განსაკუთრებული (სრულად)
მთელი ცხოვრების მანძილზე მეგონა რომ ჩემს ცხოვრებაში არ გამოჩნდებოდა არაფერი ისეთი, რაც შეცვლიდა ჩემს წარმოდგენას ყველაფერზე. ყველა ადამიანზე, ყველა მოვლენაზე და სულ სხვანაირად დამანახვებდა ყველა ფერს. ჩემი ცხოვრება იმდენად მონოტონური, სხვებისგანმე ვერ შევქმნი ნახატისგან შედევრს...
მე ვერ შევქმნი ნახატისგან შედევრს, მე არა მაქვს ნიჭი, სხვას მივბაძო გადავხედავ ჩამოღვენთილ კედლებს და წარსულით ჩემ თავს ფიქრებს ვაჭდობ. მე ვერ შევქმნი ჰარმონიას ნოტით, ჟღერადობას ვერ დავიჭერ ყურით მოცარტს ეწერინებოდა გრძნობით ქმნიდა მუსიკაშისექსუალური ადვოკატი (თავი 1)
-ვის ეძებ,გოგონი? -არ ვიცი,თავი ისევ სამსახურში მგონია. -დღეს კარგად გიმუშავია,როგორც ვატყობ-ეღიმება სალის და ნატას სკამზე უთითებს,დაჯექიო. -კარგი რა,სალი..რომ გენახა დღეს რა მაგრად ვიმუშავე.ქალის სხეულში ჩასახლებული ანგელოზი (სრულად)
-ჩუმად..უბრალოდ დავტკბეთ ერთად ყოფნით.. -უკანასკნელად...-ნაღვლიანად თქვა და ისე შემომხედა,როგორც პირველად.. -ნინი..საოცარი ხარ.... -ვიყავი.. -ხარ...ლურჯი მთვარე 12 თავი
- გითხარი, მედალიონში ჩემი გული ჩავდე-მეთქი და მხოლოდ ლოყაზე მკოცნი? - ხელი გულზე მიიდო და გაკვირვებით აწია წარბები. - გული ჩადეეე? - ახლოს მივიწიე და ხელი მკერდზე დავადე. - აბა გული რატომ გიცემს? ორივეს გაგვეცინა, მაჯაში ხელი ჩამავლო და გულზეგზა,რომელიც შენკენ მოდის (სრულად)
-უნამუსო ხარ.. -მოდი აქ...-ხელები წელზე მომხვია და გულზე მიმიკრა..-მიყვარხარ... -წამოდით,საახალწლო სუფრა გველოდება,თან რამე საბავშვო ფილმსაც ვუყუროთ...-ტიტინი დაიწყო გიომ. -წავედით..-გუგამ გამიღიმა და თვალებით მანიშნა,წავედითო.ისევ შენ (სრულად)
-ვინმე იყო აქ?-ჰკითხა ქალს,რომლის სახეც დამახსოვრებოდა ელიზას. -სიმპათიური მამაკაცი იყო,ძალიან მზრუნველი...ბავშვის მამა,ჰო? -არა,ის შვებულებაშია..ვინ იყო?-ინტერესი კლავდა ელიზას. -არ ვიცი,შემიძლია დავუძახო..ალბათ თქვენი ნათესავი ან..ვნებებზე ეჭვიანი (სრულად)
-მიყვარხარ!-ყურში მჩურჩულებს დათო. -შენ გიყვარვარ თუ რომეოს? -ორივეს... -შენთვის რაღაც მაქვს..-მუჭში ბეჭედს ვუდებ და მეღიმება... -უი,შე...მიყვარხარ,სოფ....-სახე უბრწყინავს,უბრწყინავს ისე,როგორც არასდროს...იღიმის ისე,როგორც არასდროს..აი,რალურჯი მთვარე 11თავი
ვიწექით ასე ჩაბნელებულ ოთახში,რომელსაც აივნიდან შემოსული ლამპიონის შუქი ანათევდა,ვიწექით მუსიკით,სუნთქვით და ერთმანეთით სავსე ოთახში,სადაც ის იყო ირაკლი და მე არ ვიცოდი ვინ ვიყავი.ბედის ირონია (სრულად)
-მიყვარხარ,მარიტა-მანქანიდან გადმოსვლისას ჩასჩურჩულა გიორგიმ,შეეძლო,ხმამაღლა ეთქვა,რადგან არავინ იყო მათ გარშემო,მაგრამ მაინც ჩუმად უთხრა,არ უნდოდა,რომ მარიტას გარდა ვინმეს მოესმინა ეს სიტვები..ის ხეზეც..ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.

გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.