შვილის მკვლელი ვარ (სრულად)

-მიყვარხარ...შენი სურნელი მომენატრა.-სამსახურიდან დაბრუნებულმა ტუჩები მომაწება და მეც ვიგრძენი მისი სურნელი,სურნელი,რომელიც მიყვარდა,მაგიჟებდა და ჩემში ყველაზე მძაფრ გრძნობებს იწვევდა..შემეხო ისე,როგორც არასდროს,ისევ ვიგრძენი მისი თბილი ხელები

ჩანახატი (37 თავი)

რაოდენ ჭკუა მხიარულებიც იყვნენ ჩვენი მეგობრები, ისე მხიარულად და თბილად მიჰყავდათ ქორწილი. იყო ლექსებად ნათქვამი სადღეგრძელოები, დედოფლისთვის ბიჭებისგან ანთებული ფიალებით მიძღვნილი „მუხამბაზი“. მეფე-დედოფლის ულამაზესი დაისი... არ იფიქროთ თითქოს

ჩანახატი ( 36 თავი)

ოცდამეთექვსმეტე თავი თითქოს ყველაფერი ჩვეულ კალაპოტს მიჰყვებოდა. კიდევ ერთი მტკივნეული დღე, ლიკას წლისთავი, კიდევ ერთხელ დაკარგული მეგობრის მოგონება, ტკივილი, ცრემლები. სიცოცხლისა და ერთმანეთის ორმაგად დაფასება. სიყვარულის სწავლა. ამბობენ ზოგჯერ

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 3)

ლამაზი დღის ლამაზი დასასრული უნდა ყოფილიყო,მაგრამ სახლში მისულმა გაიგო,რომ იმ გოგოს ოჯახს სარჩელი შეუტანიათ სასამართლოში,ჩემი გოგო გააუპატიურა ამ ბიჭმაო.მზია ტიროდა და ცდილობდა,ცრემლებით დაემტკიცებინა სიმართლე..ეს იმ ღამითვე გაიგო მშვენიერ ხასიათზე

უბრალოდ მენდე! “4“

ხელები კანკალით შემოვხვიე და ზურგზე მივეყრდენი,როგორც კი მივეხუტე დავმშვიდდი და შიშმაც გადამიარა,უკვე ვგრძნობდი ადრენალინს და ღიმილიც კი მეპარებოდა.

ჩანახატი (35 თავი)

ოცდამეთხუთმეტე თავი ალბათ როგორი რთული იქნებოდა ცხოვრება დაისს აისი რომ არ მოჰყვებოდეს, უბედურებას ბედნიერება, ცრემლებს ღიმილი, ტკივილი თანდათან ყუჩდება, ან უბრალოდ მასთან ერთად ცხოვრებას სწავლობ. აშკარად შეიცვალნენ ჩვენი გმირები. დაღვინდნენ,

ლურჯი მთვარე 7 თავი

- ირაკლი, წავიდეთ. - ყურადღება არ მიმიქცევია მისი სიყვებისთვის. - ნუ ერევი, წადი… - კბილებში გამოსცრა ირაკლიმ. - არ წავალ! - კარგით გვრიტებო, თქვენი კამათის მოსმენის თავი არ მაქვს, ფული მომეცი და წავალ. - ირაკლის მიუბრუნდა ბიჭი. - გითხარი მიიღებ

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 2)

-ჰეი.ჩემი გიჟ-ხელები ბეჭებზე მოხვია გოგონას და ძლიერად მიიხუტა მკერდზე. -შენთვის რაღაც მაქვს,სოს..-თავი გემრიელად მოათავსა ბიჭის მხარზე,არც მოშორდებოდა,რომ არა ბიცოლამისის სიტყვები. -გოგო,ჩვენც აქ ვართ..ან შენი დაქალი..გააცანი ბიჭს-მხოლოდ იმ წამს

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “12“ (დასასრული)

-არ გავხდები,-სიცილით მიუგო კოსტამ,-ძვირადღირებულ სადილს,როცა ვიცი რომ ჩემი ცოლის გაკეთებული არაა,უბრალო,თუნდაც უგემური მირჩევნია,რადგან ვიცი რომ ჩემი ცოლის მომზადებულია.

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 1)

-ჰეი-უკან მიიხედა და უცნობი დალანდა,თუმცა მალევე მოაშორა თვალი. -მისმინე,მგონი,გიცნობ-მაღალი ხმით თქვა ბიჭმა. -ინტერნეტიდან,ალბათ-უღიმღამოდ უპასუხა და ტელეფონში ჩაიხედა. -არ დამელაპარაკები ნორმალურად?-გაბრაზება დაიჭირა ბიჭის ხმაში.