მისი ქალიშვილი ( მეორე)

_ნეტავ არასდროს დამედგა ამ სახლში ფეხი იასე!_ ვიცოდი ახლაც კი გულს მოვუკლავდი ამ სიტყვებით.

მისი ქალიშვილი ( მეორე)

_ნეტავ არასდროს დამედგა ამ სახლში ფეხი იასე!_ ვიცოდი ახლაც კი გულს მოვუკლავდი ამ სიტყვებით.

მისი ქალიშვილი ( მეორე)

_ნეტავ არასდროს დამედგა ამ სახლში ფეხი იასე!_ ვიცოდი ახლაც კი გულს მოვუკლავდი ამ სიტყვებით.

მისი ქალიშვილი( საცდელი თავი)

_კეთილი იყოს შენი სახლში დაბრუნება ლუ!

აღიარება (სულ)

სრულებით არასასიყვარულო ამბავი. სწორედ ის არის, რაც ჰქვია.

არდაბრუნება

ახლა, უდაბნო, ველოდები ახალ განაჩენს. ახლა სულერთი არის ჩემთვის გაზაფხულება. გადიან წლები, რაღაც მაინც დარჩა უცვლელი, ისევ მწადია გაფრენა და არდაბრუნება...

ხალათიან ქალთა საზოგადოება (სულ)

ვისთვის რა არის ბედნიერება რთული სათქმელია. ვიღაც დედობაზე ოცნებობს, ვიღაც წარმატებულ კარიერაზე, ვიღაც ოჯახზე და სიმყუდროვეზე, ვიღაცას მოგზაურობა უნდა, ვიღაცას სამშობლოში დაბრუნება. შენ ვერ გაიგებ და შენი საზომით გერ გაზომავ სხვის ბედნიერებას.

მუზამ მიწყინა - ერკე მიდასი

მუზამ მიწყინა ლექსის წერისას გეკადრებაო? მსგავსი ტაეპი უნდა ილტვოდე აღმაფრენისას უძირო სიზმრის ქვაბში დაეშვა.

მავნე (სულ)

_მორჩი ოცნებას დადუნა?_ ვკითხე და თვალებში ჩავხედე. გაეღიმა. _ სინამდვილეში ახლაღა ვიწყებ ოცნებას! _ რაზე ოცნებობ დადუ? _ შენზე, მხოლოდღა შენზე!.... _სინამდვილეში შენ ხარ ჩემი თავისუფლება!_ კოცნასა და კოცნას შორის, თითქოს ჩემს ფიქრებს უპასუხა მან....

ცოდვის ქალაქი (სრულად)

ტყვიას შაითანი ასხამს და სახედაღრეცილი აწერს მასზე დამპალ სახელებს.. საჩვენო ლულა ჯერკიდევ მაშინ გამოჩარხა,ამ დამპალი ცხოვრების ფერხულში რო ჩავებით. წყნარად,მხართეძოზე წამოწოლილი მხოლოდ იმას ელოდება ჩვენგან,როდის შევუხვევთ ცოდვით სავსე ქალაქის ერთ