ბედისწერა (თავი 5)

-უკაცრავად, მაგრამ ეს წიგნი მე მეკუთვნის ლამაზო. - გაუღიმა გოგონას და ხელი ალერსიანად მოხვია. - სწორედ ამას ვეძებდით, გვრიტო. იმედია გაგვიგებ, - თვალი ჩაუკრა და შემდეგ რატის გახედა. რატი ყველაფერს მიხვდა და მაშინვე მიუახლოვდა, საკუთარი თვალით

სექსუალური ადვოკატი (თავი 5)

-მე უკვე გაპატიე და ახლა შეგიძლია,მშვიდად წახვიდე ჩემი ცხოვრებიდან. -არ შემიძლია.. -წადიო!-დავითმა ნატას წელზე ხელები მოხვია და გულზე მიიკრა,ქალიც არ შეწინაღმდეგებია. -კარგი,წავედი..თუ გადაიფიქრე..

* * *

მინდა რომ წვიმდეს ჩემი ხელით გაჭმევდე ნაყინს, წვიმდეს ისე რომ სულს ატანდეს შენი შეხება მინდა რომ ღამე მოვიპარო შენი გულისთვის ღამის ალერსში გავაჩერო მე გათენება

გზა სადღაც გაქრა! 4

დილაადრიან სამსახურში გავემწესე,ვიფიქრე,მალენა დამხვდებოდა და მეჩხუბებოდა მისი დავალიანება რომ დავფარე,მაგრამ რედაქციაში სიწყნარე იყო.მოხუციც კი მშვიდად კითხლობდა რაღაც წიგნს.

ლეგენდა

ცოტა ხომ უნდა ვიბლატაო, ასეთი ლამაზი დედოფალი რომ მყავს! მაგრამ "ცოტა?" ეს რაღაც ისეთი სიტყვაა, რისი მნიშვნელობაც არ ვიცი ზუსტად. ყველაზე მეტად.... სულ სხვაა. ახლა კი ლექსი...

სექსუალური ადვოკატი (თავი 4)

-რა ლამაააზი დღეაა!-კაბინეტის კარებთად აყუდებული დახვდა დავითი. -რაო? დღეაო? ჩვეულებრივი დღეა. -არ შემარგო კარგ ხასიათზე ყოფნა რა. -გეყო წუწუნი! სამუშაო მაქვს,შენი დრო არაა დღეს. -ვიცი,უბრალოდ მინდოდა,გამეგო ზედმეტი კოფეინი ხომ არ მოგივიდა.

გზა სადღაც გაქრა! 3

ღონემიხდილი გადავწექი გვერძე და ამოვიხვნეშე.მისი ნაკოცნის მერე,მარტო ტუჩები კიარა ყელიც კი ამეწვა შიგნიდან.ხელი კანზე მოვისვი და ღრმად შევისუნთქე,თითქოს ცოტა მომეშვა,მოვდუნდი და თვალებ მოჭუტული მივაშტერდი ჭერს.სიმშვიდე მალევე გაირღვა,ზიზის თითები

სექსუალური ადვოკატი (თავი 3)

-ღმერთო,დავით..-თავი გააქნია თავმა. -ბატონი მოგიშორებიათ. -ქალბატონ ნატას არ თქვენ მეძახით-გაეცინა ქალს. -იმ დღეს როგორ დათვერით,კიდევ კარგი გნახეთ,თორემ არავის ახსოვდით. ამ დროს ლიფტიც გაიღო და ორივენი გადმოვიდნენ,ნატამ ბინის კარები გააღო და უკან

გზა სადღაც გაქრა! 2

-გადაწყვეტილი არაფერია,-მივუგე და ზურგი ვაქციე,სიმწრით კბილები ერთმანეთზე დავაბჯინე და ვიგრძენი,როგორ დამეძაბა საფეთქლები,-პასუხი ერთ კვირაში იქნება,-შევეცადე რბილად მეთქვა,აუღელვებლად.მისი რომანის წაკითხვის შემდეგ,მეგონა რომ მის შინაგანში შევაღწიე

ბედისწერა (თავი 4)

1 წლის შემდეგ გამოუძინებლობამ დიდ ხანს გასტანა, ალბათ სამსახურშიც კი დაიგვიანებდა დღეს და უფროსიც ამჯერად მაინც დაითხოვდა, ყველანაირი გაფრთხილების გარეშე. იცოდა მეტს აღარ მოუთმენდა. -ჩემმა თვალებმა აღარ დაგინახოს რატიანი! - გააჯავრა ბატონი