ვნებებზე ეჭვიანი (სრულად)

-მიყვარხარ!-ყურში მჩურჩულებს დათო. -შენ გიყვარვარ თუ რომეოს? -ორივეს... -შენთვის რაღაც მაქვს..-მუჭში ბეჭედს ვუდებ და მეღიმება... -უი,შე...მიყვარხარ,სოფ....-სახე უბრწყინავს,უბრწყინავს ისე,როგორც არასდროს...იღიმის ისე,როგორც არასდროს..აი,რა

ბედის ირონია (სრულად)

-მიყვარხარ,მარიტა-მანქანიდან გადმოსვლისას ჩასჩურჩულა გიორგიმ,შეეძლო,ხმამაღლა ეთქვა,რადგან არავინ იყო მათ გარშემო,მაგრამ მაინც ჩუმად უთხრა,არ უნდოდა,რომ მარიტას გარდა ვინმეს მოესმინა ეს სიტვები..ის ხეზეც..

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (დასასრული)

-ეკა,მიყვარხარ! -რა მერე?-გაეცინა გოგონას. -მიყვარხარ,ვგიჟდები შენზე.... -ჰო არა? კარგი..რა გინდა? მადლობა გითხრა? რას ითხოვ ამ სიყვარულის სანაცვლოდ? -უბრალოდ..უბრალოდ..-მაჯაზე ხელი მოკიდა ეკას...ისევ იგრძნო მონატრებული სითბო და შეაგრილა გოგონას....

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 8)

-დაბადების დღეზე რას აპირებ?-ჰკითხა ქეთიმ. -არაფერს,დე... -რა გჭირს? -არაფერი. -გოზინაყი გაშინჯე,მოდი. -რა დროს ეგაა? ჯერ ხომ 30-ია-ნაღვლიანად თქვა და თავის ოთახისკენ წავიდა. ტელეფონმა არ მოასვენა,ეს ნონა იქნებოდა..ჰო,ნონა,რომლის ღიმილიც სოსოს

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 7)

-18-ის ვარ უკვე.რა მალე გადის დრო..უცნაურია ყველაფერი..უკვე...უკვე შეყვარებული ვარ,ყურებამდე მიყვარს..-სიტყვებს ვერ ამბობდა..ემოციები კრავდნენ...ოცი წუთი მოუნდა საუზმეს,ფიქრობდა,თორემ უფრო მალე მორჩებოდა...საათს რომ დახედა ათი

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 6)

-მომწონს ეგ გოგო,სოსო..არ გაუშვა-ლანამ თვალი ჩაუკრა შვილს და შემდეგ მის ჰორიზონტს მოშორდა.დედის სიტყვებმა კიდევ უფრო ჩააფიქრა სოსო.ლექციების მერე დაბლა დაჯდა,იცოდა,რომ პასუხების გაგების შემდეგ,შესაძლბელი იყო,ენახა ეკა. გამოცდის შედეგებმა მოლოდინს

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 5)

-ანუ მოგწონს? -არ იდარდო ჩემზე...თქვენ რას შვრებით? დარდობს.. -არაფერს,გოგო!-დაეჯღანა და ამ დროს სოსოც შემოვიდა..პერანგი დაუდევრად ჰქონდა შეკრული და სახე ალეწვოდა.. -რა გჭირს რა..შენც გაყევი მაშინ.. -ეკა,ამას არმოუსმინო...დღეს სადმე გავიდეთ ამის

ჩვენ გავიმარჯვეთ! (სრულად)

-რამე დაავადება ხომ არ ჰქონიათ თქვენს გვარში?-ქალს სახეზე უკმაყოფილება გამოეხატა. -არა,არ ვიცი. -დაფიქრდით. -არ ვიცი.რა მჭირს? -პაატასთან შედით-მიმართვა მომაწოდა და მანიშნა,ადექიო.

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 4)

-მთვრალი ხარ. -არა,არ ვსვამ-გააპროტესტა ბიჭმა. -კარგი,მაშინ შენ გამოყვანე. -გვიანია...არ მინდა მარტო... -მარტო იქნები? -ჰო,კედლების შიში მაქვს,ეკუნ... -ხვალ ადრე უნდა ავდგე,ვერ გავაცდენ. -ერთხელ გავაცდინოთ.

უსიზმრო ღამეები დაიწყება

მინდოდა,საუკუნე მეცხოვრა,ახლა კი ვიცი,რომ ორი ათწლეულიც კი არ მარგუნა ღმერთმა თუ ბედმა. რომ ვთქვა მეშინიაო,ტყუილი იქნება...შევეგუე იმ აზრს,რომ მალე აღარ ვიქნები,შევეგუე იმ აზრს,რომ ცხოვრებას წერტილი დაესმევა,თქვენთვის არა,მაგრამ ჩემთვის კი....