უკრთოდა. მარჯვნივ, მტევანთან ახლოს, ვისკით ნახევრად სავსე ჭიქა ედგა, მის გვერდით -

როიალები (2)

-გაგიჟდი, ნიკო? -კბილებში გამოსცრა გამწარებულმა მათემ. -ავადმყოფურად იქცევი. იმ კონცერტის შემდეგ ვერ გცნობ. შენი გასაჭირი, შენი სადარდებელია. ამაში მე, ბელას და ერთ უბრალოდ მიმტანს ნუ გაგვხვევ. საწყალი გოგო შიშით გიყურებს. მსოფლიო დონის მუსიკოსი

ფილოფობია -სიყვარულის შიში (სრულად)

არა , არაფერი უბრალოდ ვერ ვიძინებ. ფანჯარაზე დააკაკუნე და გავაღებ წინიდან არ შემოხვიდე კაი? -კაი გოგო ორწუთში მანდ ვარ. ტელეფონი გავუთიშე კესოს, ლოგინზე ზურგით დავწექი და ჭერზე აკრულ გვირილების პლაკატს მივაშტერდი. თვალები დავხუჭე და ვეცადე, მათთან

როიალები (1)

ბნელ დარბაზში, სადაც რძისფერი შუქი მხოლოდ კედელზე ჩამოკიდებული თეთრი, პრიალა აბრიდან ეცემოდა, შავი როიალის ზედაპირი ირეკლავდა მოძრაობებს. დარბაზი დამშვიდებულიყო, მიუხედავად იმისა, რომ უზარმაზარი ნივთი მის სივრცეში დაუკითხავად დაასრიალებდა ბგერებს.

ჰილეგი (დასასრული)

„ალბათ ყველაფერი ხდება. საერთოდ ყველაფერს ვგულისხმობ. ერთ დღეს თვალს გაახელ და რაც წინა ღამით წარმოუდგენელი გეგონა, ცხვირწინ გიჩნდება. ისე მძაფრად ეხები, ისე გრძნობ, თითქოს სულ შენთან იყო, შენი სულით საზრდოობდა და გაშმაგებული, ხორცს გილპობდა.

ჰილეგი (15)

საკეტის გადატრიალების ხმამ ქეთი გამოაფხიზლა, სახელური გამოძრავდა, კარი გაიღო და ზღურბლს იქით, მაქსიმე გამოჩნდა. ცივი, დალაგებული მზერით. წარბებს შორის გაჩენილი ნაოჭით, დაჭიმული ნაკვთებით. ქეთიმ ხელები ჩამოყარა, თავი გვერდზე გადასწია და ამოისუნთქა.

ჰილეგი (14)

მანქანა სწრაფად მიდიოდა გზაზე. წამის მეასედებში სცდებოდა ხეებსა და გადაფენილ, გადაკეცილ გზებს. ქეთი თვალს არ აშორებდა ხედს. თან ეცნობოდა და თან, ეუცხოებოდა იქაურობა. ყოველ წამს იმაზე ფიქრობდა, რისი ნიშანი იყო ვიოლები და ლეგენდის ამბავი?! ნებისმიერი

ჰილეგი (13)

„ძველი ლეგენდა მოგვითხრობს, რომ ოდესღაც ცხოვრობდა ულამაზესი გოგონა ანიუტა. მან შეიყვარა მშვენიერი ბიჭი, მაგრამ სამწუხაროდ, გულცივი ადამიანი. ბიჭმა გულუბრყვილოდ მიმნდობ გოგონას გული ძალიან ატკინა, გაუტეხა. გოგონა გარდაიცვალა სევდისა და დარდისგან,

ჰილეგი (12)

ერთადერთი, რასაც თვალს ვერ სწყვეტდა, მაქსიმეს კოხტად ჩამოკიდებული პერანგები იყო. ხელი გადაუსვა საკიდებს. თითქმის ერთნაირი ქსოვილისა და ზომის იყო ყველა. საოცარი, თავბრუდამხვევი სურნელის მატარებელი. ქეთიმ თავი გვერდზე გადააქნია, ქვედა ტუჩს კბილები