ბედისწერა (თავი 1)

ფხიზლად იყო რატი რატიანი და ძილი არ ეკარებოდა. გრძნობა სიტყვებში იზმანებოდა, ერთადერთი სიტყვა იჟღინთებოდა მასში, ერთადერთი საოცარი და უცნაური, ყველანაირად გამჭვირვალე, მაგრამ ამოუხსნელი სიტყვა, დღესავით ნათელს რომ უნდა ხდიდეს ყველაფერს, თუმცა კი

~სხვისი ნაწილი~ “3“

-აბა რატომ ტირი -არ ვიცი-ამოვილუღლუღე და ძლიერად მივეკარი -იმის თუ გეშინია,რომ სამსახურს დაკარგავ ცდები-ხელი დამისვა თმაზე -არა,მაგის არ მეშინია -აბა რისი გეშინია? -არაფრის,არაფრის,ძალიან გთხოვ ამდენ კითხვებს ნუ მისვამ -რა მოხდა გუშინ? -გაზი დამრჩა

~სხვისი ნაწილი~ “2“

დილით თავი სუსტად ვიგრძენი,ვიფიქრე სამსახურს გავაცდენ,კაჭკაჭა მაინც არაფერს მეტყვის,კარგი კაცია მეთქი,მაგრამ ,რომ დამირეკა და ამბავი მამცნო შურდულივით წამოვხტი და კარადას ვეცი.

გზა,რომელიც შენკენ მოდის (თავი 1)

როგორც იქნა დასრულდა დღესასწაულები.ნამდვილად არ მიყვარს,თუმცა ჩემ პატარა დას ჯერ კიდევ არ ეწყება სკოლა.განა ეს სამართალია? როგორ არ მიყვარს,როცა შუა დღემდე კოტრიალობს საწოლში,შემდეგ კი ნერვებს მიშლის.

გაყიდული სხეული “19“(დასასრული)

ქუჩაში გასულმა იგრძნო,როგორ გამოეცალა ფეხქვეშ ყველაფერი და ცახცახმა აიტანა,მტევნები მკლავებზე შემოიჭირა და ტროტუარს გაუყვა.შეჩერების და უკან დაბრუნების სურვილი აღეძრა და ვერაფრით ჩაახშო,წამით შეჩერდა, მიიხედა კიდეც,მზერა კორპუსს ააყოლა და მათ

უკვდავების წამლისთვის (სრულად)

ეს ყველაფერი ისეთი სისულელეა..უკვე იმდენმა წერა სიყვარული,ვნებაო...რომ ყელში ამომივიდა...ამ ბოლო დროს და უკვე დიდი ხანია,რაც ეს თემა მომბეზრდა...მხოლოდ გულის ტკენა და მერე წიკვინი...არა,ეს ჩემი საქმე არაა...

სხვისი გრძნობები (სრულად)

-ეს სხვისი გრძნობა იყო... -მართლა?-მეკითხება და თავს მაღლა სწევს. -ჰო..მართლა..არ მოგიყვები,რადგან ეს სხვისი იყო..სხვისას ადვილად განვსჯით ადამიანები.. -კარგი,კეკე.. -კარგი.. -მიყვარხარ!

მკურნალი ცრემლები 8თავი

ქორწილი ორ დღეშია,მე კი სახლში ვზივარ და კედლებს ვაწყდები...ასე არ გამოვა ელენე,ასე არ დანებდები...შენ არ იქნები მესამე,შენ იქნები დინება...

Paradise Ann (გილოცავ დაბადების დღეს)

მშვენიერი მოწყალე და ჩვენი დროის ადმინი, სილამაზით შემკული და თავზე მოსავს მანდილი სიყვარულით უყვარს სითბო და ჩვენია სრულებით, არ სარგებლობს საშინლად ჰო, თავის ძალაუფლებით.

გაყიდული სხეული “18“

-მაპატიე,-მოესმა ხმა უკნიდან და შეშინებული შედგა,ხმამ იმდენად ღრმად შეაღწია მის შინაგანში რომ შემობრუნება და დანახვა არ სურდა,რადგან სწორედ იმას დაინახავდა ვისი დანახვაც,თან ძალიან უნდოდა და თან ეშინოდა,-ელენე,-სახელის გაგოონებაზე სუნთქვა