პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (დასასრული)

-ეკა,მიყვარხარ! -რა მერე?-გაეცინა გოგონას. -მიყვარხარ,ვგიჟდები შენზე.... -ჰო არა? კარგი..რა გინდა? მადლობა გითხრა? რას ითხოვ ამ სიყვარულის სანაცვლოდ? -უბრალოდ..უბრალოდ..-მაჯაზე ხელი მოკიდა ეკას...ისევ იგრძნო მონატრებული სითბო და შეაგრილა გოგონას....

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 8)

-დაბადების დღეზე რას აპირებ?-ჰკითხა ქეთიმ. -არაფერს,დე... -რა გჭირს? -არაფერი. -გოზინაყი გაშინჯე,მოდი. -რა დროს ეგაა? ჯერ ხომ 30-ია-ნაღვლიანად თქვა და თავის ოთახისკენ წავიდა. ტელეფონმა არ მოასვენა,ეს ნონა იქნებოდა..ჰო,ნონა,რომლის ღიმილიც სოსოს

ლურჯი მთვარე 9 თავი

- ესე იგი, შენ ჩემს გამო იბრძვიი? - საშინელი, ცინიკური ხმა ამოუშვა ყელიდან და ორივე ხელით მეცა. გამეტებით, მთელი უხეშობით მკოცნიდა, უტიფრად, საზიზღრად მიფათურებდა ხელებს. მაშიშვლებდა, ვგრძნობდი როგორი ჟინით ცდილობდა რამე დაეშავებინა, ტკივილი

ჩანახატი (40 თავი) დასასრული

რამდენიმე წუთში შეუერთდნენ მარიამს ახალგაზრდები. აკას სპორტულები აშკარად დიდი ჰქონდა თეკლეს, თუმცა არ იმჩნევდა. მოხერხებულად დაეკაპიწებინა მკლავები და მოხუცს ეხმარებოდა. საკუჭნაოში შეშის ღუმელი დაანთო აკამ. ცომი მოზილეს. ქალები ჭარხლის ფურცლებს

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 7)

-18-ის ვარ უკვე.რა მალე გადის დრო..უცნაურია ყველაფერი..უკვე...უკვე შეყვარებული ვარ,ყურებამდე მიყვარს..-სიტყვებს ვერ ამბობდა..ემოციები კრავდნენ...ოცი წუთი მოუნდა საუზმეს,ფიქრობდა,თორემ უფრო მალე მორჩებოდა...საათს რომ დახედა ათი

წამიერი ფეთქვა!

ყველაფერი ისე სწრაფად ქრება გარშემო,გგონია რომ გული,რომელიც შენ სხეულში ფეთქავს,ხედავ.მხოლოდ მას და სხვა არაფერს.სუნთქვას უხშირებ,თითქოს გინდა სიბნელიდან გასაღწევი გზა მონახო,მაგრამ არაფერი გამოდის.

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 6)

-მომწონს ეგ გოგო,სოსო..არ გაუშვა-ლანამ თვალი ჩაუკრა შვილს და შემდეგ მის ჰორიზონტს მოშორდა.დედის სიტყვებმა კიდევ უფრო ჩააფიქრა სოსო.ლექციების მერე დაბლა დაჯდა,იცოდა,რომ პასუხების გაგების შემდეგ,შესაძლბელი იყო,ენახა ეკა. გამოცდის შედეგებმა მოლოდინს

ჩანახატი (39 თავი)

ოცდამეცხრამეტე თავი.. ერთი კი გახედა გვერდულად თეკლემ საჭესთან დაძაბული სახით მჯდომ აკას, რაღაცის თქმას აპირებდა, თუმცა ისევ გაჩუმება არჩია, უმზერდა ვაჟს და აშკარად ებრძოდა საკუთარ თავს, ათასი სალანძღავი სიტყვა მოსდიოდა, უამრავი საყვედური, მაგრამ

ცალმხრივი არომატი!

ისე უსაშველოდ იწელებოდა წამებიც კი,მაგრამ მაინც არ ვიძვროდი,ნეტავ რა მაკავებდა.ნუთუ ასე ძლიერად შეუძლია ადამიანს სიყვარული,ისე რომ დამპალიც კი ელოდებოდეს.იებს წვიმა შველოდა,რომ არ ჩამომჭკნარიყო.ჩემი საშველი კი არადა-არ იყო.უკვე მაკანკალებდა

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 5)

-ანუ მოგწონს? -არ იდარდო ჩემზე...თქვენ რას შვრებით? დარდობს.. -არაფერს,გოგო!-დაეჯღანა და ამ დროს სოსოც შემოვიდა..პერანგი დაუდევრად ჰქონდა შეკრული და სახე ალეწვოდა.. -რა გჭირს რა..შენც გაყევი მაშინ.. -ეკა,ამას არმოუსმინო...დღეს სადმე გავიდეთ ამის