ვნებებზე ეჭვიანი (სრულად)

-მიყვარხარ!-ყურში მჩურჩულებს დათო. -შენ გიყვარვარ თუ რომეოს? -ორივეს... -შენთვის რაღაც მაქვს..-მუჭში ბეჭედს ვუდებ და მეღიმება... -უი,შე...მიყვარხარ,სოფ....-სახე უბრწყინავს,უბრწყინავს ისე,როგორც არასდროს...იღიმის ისე,როგორც არასდროს..აი,რა

ლურჯი მთვარე 11თავი

ვიწექით ასე ჩაბნელებულ ოთახში,რომელსაც აივნიდან შემოსული ლამპიონის შუქი ანათევდა,ვიწექით მუსიკით,სუნთქვით და ერთმანეთით სავსე ოთახში,სადაც ის იყო ირაკლი და მე არ ვიცოდი ვინ ვიყავი.

ბედის ირონია (სრულად)

-მიყვარხარ,მარიტა-მანქანიდან გადმოსვლისას ჩასჩურჩულა გიორგიმ,შეეძლო,ხმამაღლა ეთქვა,რადგან არავინ იყო მათ გარშემო,მაგრამ მაინც ჩუმად უთხრა,არ უნდოდა,რომ მარიტას გარდა ვინმეს მოესმინა ეს სიტვები..ის ხეზეც..

ლურჯი მთვარე 10 თავი

- როგორ ხარ? - მზრუნველი, თბილი ხმით მკითხა და უფრო ახლოს მოიწია. - კარგად. - ჩავიჩურჩულე და გამამხნევებლად გავუღიმე. - ცუდად მოგექეცი, მაგრამ არ მინდა ნანობდე. - ჩემი ხელები თავისაში მოიქცია და თვალებში ჩამხედა. - არაკაცივით ვერ მოვიქცევი და ვერ

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (დასასრული)

-ეკა,მიყვარხარ! -რა მერე?-გაეცინა გოგონას. -მიყვარხარ,ვგიჟდები შენზე.... -ჰო არა? კარგი..რა გინდა? მადლობა გითხრა? რას ითხოვ ამ სიყვარულის სანაცვლოდ? -უბრალოდ..უბრალოდ..-მაჯაზე ხელი მოკიდა ეკას...ისევ იგრძნო მონატრებული სითბო და შეაგრილა გოგონას....

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 8)

-დაბადების დღეზე რას აპირებ?-ჰკითხა ქეთიმ. -არაფერს,დე... -რა გჭირს? -არაფერი. -გოზინაყი გაშინჯე,მოდი. -რა დროს ეგაა? ჯერ ხომ 30-ია-ნაღვლიანად თქვა და თავის ოთახისკენ წავიდა. ტელეფონმა არ მოასვენა,ეს ნონა იქნებოდა..ჰო,ნონა,რომლის ღიმილიც სოსოს

ლურჯი მთვარე 9 თავი

- ესე იგი, შენ ჩემს გამო იბრძვიი? - საშინელი, ცინიკური ხმა ამოუშვა ყელიდან და ორივე ხელით მეცა. გამეტებით, მთელი უხეშობით მკოცნიდა, უტიფრად, საზიზღრად მიფათურებდა ხელებს. მაშიშვლებდა, ვგრძნობდი როგორი ჟინით ცდილობდა რამე დაეშავებინა, ტკივილი

ჩანახატი (40 თავი) დასასრული

რამდენიმე წუთში შეუერთდნენ მარიამს ახალგაზრდები. აკას სპორტულები აშკარად დიდი ჰქონდა თეკლეს, თუმცა არ იმჩნევდა. მოხერხებულად დაეკაპიწებინა მკლავები და მოხუცს ეხმარებოდა. საკუჭნაოში შეშის ღუმელი დაანთო აკამ. ცომი მოზილეს. ქალები ჭარხლის ფურცლებს

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 7)

-18-ის ვარ უკვე.რა მალე გადის დრო..უცნაურია ყველაფერი..უკვე...უკვე შეყვარებული ვარ,ყურებამდე მიყვარს..-სიტყვებს ვერ ამბობდა..ემოციები კრავდნენ...ოცი წუთი მოუნდა საუზმეს,ფიქრობდა,თორემ უფრო მალე მორჩებოდა...საათს რომ დახედა ათი

წამიერი ფეთქვა!

ყველაფერი ისე სწრაფად ქრება გარშემო,გგონია რომ გული,რომელიც შენ სხეულში ფეთქავს,ხედავ.მხოლოდ მას და სხვა არაფერს.სუნთქვას უხშირებ,თითქოს გინდა სიბნელიდან გასაღწევი გზა მონახო,მაგრამ არაფერი გამოდის.